Κεφάλαιο 19

656 50 2
                                    

Είμαστε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου και τρώμε πρωινό.
Ν. :"Τι θα κάνουμε σήμερα? "
Ντ. :"Θα πάμε για σκι"
Ν. :"Δεν ξέρω σκι"
Ντ.:"Θα μάθεις. Δεν είναι δύσκολο. "
Ν. :"Δεν ξέρω φοβάμαι"
Ντ.:"Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι"
Ν. :" Ναι καλά θα φάω καμιά βούτα και θα κατέβω όλη την πλαγιά κατρακυλόντας θα σου πω εγώ μετά" γελάει
Ντ.:"Τι λες ρε Ναταλία. Ακόμα και να πέσεις θα είναι μαλακά γιατί το χιόνι είναι μαλακό δεν θα πάθεις τίποτα. "
Ν. :"Καλά"
Τελειώνουμε το πρωινό και πάμε για σκι. Φοράμε την ιδική στολή και ανεβαίνουμε στην πλαγιά. Όταν έρχεται η ώρα να την κατεβούμε την βλέπω και είναι πολύ απότομη! Δεν μπορώ να το κάνω.
Ν. :"Ντάνιελ δεν μπορώ."
Ντ.:"Μπορείς. Έλα να ξεκινήσουμε μαζί"
Ν. :"Όχι ,όχι" με πλησιάζει με κοιτάει στα μάτια και μου πιάνει το χέρι. Ξαφνικά με τραβάει και ξεκινάμε και οι δύο να κατεβαίνουμε την πλαγιά. Μετά από λίγο μου αφήνει το χέρι και φεύγει πιο μπροστά μόνος του. Ξέρει να κάνει καλό σκι. Εγώ στέκομαι ακόμα όρθια παραδόξως. Είναι περίεργο αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νόμιζα. Χάνω την ισορροπία μου και πέφτω κάτω. Ευτυχώς δεν χτύπησα. Μου φαίνεται αστείο όλο αυτό και αρχίζω να γελάω. Ένας άντρας περίπου στην ηλικία μου με πλησιάζει. Έχει κάστανα μαλλιά και κάστανα μάτια και είναι αρκετά όμορφος μπορώ να πω.
Άρης:"Είσαι καλά? Χτύπησες? "
Ν. :"Όχι μην ανησυχείς είμαι καλά. "
Α. :"Ωραία. Άρης. " μου λέει και μου δίνει το χέρι του για χειραψία
Ν. :"Ναταλία" πάω να σηκωθώ αλλά δεν με αφήνει
Α. :"Είσαι σίγουρη ότι είσαι καλά? Να ρίξω μια ματιά στο πόδι σου?"
Ν. :"Είσαι γιατρός? "
Α. :"Όχι αλλά έχω διαβάσει πολλά βιβλία επειδή ήθελα να γίνω. "
Ν. :"Δεν χρειάζεται αλήθεια είμαι καλά. Και γιατί δεν έγινες αν επιτρέπεται? "
Α. :"Ο πατέρας μου δεν με άφησε ήθελε να ακολουθήσω το δικό του επάγγελμα"
Ν. :"Λυπάμαι"
Α. :"Δεν πειράζει πάνε αυτά τώρα έχει περάσει πολύς καιρός"
Κάνω άλλη μία προσπάθεια να σηκωθώ αλλά αυτή τη φορά δεν μπορώ γιατί γλιστράω. Ο Άρης το καταλαβαίνει και με πιάνει βοηθώντας με να σηκωθώ. Εκείνη την ώρα βλέπω τον Ντάνιελ να μας κοιτάει θυμωμένος. Ωχ δεν είναι καλό αυτό!
Ντ. :"Γειά σου Άρη. Τι γίνεται σου τελείωσαν οι γκόμενες και είπες να την πέσεις στην κοπέλα μου? "
Α. :"Γειά σου Ντάνιελ δεν ήξερα ότι η ωραία δεσποινίς είναι κοπέλα σου."
Ντ.:"Τώρα το έμαθες και για το δικό σου καλό καλά θα κάνεις να μείνεις μακριά της"
Με πιάνει από το χέρι θυμωμένος και με τραβάει.
Ν. :"Σιγά με πονάς"
Ντ.:"Λέξη παραπάνω" δεν είπα τίποτα. Όταν φτάσαμε κάτω αποφάσισα να μιλήσω
Ν. :"Μου λες τι σε έπιασε? "
Ντ.:"Τι με έπιασε? Καθόσουν και σαλιάριζες με έναν μαλάκα. Αυτό με έπιασε. "
Ν.:"Δεν ξέρεις τι λες! Έπεσα και ήρθε να με βοηθήσει ο άνθρωπος! Αφού εσύ με τράβηξες καλά καλά και μετά με παράτησες ενώ δεν ήξερα σκι, φοβόμουν και δεν ήθελα να κατέβω."
