Όταν έφτασα στην μαγευτική Ρώμη πήγα στο ξενοδοχείο τακτοποίησα τα πράγματα μου και έφυγα για το γραφείο.
Τώρα είμαι έξω από το γραφείο και έχω πολύ άγχος και αγωνία. Τελικά χτυπάω την πόρτα και όταν ακούω το περάστε μπαίνω μέσα. Βλέπω την κυρία Πάολα Λανγκ μια σοβαρή , φιλική, γλυκιά και μετρημένη κυρία γύρω στα 40 η οποία είναι η διευθύντρια της εταιρείας.
Ναταλία (εγω):"Καλησπέρα σας κυρία Λανγκ. Πώς είστε? "
Πάολα Λανγκ: "Καλησπέρα Ναταλία μου. Καλά είμαι εσύ πώς τα πας?"
Ν.: "Καλά κυρία Λανγκ προσπαθώ να τα βγάλω πέρα. "
Π.Λ.:" Μάλιστα. Λοιπόν σε φώναξα εδώ όπως σου είπα και στο τηλέφωνο γιατί έχω μια δουλειά που πιστεύω πως είναι πολύ καλή για εσένα. "
Ν.:" Μπορείτε να γίνεται πιο σαφής σας παρακαλώ? "
Π.Λ.: "Ναι φυσικά καλή μου. Είναι ένας κύριος ο οποίος θέλει νταντά για την κόρη του η οποία είναι μόλις 4 μηνών. Νομίζω ότι εσύ είσαι κατάλληλη διότι αυτός ο κύριος μένει στην Ελλάδα και θα είναι πιο εύκολο και για εσένα να είσαι στην χώρα σου και μιλάς και τέλεια τα ελληνικά οπότε πιστεύω πως είσαι η κατάλληλη. Αυτός ο κύριος λοιπόν είναι εκατομμυριούχος όπως άλλωστε και όλοι οι πελάτες μας από όλο τον κόσμο και δίνει πολύ μεγάλο μισθό."
Ν.: "Αλήθεια μου λέτε αυτό είναι τέλειο! "
Π.Λ.:" Ωραία χαίρομαι που σου αρέσει. Λοιπόν θα πας στο σπίτι του σε 2 μέρες για να μιλήσετε και ελπίζω να μείνει ικανοποιημενος και εσύ να με βγάλεις ασπροπρόσωπη. "
Ν.: " Μην ανησυχείτε. Ποιος είναι ο κύριος αυτός? "
Π.Λ.: " Ο κύριος λέγεται Ντάνιελ Πάρκερ. Σου έχω γράψει το όνομα και την διεύθυνσή του σε αυτό το χαρτί. Ελπίζω να μείνεις ευχαριστημένη και να πάνε όλα καλά. "
Ν.: " Και εγώ το ελπίζω. Σας ευχαριστώ πολύ. Καλό σας απόγευμα. "
Π.Λ.: " Γειά σου κορίτσι μου θα περιμένω νέα σου. "
Είμαι πολύ χαρούμενη. Δεν το πιστεύω επιτέλους θα κάνω αυτό που σπούδασα. Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι και στην Ελλάδα οπότε δεν θα χρειαστεί να φύγω σε άλλη χώρα. Αυτό είναι το όνειρο μου, δεν το περίμενα με τίποτα. Παίρνω τηλέφωνο την κολλητή μου Μελίνα και μόλις το σηκώνει λέω
Ν.: "Βρήκα δουλειά ως νταντά "
Μ.:" Πλάκα κάνεις?"
Ν. "Όχι" και μετά τσιρίζουμε μαζί χαρούμενα. Και βλέπω να με κοιτάνε κάποιοι περαστικοί περίεργα σαν να είμαι τρελή ,πάλι ρεζίλι έγινα!
Μ.: "Και σε ποιο μέρος είναι? "
Ν.: "Στην Ελλάδα" ακούω άλλη μία τσιρίδα από το ακουστικό και γελάω. Μ. : "Τέλεια φιλενάδα πολύ χαίρομαι και δεν θα φύγεις"
Ν.:"Ναιιι"
Μ.:"Πότε θα γυρίσεις εδώ? "
Ν.: "Αύριο το πρωί και μεθαύριο θα συναντήσω τον Ντάνιελ ο οποίος θα είναι το νέο "αφεντικό" μου που θα του προσέχω την κόρη"
Μ.:"Ωραία αύριο θα τα πούμε από κοντά"
Ν.: "Ναι τα λέμε φιλενάδα."
Μ.:" Τα λέμε. "
Το κλείνω και μετά φτάνω στο ξενοδοχείο και πέφτω για ύπνο γιατί αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς για να μην χάσω την πτήση.
Μόλις έφτασα στην Ελλάδα ήρθα στο σπίτι μου. Είμαι πολύ κουρασμένη ξάπλωσα για λίγο και με πήρε ο ύπνος.
Το κινητό μου χτυπάει σαν τρελό και με βγάζει από τον γλυκό μου ύπνο. Το σηκώνω και από την άλλη μεριά ακούγεται η φωνή της Μελίνας
Μ.: "Ναταλία? "
Ν. : " Ναι Μελίνα λέγε τι θες γιατί κοιμάμαι'
Μ. :" Γύρισες? "
Ν. : " Ναι. Για αυτό με ξύπνησες? "
Μ. : "Οχουυ μωρέ σιγά πως κάνεις έτσι! Έρχομαι τώρα από εκεί να τα πούμε. "
Ν.: " Τι? Όχι έλα σε κάνα δίωρο να ξεκου..."
