Κεφάλαιο 21

574 54 7
                                    

~Ένας μήνας αργότερα~
Πέρασε ένας μήνας που είμαι μαζί με τον Ντάνιελ. Είμαστε πολύ καλά και ευτυχισμένοι. Σήμερα είναι τα γενέθλια της μικρής θα γίνει 1 χρονών. Έχουμε ετοιμασίες για το απόγευμα που θα σβήσει το κεράκι. Εγώ είμαι συνέχεια με την μικρή και σε κάποια φάση πήγαμε και πήραμε και τον Ντάνιελ και ήμασταν όλοι μαζί.
Ντ. :"Πάμε λίγο μέσα οι δύο μας να σου πω"
Ν. :"Ντάνιελ τι θες"
Ντ.:"Δεν μπορώ να σου πω μπροστά στην μικρή" με τραβάει και πάμε στο δωμάτιό μας κλειδώνει την πόρτα και με πλησιάζει..
Ν.:"Τι έγινε κύριε Πάρκερ? Γιατί κλειδώσατε? " λέω με διάθεση για παιχνίδι
Ντ.:"Με τρελαίνεις"
Ν.:"Σας παρακαλώ πολύ κύριε Πάρκερ. Τι θέλετε? "
Ντ. :"Εσάς θέλω δεσποινίς Παπαδοπούλου" λέει και με φιλάει
Ν. :" Κύριε Πάρκερ δεν είναι σωστό"
Ντ.:"Δεσποινίς μου δεν μπορώ να σας αντισταθώ. Και δεν βλέπω τίποτα το κακό" λέει και συνεχίζει. Με κάνει δική του για μια ακόμη φορά. Ξαπλώνουμαι αγκαλιά.Δεν υπάρχει μέρα, από την πρώτη φορά που γίναμε ένα , να μην κάνουμε έρωτα τουλάχιστον μια φορά. Αλλά όσες φορές και να το κάνουμε πάλι τον θέλω.
Ντ.:"Σε αγαπάω Ναταλία" μου λέει ενώ με κοιτάει στα μάτια. Είναι η πρώτη φορά που μου το λέει. Μου έχει πει ότι είναι ερωτευμένος και άλλα τέτοια αλλά ποτέ ότι με αγαπάει μέχρι τώρα.
Ν. :"Κι εγώ σε αγαπάω Ντάνιελ πιο πολύ κι από τον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν μπορώ χωρίς εσένα είμαι μισή. Όταν δεν είμαι κοντά σου θέλω να σε δω ακόμα κι αν ήμασταν μαζί πριν δέκα λεπτά. "
Ντ.:"Κι εγώ Ναταλία μου. Δεν θα αντέξω αν σε χάσω." με φιλάει γλυκά. Κάτσαμε αρκετή ώρα αγκαλιά στο κρεβάτι αλλά έπρεπε να σηκωθούμε για να ετοιμαστούμε.
Ήρθε το απόγευμα και μαζεύτηκε κόσμος. Όχι πολύς μόνο πολύ κοντινή συγγενής του Ντάνιελ και οι δύο κολλητοί του ο Κρίστιαν και ο Άντριαν που είναι πολύ καλά παιδιά και τους συμπάθησα αμέσως. Ετοιμαζόμαστε να σβήσει η μικρή το κεράκι αλλά χτυπάει η πόρτα.
Ν. :"Πάω εγώ να ανοίξω δεν αργώ"
Πάω στην πόρτα και ανοίγω. Βλέπω μπροστά μου μια γυναίκα όμορφη , ψιλή , ξανθιά με γαλάζια μάτια. Όμως μου βγάζει μια κακία το βλέμμα της και γενικά ολόκληρη. Δεν έχει έρθει για καλό αυτή σίγουρα.
Ν.:"Καλησπέρα σας. Τι θα θέλατε? "
Κ. :"Γειά σου γλυκιά μου. Είμαι η Κατερίνα. Ήρθα να δω την κόρη μου και τον άντρα μου! " ...

Γειά σας! Τι κάνετε? Έσκασε η βόμβα. Τι λέει ρε παιδιά η ξανθιά ποια γυναίκα του και ποια κόρη της? Αναστήθηκε η νεκρή? Θα μάθουμε λεπτομέρειες στο επόμενο κεφάλαιο. Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας. Καλό βράδυ♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;Kde žijí příběhy. Začni objevovat