Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;

Κεφάλαιο 22

Ν.:"Καλησπέρα σας. Τι θα θέλατε? "
Κ. :"Γειά σου γλυκιά μου. Είμαι η Κατερίνα. Ήρθα να δω την κόρη μου και τον άντρα μου! " Τιιι? Όχι δεν μπορεί! Δεν μπορεί να είναι αυτή! Δεν γίνεται!
Ν. :"Τι...τι είπατε? "
Κ. :"Αχ καλή μου μάλλον είσαι τελείως ηλίθια! Είμαι η Κατερίνα η γυναίκα του Ντάνιελ ήρθα να δω αυτόν και την κόρη μου" λέει και με σπρώχνει για να μπει μέσα. Εγώ έχω μείνει ακίνητη από το σοκ. Αφού μου είχε πει ότι πέθανε στην γέννα. Συνέρχομαι γρήγορα και πάω στο σαλόνι. Τους βλέπω όλους να την κοιτάνε περίεργα. Ο Ντάνιελ την πλησιάζει.
Ντ.:"Τι θες εσύ εδώ? "
Κ. :"Αγάπη μου πως μου μιλάς έτσι? Ήρθα να δω εσένα και την κόρη μας" δεν το ζω αυτό
Ντ.:"Ξαναλέω ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΣ ΕΣΎ ΕΔΏ?"
Κ. :"Μη θυμώνεις αγάπη μου. Μου λείψατε και ήρθα."
Ντ.:"Αρχίζω να χάνω την ΥΠΟΜΟΝΉ ΜΟΥ!"
Κ. :"Ηρέμησε"
Ντ. :"Δεν θα ηρεμήσω! Σηκώθηκες και έφυγες μία μέρα στα καλά καθούμενα και ήταν το πιο ΣΟΦΌ ΚΑΙ ΚΑΛΌ ΠΡΆΓΜΑ ΠΟΥ ΈΚΑΝΕΣ! Τώρα γιατί ΣΤΟ ΚΑΛΌ ΓΥΡΙΣΕΣ? "
Κ. :"Μετάνιωσα Ντάνιελ σας θέλω πίσω"
Ντ.:"Όχι δεν υπάρχει περίπτωση. Είμαι ευτυχισμένος με την κόρη ΜΟΥ και την γυναίκα μου και εσύ θα υπογράψεις το διαζύγιο που στο έχω στείλει εδώ και 7 μήνες και πριν 4 μήνες στο ξανά έστειλα αλλά δεν το έχεις υπογράψει ακόμα και έρχεσαι πίσω για να ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙΣ ΌΛΑ. "
Κ. :"Το διαζύγιο δεν το υπογράφω ξέχασε το! Το παιδί είναι και δικό μου και εσύ θα χωρίσεις και θα είμαστε μαζί οικογένεια όπως πρέπει. "
Ντ.:"ΌΧΙ ΈΞΩ ΑΠΌ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ! ΤΏΡΑ ΦΎΓΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙΣ! Κι αν δεν έχεις υπογράψει το διαζύγιο μέχρι μεθαύριο ΒΡΕΣ ΤΡΎΠΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΊΣ!" Δεν μπορώ να ακούσω άλλο πάω πάνω και ξεσπάω σε κλάματα. Η γυναίκα του ζει. Δεν έχει πεθάνει! Άρα είναι παντρεμένος! Και μου είπε και ψέματα! Νοιώθω την καρδιά μου να γίνεται χίλια κομμάτια. Είμαι χάλια. Μπορεί και να πέθανα. Αλλά όχι. Πονάω και πονάω πολύ πάρα πολύ. Δεν μπορώ να το αντέξω. Τι θα κάνω? Η αγάπη μου ο Ντάνιελ με πλήγωσε. Μου είπε ψέματα. Θα φύγω θα πάω στους γονείς μου. Αρχίζω να ετοιμάζω την βαλίτσα με τα δάκρυα να τρέχουν σαν ποτάμι από τα μάτια μου.
Ντ.:"ΤΙ ΚΆΝΕΙΣ? "τρομάζω. Ποτέ μπήκε στο δωμάτιο?
Ν. :"Φευ... φεύγω" λέω μέσα στους λυγμούς μου.
Ντ:"Όχι δεν έχεις να πας πουθενά. "
Ν. :"Ντ... Ντάνιελ φεύγω... Τέλος... μου είπες ψέ... ψέματα με κορόιδεψες... εισ... είσαι παντρεμένος... η γυ... γυναίκα σου ζει... όλα ήταν ψέματα" λέω ενώ το κλάμα μου δυναμώνει. Με βάζει στην αγκαλιά του και παλεύω για να βγω αλλά δεν τα καταφέρνω.
Ντ. :"Άσε με να σου εξηγήσω." Βγαίνω από την αγκαλιά του.
Ν. :"Όχι. Αντίο Ντάνιελ δεν ξέρω για πόσο καιρό θα λείπω. Τόσους μήνες εδώ δεν έφυγα πότε από μόνη μου μόνο όταν πήγαμε στην Σουηδία οπότε ήρθε η ώρα να πάρω άδεια. Θα σε ενημερώσω πότε θα γυρίσω και αν θα γυρίσω. "
Ντ.:"Δεν θα φύγεις Ναταλία πρέπει να σου εξηγήσω. Σε παρακαλώ αγάπη μου"
Ν. :"Δεν χρειάζεται να μου εξηγήσεις τίποτα. Σε αγαπάω Ντάνιελ και πάντα θα σε αγαπώ παρόλο που με πλήγωσες. Αντίο" φεύγω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Βγαίνω έξω και βλέπω μπροστά μου την Κατερίνα.
Κ. :"Φεύγεις? Μπράβο είσαι έξυπνη κάνεις το καλύτερο. Η θέση του Ντάνιελ είναι μαζί μου με την γυναίκα του όχι με εσένα και θα είμαστε πάλι όλοι μαζί. Φύγε και μην ξανάρθεις! " μου έρχεται να την χτυπήσω αλλά συγκρατουμε. Πάω στο αεροδρόμιο. Ευτυχώς βρίσκω πτήση για Θεσσαλονίκη σε μισή ώρα. Στο αεροπλάνο δεν έχω σταματήσει να κλαίω. Φτάνω στο πατρικό μου και χτυπάω την πόρτα. Ανοίγει η μαμά μου και πέφτω κλαίγοντας στην αγκαλιά της.

Γειά σας! Τι κάνετε? Η Κατερίνα είναι τόσο κακιά για να μην πω τίποτα άλλο. Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας. Καλό απόγευμα♥♥♥♥♥♥♥♥♥