Μ.: τουυ τουυ τουυυυ
Το έκλεισε! Δεν το πιστεύω. Τέλος πάντων αφήνω το κινητό και ξανά κοιμάμαι.
Δεν περνάει πολύ ώρα και ακούω την πόρτα να χτυπάει. Σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια να ανοίξω και μόλις ανοίγω πέφτει πάνω μου η Μελίνα και με αγκαλιάζει
Ν.: "Σιγά θα με σκάσεις! πως κάνεις έτσι καλέ προχτές βρεθήκαμε. "
Μ.: " Για πες τι έγινε? Πως πέρασες? Με τι δουλειά τι θα γίνει? Πότε θα ξεκινήσεις? Και με την καφετέρια τι θα κάνεις? Θα παραιτηθείς?" με ρωτάει όλα αυτά γρήγορα και με μια ανάσα
Ν.: " Σιγά παιδάκι μου ηρέμησε λίγο μία μία τις ερωτήσεις. Ακόμα δεν ξύπνησα και ξεκίνησες την ανάκριση"
Μ.: " 5 το απόγευμα είναι Ναταλία άστα αυτά και λέγε"
Ν.: "Σου τα είπα και από το τηλέφωνο πήγα στο γραφείο μου είπαν για την δουλειά και αύριο θα συναντήσω αυτόν τον πλούσιο για να του κρατάω την κόρη. Αύριο που θα πάω από εκεί θα μάθω λεπτομέρειες. Από την καφετέρια θα παραιτηθώ εννοείται. Και τέλος η Ρώμη ήταν καταπληκτική όπως πάντα άλλωστε αν και δεν πρόλαβα να κάνω και πολλά πράγματα γιατί ήμουν εκεί μόνο 2 μέρες. Κάτι άλλο κύριε αστυνομικέ θα θέλατε ή τελείωσε η ανάκριση μου" λέω και γελάμε
Μ.: "Ωραία χαίρομαι για σένα φιλενάδα"
Ν.: "Ναι. Για πες εσύ τι νέα? Τι έγινε όσο έλειπα? "
Μ.: " Μπα τίποτα σπουδαίο δουλειά σπίτι , σπίτι δουλειά. "
Ν.: "Μάλιστα. Με τη δουλειά πως τα πας?"
Μ.: " Πολύ καλά το αφεντικό μου είναι πολύ ικανοποιημενο"
Συζητήσαμε και για άλλα πράγματα και μετά από καμιά ώρα έφυγε. Εκανα ένα μπάνιο και ετοιμάστηκε να πάω στην καφετέρια γιατί έχω ραντεβού με το αφεντικό μου.
Όταν έφτασα μπήκα μέσα και είδα το αφεντικό μου. Πήγα κοντά και κάθισα απέναντι του.
Ν.: "Καλησπέρα σας κύριε Σταύρο. Τι κάνετε? "
Στ.: " Καλησπέρα Ναταλία καλά είμαι εσύ? "
Ν.: " Καλά κι εγώ. "
Στ.: "Λοιπόν ήθελες να μιλήσουμε τι συμβαίνει? "
Ν.: "Κύριε Σταύρο θα ήθελα να σας πω ότι θέλω να παραιτηθώ. "
Στ. : "Γιατί Ναταλία έγινε κάτι? Μήπως δεν είσαι ευχαριστημένη? "
Ν.: "Όχι όχι κύριε Σταύρο απλά όπως ξέρετε εγώ σπούδασα στο εξωτερικό για να γίνω νταντά και μέχρι να βρω μια δουλειά σε αυτό που σπούδασα δούλευα εδώ. Όμως τώρα βρήκα δουλειά ως νταντά και έτσι θα πρέπει να παραιτηθώ από εδώ. "
Στ. : " Κατάλαβα. Καλά Ναταλία μου όπως θέλεις. Χαίρομαι για σένα και σου εύχομαι να τα πας καλά στην νέα σου δουλειά. "
Ν.: " Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Σταύρο. "
Στ.: " Τίποτα κορίτσι μου και πέρνα οπότε θέλεις από εδώ να σε δούμε και να πιεις ένα καφέ , εγώ και ο γιος μου θα χαρούμε πολύ."
Ν.: " Ευχαριστώ θα περάσω όταν μου δοθεί η ευκαιρία. Γειά σας τα λέμε καλό βράδυ. "
Στ.: "Καληνύχτα κορίτσι μου γεια σου. "
Πήγα σπίτι και έπεσα κατευθείαν για ύπνο. Αύριο είναι μεγάλη μέρα.Γειά σας το πρώτο κεφάλαιο!Θα χαιρόμουν πολύ αν μου γράφατε κάτω στα σχόλια την γνώμη σας. Στο επόμενο κεφάλαιο συνάντηση Ναταλία-Ντάνιελ. Πως λέτε να είναι?
YOU ARE READING
Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;
FanfictionΝαταλία , ευγενική , καλόκαρδη, γλυκιά, ανέμελη, ατίθαση, ανεξάρτητη, σπούδασε για να γίνει νταντά αλλά δουλεύει σε μία καφετέρια προσωρινά μέχρι να βρει δουλειά ως νταντά. Ντάνιελ, απόμακρος, ψυχρός, μυστήριος, αυταρχικός, καταβάθος κρύβει μια μεγ...