Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 40

Αφήνω αμέσως το κινητό μου δίπλα από το κρεβάτι.
Το πιάνω ξανά και διαβάζω το ποστ τρομοκρατημένη θα΄λεγα.

'Θα σε θυμόμαστε όλοι φιλαράκι μου. Ήσουν ο καλύτερος και πάντα θα είσαι! Θα πληρώσει πολύ ακριβά αυτοί που το έκαναν! Θα το δεις μεγάλε μου! Δεν θα 'σαι ξεχάσουμε Αλεξάκο!'

Και ναι απευθυνόταν στον Άλεξ. Κοιτάω λυπημένη την οθόνη του κινητού μου. Παλιά τον σιχαινόμουνα τόσο πολύ.. αλλά δεν θέλω να το παρατραβάω. Μέχρι και η Χρύσα έχει βάλει μαύρη φώτο στο προφίλ της από όσο είδα. Πόσο καιρό έχω να μιλήσω με εκείνην...

"Έτοιμη?" Μπαίνει μέσα ο Πάνος από το μπαλκόνι

"Σε λίγο..." Αναστενάζω.
"Το ήξερες?" Του δείχνω το κινητό μου.
Με κοιτάει περίεργος στενεύοντας τα φρύδια του. Το παίρνει και διαβάζει το ποστ.

"Όχι" λέει ξερά σαν να μην το νοιάζει καν και μου δίνει πίσω το κινητό.

"Ξέρεις αν τον σκότωσαν? Ή ποιος?" Τον κοιτάω θλιμμένη

"Όχι." αλλάζει βλέμμα.
"Ντύσου." λέει μόνο και απομακρύνεται ξανά 
Αναστενάζω και σηκώνομαι βαριεστημένα χωρίς να του πω κάτι άλλο.

Μπαίνω στο μπάνιο και βάζω το μαγιό μου αφού θα πάμε στη παραλία.
Ποιος να μισεί τόσο τον Άλεξ που να τον σκότωνε?! Αλλά μπορεί κι αυτός να έφταιγε..

Κατεβαίνουμε κάτω, μπαίνουμε στο αμάξι και ξεκινάει.

Φτάνουμε επιτέλους σε μία παραλία. Πηγαίνουμε στις ξαπλώστρες και παρατάω εκεί τα πράγματα αμέσως.

Βγάζω βιαστικά τα ρούχα μου και πλησιάζω τη θάλασσα. Μόλις ακουμπάω με τα πόδια μου τη θάλασσα ανατριχιάζω. Είναι αρκετά κρύα.

Λίγο πιο μακριά μου στεκόταν και με παρατηρούσε ο Πάνος κι αυτός με το μαγιό του. Με κοιτάει από πάνω έως τα νύχια με μισάνοιχτα μάτια και υψωμένο κεφάλι. 

Ακουμπάω το χέρι στο μέτωπο μου για να καλύψω τον ήλιο όπου με "χτύπαγε" στα μάτια και τον κοιτάω καλύτερα. Αναστενάζω και με το άλλο μου χέρι απομακρύνω τα μαλλιά μου που πεταγόντουσαν στο πρόσωπο μου από τον πολύ αέρα. 

Όλες οι λυσσάρες Ιταλίδες τον κοιτάνε λες και δεν έχουν ξανά δει άντρα! Αφού ανταλλάξουμε λίγες ακόμα ματιές μεταξύ μας τον πλησιάζω αργά.

"Είναι κρύα!" Λέει βουρκώνοντας τα μελί του μάτια γιατί τον "χτύπαγε" κι αυτόν ο ήλιος