Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 10

Ξυπνάω, από τις ακτίνες του ήλιου. Οι άλλες δεν είχαν σηκωθεί ακόμα.

Πλένομαι και κάθομαι, στο κινητό, η ώρα ήταν 9.30 το πρωί.

Ευτηχώς σήμερα δεν έχουμε κάπου να πάμε με το σχολείο. Πάλι καλά, αναστενάζω.

Τρώω πρωινό και κάθομαι στο μπαλκόνι, χαζεύοντας έξω.

"Νωρίς - νωρίς σήμερα!" Έρχεται η Χρύσα και κάθεται σε μια καρέκλα.

"Καλημέρα!"

"Μμ...καλημέρα." Χασμουριέται

"Έφαγες πρωινό?" την ρωτάω

"Αα έφεραν?" λέει ξαφνιασμένη

"Εκεί μπροστά είναι!" της δείχνω και πάει και τρώει αμέσως σα γουρούνα

-------------

Χαζεύω στο κινητό μου για αρκετή ώρα έως τώρα και η ώρα είναι 2.20. 

Ο ναι τόσες και παραπάνω ώρες κάθομαι στο κινητό. Ξέρω κακό.

Σηκώνομαι και καλώ στη ρεσεψιόν για να μας φέρουν το μεσημεριανό.

Μόνο η Χρύσα κι εγώ ήμασταν, ευτυχώς.

Μας φέρνουν τα φαγητά μετά από κάποια λεπτά και αρχίζουμε να τρώμε.

"Για πες κανένα νέο?" Αρχίζει τη συζήτηση η Χρύσα

"Μπα όλα παλιά, εσύ?"

"Κι 'γω." αναστενάζει.

"Πώς πας με τον Θύμιο?" Της λέω και μπουκώνεται με το φαγητό.

Υψώνω το βλέμμα μου προς τον ουρανό.

"Ηρέμησε! Δεν θα το πω κάπου, αν μου πεις!" προσπαθώ να την καθησυχάσω

"Καλά τα πάμε." αλλάζει το βλέμμα της

"Αυτό μόνο?" στραβομουτσουνιάζω

"Ναι?!"

"Τόσο καιρό γνωριζόμαστε και με ντρέπεσαι ακόμα ρε Χρύσα?"

"Απλά δεν μου αρέσει να μιλάω γι' αυτά και το ξέρεις!"

"Αν θες να μου πεις ποτέ, εδώ θα 'μαι να σε ακούσω." Της χαμογελάω

"Ευχαριστώ ρε συ" μου χαμογελάει πίσω

--------------

Η ώρα είχε φτάσει 3.45 και βάφουμε τα νύχια μας ενώ, ταυτόχρονα βλέπουμε βίντεο στο Youtube.

Αναστενάζω από τη βαρεμάρα.

Αργότερα ξεκινήσαμε να διαλέγουμε ρούχα για το βράδυ.

Γιατί όπως καταλάβατε κάποια με έπριξε και με έπεισε να βγούμε τελικά.

"Ακόμα δεν ξέρω τι θα βάλω, εσύ?" με ρωτάει η Χρύσα