Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 11

Κάθομαι πάλι σε μια καρέκλα, μετά από το χορό που έριξα με τη Χρύσα.

Πίνω από το ουίσκι που μου είχε περισσέψει στο ποτήρι και παραγγέλνω άλλο ένα. Είναι το 4ο που πίνω, νομίζω. Αλλά αντέχω. Ο Θύμιος ήταν με τη Χρύσα και χορεύανε.

Μετά από λίγα λεπτά μπαίνει ο Άλεξ με τη παρέα του. Γενικά όλο το σχολείο είναι εδώ..οι δάσκαλοι μας λείπουν μόνο.
Κάθεται απέναντι μου, στην άλλη μεριά του κλαμπ.

"Κερασμένο από το αγόρι απέναντι!" έρχεται ένας από το μαγαζί και μου δίνει ένα κοκτέιλ. Μου δείχνει τον Άλεξ, με το χέρι του! Να μου λείπει!

"Δεν το θέλω!"

"Μα είναι κερασμένο! Άραξε ρε!"

"Ωραία κερασμένο από αυτόν για μένα? Τώρα είναι κερασμένο από μένα για εσένα. Πάρ' το!" Του το δίνω και το παίρνει, εκνευρισμένος. Στενεύει τα μάτια του ο Άλεξ και με κοιτάει. Σιγά που θα 'μαι καλόπιανε με ένα κοκτέιλ!!

"Γεια" γυρίζω και ήταν ο Άλεξ, από πίσω μου. Ποιος άλλος?!

"Τι θες πάλι?" τον ρωτάω με άγριο τρόπο

"Γιατί δεν το 'πιες?"

"Δεν μου άρεσε αυτός που μου το κέρασε!" Τον βλέπω να 'χει νευριάσει αρκετά

"Μας αλήτεψες εσύ?" λέει με ειρωνικό υφάκι.

"Τι πρόβλημα έχεις? Φύγε!" Του φωνάζω, γιατί ο ήχος εδώ μέσα, ήταν αρκετά δυνατός.

"Δεν φεύγω!" Έρχεται κοντά μου και με πιάνει από το καρπό. Τινάζω το χέρι μου και φεύγω γρήγορα προς τις τουαλέτες. Έχει ξεφύγει!! 

Μετά από λίγα λεπτά, αφού είχα σιγουρευτεί ότι είχε φύγει, βγαίνω έξω και τον βλέπω πάλι μπροστά μου, έξω από τις τουαλέτες

"Για που το βαλές?" μου κλείνει το χώρο για να περάσω.

"Για όπου γουστάρω! Παράτα με Άλεξ!" τον σπρώχνω. Πίσω του, βλέπω να μπαίνει στο κλαμπ, ο καστανόξανθος! 

Με κολλάει στο τοίχο του μπάνιου και προσπαθεί να με φιλήσει, όμως εγώ αντιστέκομαι. Πάω να φύγω αλλά με τραβάει πάλι από το χέρι

"Παράτα με!" λέω μέσα από τα δόντια μου 

"Τι σου 'χω κάνει και μου φέρεσαι έτσι?" με κοιτάζει με άγριο βλέμμα

"Πας με όλες και θες κι εμένα? Ποιος νομίζεις ότι είσαι?!" Με τραβάει πάνω του και με φιλάει ξανά. Τον χτυπάω στο θώρακα αλλά δεν απομακρύνεται.