Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 45

Ναι αυτός είναι. Τόσο κοντά μου και με κοιτάζει.

"Τελικά σου έκανε καλό που έφυγα" λέει σοβαρός

"Κάνεις λάθος!" Του φωνάζω. Μου βγήκε αυθόρμητα. Με κοιτάζει ανέκφραστος.

Πίσω του βλέπω τη Χρύσα να τρέχει προς το μέρος μας

"Τι κάνει αυτός εδώ? Φύγε!" Τον σπρώχνει από τον ώμο.

"Φύγε, θέλω να της μιλήσω!" Λέει οργισμένος που κάνει τη Χρύσα να σταματήσει. Μου ρίχνει μία ματιά και φεύγει.

"Θέλω να προσέχεις! Αν χρειαστείς βοήθεια θα 'μαι δω να σε βοηθήσω" λέει μόλις απομακρυνθεί αρκετά η Χρύσα και μου ξεφεύγουν δάκρυα αφού δεν τα κατάφερα να τα κρατήσω

"Γιατί θες να με προσέχεις από το πατέρα μου? Αφού θες κι 'συ κι αυτός να με σκοτώσετε!" λέω αμέσως
"Έχεις ήδη σκοτώσει αρκετούς γιατί θες να προστατεύσεις εμένα?" Υψώνω τη φωνή μου. 

Μετανιώνω που του τα 'πα τόσο απότομα αλλά ήθελα να τα βγάλω όλα αυτά από μέσα μου, καιρό τώρα. Δεν άντεχα. Με κοιτάζει μπερδεμένος

"Δουλειά μου ήταν να σε παρακολουθώ. Άλλαξα γνώμη δεν ήθελα να σε σκοτώσει, έτσι αποφάσισα να σε προστατεύω!" Φωνάζει κι εκείνος.

"Βρε βρε. Τον γνώρισες τελικά τον Πάνο?" Είχε έρθει κοντά μας η μάνα μου χωρίς να το καταλάβω, τη κοιτάζω ξαφνιασμένη, στιγμιαία.

"Ναι το ξέρω θα μου πεις ότι παρατρίχα να πάει φυλακή εξαιτίας μου. Μετανιώνω πίκρα που έκανα κάτι τέτοιο! Είναι πάρα πολύ καλό παιδί από τα μέρη μας είναι και φίλος του Μιχάλη γι' αυτό του είπα να 'ρθει στο γάμο μας" μου εξηγεί αγνοώντας το βλέμμα της

Ψέματα. Ολόιδια ψέματα που μου είχε πει κι αυτός στην αρχή. Και οι δύο δεν κοιτάμε καθόλου τη μητέρα μου μονάχα ένας, τον άλλον.

"Σας αφήνω καλύτερα να γνωριστείτε!" με χτυπάει απαλά στο ώμο μου και απομακρύνεται χαρούμενη. Ψέματα και στη μητέρα μου.

"Δεν έχω κάτι άλλο να σου πω. Απλά μόνο να σε δω. Μπορεί και η τελευταία φορά." Έρχεται πιο κοντά μου και πιάνει το πρόσωπο μου με τα χέρια του
"Είσαι ακόμα πιο όμορφη από τη τελευταία φορά που σε είχα δει. Χαίρομαι για σένα και για τη μητέρα σου. Να τη χαίρεσαι." Καθαρίζω λίγο τα δάκρυα που είχαν γίνει μαύρα από τη μάσκαρα.

Δεν λέει τίποτε άλλο, με αφήνει και φεύγει προς τα πίσω μου. Γυρνάω για να τον κοιτάξω έως τότε που θα έχει εξαφανιστεί.

"Ελισάβεεετ!" ακούω τη τσιριχτή φωνή της Χρύσας. Δεν γυρνάω όμως συνεχίζω να κοιτάω αυτόν.

Ξαφνικά είναι όλα σκοτεινά. Ακούω φωνές. Κάποιος έσβησε τα φώτα. Προσπαθώ να πάω κοντά στη πίστα αφού θυμάμαι τη διαδρομή.

Νιώθω κάτι στο στόμα μου, κάτι σαν πετσέτα και να με κρατάνε γερά και από τα χέρια πίσω. 

Ουρλιάζω με όλη μου τη δύναμη αλλά δεν αλλάζει κάτι, ακόμα δεν βλέπω. Σωριάζομαι κάτω αφού αυτό με κάνει να ζαλίζομαι.

Συνέχεια ακούω στα αυτιά μου
"Ελισάαβετ, Ελισάαβετ!" από τη τσιριχτή φωνή της Χρύσας

---------------

Νιώθω ένα χαστούκι στο μάγουλο μου. Δεν νιώθω και τόσο το σώμα μου. Είμαι αρκετά αδύναμη για να ανοίξω τα μάτια μου.

"Ξύπνα τσούλα!" Νιώθω και άλλο ένα δυνατότερο χαστούκι

Ανοίγω τα μάτια μου. Είμαι σε ένα θάλαμο θα 'λεγα, γεμάτο μούχλα χωρίς ίχνος του φως του ήλιου. Πιο δίπλα μου υπήρχε μία πόρτα.

"Ξύπνα μωρή τσουλίτσα" με το χέρι του ένας άγνωστος μου σηκώνει το σαγόνι. Ήταν άλλοι 3 άντρες κοντά

"Τι μου κάνατε?" Φωνάζω αφού συνειδητοποιώ ότι είχα δεμένα τα χέρια μου σε μία καρέκλα. Τα μαλλιά μου δεν ήταν πια σε ένα ωραίο κότσο ήταν κάτω όπως να 'ναι, ξεμαλλιασμένα.

"Τα πάντα" με πλησιάζει και μπορώ να μυρίσω τη ανάσα του που βρώμαγε τσιγάρο και αλκοόλ. Αποτραβιέμαι. Θα τον έφτυνα αλλά ξέρω ότι δεν θα τη έβγαζα καθαρή.

"Φέρ' τη μέσα" λέει ένα άντρας που στεκόταν δίπλα από τη πόρτα.

Με σπρώχνουν από τη πλάτη. Προσπαθώ να σταθώ και τα καταφέρνω. Όταν ανοίγει η πόρτα με σπρώχνουν με όλη τους δύναμη τους. Έτσι πέφτω κάτω γονατίζοντας.

"Σήκω πάνω μωρή βλαμμένη!" λέει ένας. 

Χωρίς δισταγμό σηκώνομαι και κοιτάζω μπροστά μου. Ήταν ένας ψηλός άντρας κοντά στα 40 με γαλαζοπράσινα μάτια και μαύρα μαλλιά.

"Βρε βρε, χρόνια και ζαμάνια!" κάθομαι δίπλα σε ένα δερμάτινο καναπέ. Τον κοιτάζω με όλο μίσος!

"Ευτυχώς που μου 'μοιασες στα μάτια μόνο!" Μου σηκώνει το σαγόνι.
⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

👺👺
Πάνω στο gif⬆
Ελισάβετ

Ωχ, ωχ να τα μας! Ήταν σωστό που την παράτησε ο Ματέο?

Ποιος καταλάβατε ότι είναι αυτός στο τέλος? Για να ακούω