Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 41

"Τι επαθες?" Πάει να με ακουμπήσει αλλά απομακρυνομαι.
Τον κοιτάω, γεμάτη μεστά δάκρυα στα μάτια μου.

"Ελι γαμωτο! Μιλά μου!!" με κοιτάει πανηκοβλημενος

"Εσύ το έκανες!" Λέω κομπιαζοντας

"Ποιο?" Διακόπτει
"Γαμω το κέρατο μου!" Φωνάζει και πάει να βγει έξω

"Όχι μη φύγεις!" Τον κοιτάω. Δεν θελω να φύγει. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν τον εβλεπαν!
Αναστεναζει. Στρέφεται σε εμενα

"Τι σου είπανε?" Υψώνει τη φωνή του

"Εσύ τα εκανες όλα! Με παρακολουθείς για να τα λες όλα, στον μαλακα, τον πατέρα μου!" Λέω γεμάτη μίσος. Με κοιτάει με γουρλωμενα μάτια.
Δεν λέει κάτι. Απλά με κοιτάει. Εγω κοιτουσα αόριστα μπροστά μου

"Σε πα.."

"Θέλω να με πας στο ξενοδοχείο!" Τον διακοπτω.

Δεν μπορώ να τον βλέπω! Μου έρχεται να κλάψω. Τα συναισθήματα είναι αμέτρητα.
Δεν λέει κάτι αμέσως βάζει μπρος. Μου φεύγουν δάκρυα. Από τους λίγμους μου, για μία στιγμη, με κοιταζει. Τον βλέπω από την άκρη της κορις μου.

Ότι υπηρχε μεταξύ μας, καταστράφηκε! Γι αυτό δεν μου μίλαγε για τη ζωή του! Και αυτός μάλλον έβαλε τη κάμερα, του το ειπε ο μαλακας! Δεν είναι πατέρας μου αυτός! Με μισεί, εδώ θέλει να με σκοτώσει! Δεν το πιστεύω! Μα γιατί αυτος?!

Φτάνουμε στο ξενοδοχειο, αμέσως κατεβαίνω και κατευθυνομαι στο ξενοδοχείο μόνη μου. Μπενω το δωμάτιο και πάω στο μπάνιο. Μετά απο λίγο ακούω τη πορτα να κλείνει.

Όταν βγενω ειχε καθήσει στο μπαλκόνι σε μία καρέκλα. Κάπνιζε πολύ! Έβλεπα απο το τζάμι πόσο λύπη ειχε κι αυτός. Όχι πάντως τοσο οσο εμένα!

Μαζεύω τα πράγματα μου, όλα στη βαλίτσα. Μπενει ξανά μέσα. Με κοιτάει λυπημένος.

"Θέλω να σου εξηγήσω πριν φύγεις!" Σταματαω μπροστά από τη πόρτα του δωματίου. Όχι δεν θα ακούσω καμια εξήγηση. Ανοίγω τη πόρτα.

"Έστω να σου πω ένα πράγμα" ξαναλεει. Αναστεναζω και κλείνω τη πόρτα. Αφηνω τη βαλίτσα και τον πλησίαζω χωρης να τον κοιτάω.

"Γεννήθηκα Ιταλια..έζησα στην Ελλαδα γιατί έπρεπε εκεί να ζήσω αναγκαστικά." Σε κάθε λέξη σταματαγε και με κοιταγε
"Είμαι 25 χρόνων.... μεγαλύτερος απο όσο σου χα πει νομιζω. Και το πραγματικό μου όνομα είναι Ματτεο. Δεν έχει σημασια πια να στα κρύβω.." τον κοιτάω για τελευταία φορά.