Ντ.:"Δεν ήρθε για να δει πως είσαι απλά βρήκε μία ευκαιρία να την πέσει σε κάποια! Το μόνο που ήθελε ήταν να σε ρίξει στο κρεβάτι! "
Ν.:"Δεν είσαι καλά! Σε έχει χτυπήσει η ζήλια στο κεφάλι!" με πλησιάζει πολύ
Ντ.:"Έχεις δίκιο ζηλεύω. Ζηλεύω πολύ! Δεν θέλω κανέναν άντρα γύρω σου! Είσαι δικιά μου" λέει και με φιλάει άγρια και κτητικά.
Ντ.:"Χτύπησες όταν έπεσες? "
Ν.:"Όχι είμαι καλά"
Ντ.:"Σίγουρα μωρό μου? "
Ν. :"Ναι"
Την υπόλοιπη μέρα την περάσαμε κάνοντας βόλτα και εξερευνώντας την γύρω περιοχή. Τώρα ήρθαμε στο δωμάτιο.
Ν. :"Θα κάνω ένα μπάνιο"
Ντ.:"Καλά"
Μόλις τελείωσα βγήκα και βλέπω τον Ντάνιελ χωρίς μπλούζα ξαπλωμένο. Με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω και γλύφει τα χείλια του. Είμαι τυλιγμένη μόνο με την πετσέτα και νοιώθω άβολα. Σηκώνεται και με πλησιάζει. Με φιλάει και αναστενάζω τότε βάζει και τις γλώσσες μας στο παιχνίδι. Όταν σταματάει το φιλί μου λέει
Ντ.:"Σε θέλω. Δεν αντέχω άλλο. " και με φιλάει ξανά
Ν.:"Κι εγώ σε θέλω." του λέω ανάμεσα στο φιλί μας. Όταν το ακούει σταματάει και με κοιτάει στα μάτια για να δει αν το εννοώ. Επιτίθεται ξανά στα χείλια μου και μου βγάζει την πετσέτα. Αυθόρμητα βάζω τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου για να κρυφτώ. Το καταλαβαίνει
Ντ.:"Μωρό μου μην κρύβεσαι από εμένα. " μου λέει και βγάζω τα χέρια μου. Με αγκαλιάζει ενώ με φιλάει τον λαιμό.
Ντ.:"Πήδα" μου λέει και πηδάω πάνω του τυλίγοντας τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Με πάει στο κρεβάτι και με άφηνει πάνω ενώ συνεχίζει να με φιλάει παντού. Βγάζει το παντελόνι του και το εσώρουχο του και με κάνει δική του. Μετά από λίγο ερχόμαστε μαζί στην κορύφωση. Με βάζει στην αγκαλιά του ενώ προσπαθούμε και οι δύο να βρούμε την ανάσα μας. Ήταν τέλεια! Τον αγαπάω και ήμουν σίγουρη από την πρώτη στιγμή που τον είδα ότι αυτός είναι ο άντρας της ζωής μου.
Ντ.:"Είσαι εντάξει? " ντρέπομαι είναι η αλήθεια και κοκκινίζω
Ν.:"Ναι είμαι καλά" μου χαμογελάει
Ν.:"Ήταν υπέροχα"
Ντ.:"Ναι μωρό μου ήταν τέλεια" με φιλάει γλυκά.
Ντ.:"Κοιμήσου τώρα ζωή μου" μου λέει. Βολεύομαι πιο βαθιά στην αγκαλιά του. Με παίρνει ο ύπνος νιώθοντας ασφάλεια και ευτυχία στην αγκαλιά του.

Γειά σας! Τι κάνετε? Στο επόμενο θα επιστρέψουν πίσω. Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο. Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε μου στα σχόλια. Ήθελα να σας πω ότι το τριήμερο που έρχεται θα λείπω θα πάω θάλασσα για τρεις μερούλες και δεν ξέρω αν θα έχει ίντερνετ εκεί που θα πάω για να ανεβάζω κεφάλαια. Αν έχει τα κεφάλια θα μπουν κανονικά. Αν δεν έχει ίντερνετ δυστυχώς θα αναγκαστώ να ανεβάσω ξανά την Δευτέρα που θα γυρίσω σπίτι. Ελπίζω να έχει. Καλό απόγευμα ♥♥♥♥♥

Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;Où les histoires vivent. Découvrez maintenant