Szkolna Miłość #1 II Jeon Jungkook II [ZAKOŃCZONE]

#02

Zaczął odczytywać listę obecności.

-Suzy?

-Jestem.

-Mark?

-Tutaj.

-Krystal?

-Jestem proszę pana.

-Amber? Jesteś nowa prawda.

-Tak, tutaj jestem.

-Dobrze a teraz Jungkook?- Nikt się nie odzywał więc ponowił swoje pytanie.- Jungkook?!- spojrzałam się na ławkę obok mnie. Na prawdę go nie było.

-Nie ma go psorze!- krzyknął Mark

-Przecież widzę. Znowu uciekł?

-Pewnie tak, a jak nie to siedzi ze swoją bandą w ich pokoju.- dopowiedziała Krystal

Lekcja przebiegała w miarę spokojnie. Po jakiś 20 minutach od rozpoczęcia lekcji ktoś uderzył w drzwi i się otworzyły. W nich stał nie kto inny jak Jungkook. Podszedł do ławki, kopnął krzesło i usiadł.

-Panie Jeon jest 20 minut po dzwonku! Co pana zatrzymało?- spytał nauczyciel

-Mnie, nic tylko nie lubię historii i mam pana w dupie.- powiedział i zaczął grać w jakąś grę na telefonie.

-Masz wyjść z klasy.- powiedział nauczyciel i wskazał drzwi

-A jak nie? Nie możesz mi nic zrobić.- odparł chłopak i dalej grał w grę

Dokończyliśmy lekcje i zadzwonił dzwonek. Dziewczyny podeszły do mnie i wyszłyśmy z klasy kierując się w stronę wyjścia ze szkoły. Kiedy byłyśmy już przy bramie wyjściowej wpadł na nas jakiś chłopak.

-Uważajcie jak idziecie!- krzyknął

-To ty powinieneś uważać!- odkrzyknęłam mu

-To ty nie wiesz kim ja jestem?- zapytał zdziwiony

-Najwyraźniej nie. Może będziesz łaskaw i mi powiesz skoro to takie ważne.

-Jestem Suga, prawa ręka naszego lidera grupy przystojniaków i najlepszych chłopaków w tej budzie.- wyjaśnił

-Dobrze wiedzieć. I powinieneś uważać na przyszłość.

-Ty jesteś nowa prawda?

-A po czym poznałeś?

-Nie boisz się mnie i nie przepraszasz.

-Za co miałabym niby przepraszać?- zdziwiła mnie jego odpowiedź. Nie dość, że wpadł w nas to jeszcze żąda przeprosin

Odeszłam od niego, a dziewczyn zaraz dołączyły do mnie.

-Jak mogłaś tak postąpić?- zapytała się Krystal

-Niby jak, nie zasługiwał na przeprosiny.

-Masz racje, ale to jest szkolny gang. A w dodatku jednego z nich matka jest dyrektorką więc musisz bardziej uważać.- odezwała się Suzy

Wyszłyśmy z dziewczynami ze szkoły i skierowałyśmy się do mojego domu. Ciocia akurat jeszcze pracowała. Po 20 minutach stanęłyśmy przed brama do domu.

-Ty tutaj mieszkasz?- zapytała Krystal

-Tak.

-Mieszkasz z rodzicami?- dopytywała się Suzy

-Nie, moi rodzice nie żyją. Mieszkam z ciocią.

-Przepraszam, nie chciałam żeby było ci przykro.- dodała

-Nie ma sprawy. Staram się żyć teraźniejszością. Wejdźmy do środka.

Poszłyśmy do salonu i zaczęłyśmy rozmawiać na różne tematy.

-Kim jest twoja ciocia, że stać was na taki piękny dom?- zapytała Suzy

-Ciocia dostała pracę w jakiejś wytwórni. Jej koleżanka jest właścicielką.- wyjaśniłam

-A wiesz jak nazywa się wytwórnia?- dopytywała się Krystal

-Nie, nawet mnie to nie interesuje. Możecie mi więcej opowiedzieć o szkole?

-Jasne, co chcesz dokładnie wiedzieć?- spytała Suzy

-Ogólnie, jacy są nauczyciele i dlaczego ten gang 7 chłopaków jest aż tak ważny.

-Wiec tak najgorszy nauczyciel jest od historii, najlepsza nauczycielka to nasza wychowawczynią. Reszta jest przeciętna. A jeśli chodzi o tych chłopaków to ich grupa nazywa się Bangtan Boys. Uważają się za najlepszych tylko dlatego, że ich rodzice są bogaci i wpływowi. Wszystkie dziewczyny za nimi szaleją, ale jednocześnie boją się odezwać, bo mogą mieć problemy.- objaśniła Suzy

-Ok, kiedy przyjechałyście do Korei?

-Obie znałyśmy się już wcześniej, razem z naszymi rodzicami przyjechałyśmy tu 5 lat temu.- odpowiedziała Krystal

-Nikt was nie dręczy za to, że jesteście inne?

-Nie, tutaj tak nie ma.

Chwilę jeszcze rozmawiałyśmy a później do domu wróciła ciocia.

-Amber już jestem.- krzyknęła wchodząc do domu

-Cześć ciociu.

-Dzień dobry proszę pani.- odezwały się dziewczyny kiedy ciocia weszła do salonu

-Oh, witajcie, nie wiedziałam, że Amber ma gości.

-Wróciłyśmy ze szkoły i przyszłyśmy do mnie, to jest Krystal, a to Suzy.- przedstawiłam dziewczyny, a potem poszłyśmy do mojego pokoju.

-Wow, twój pokój jest wspaniały.- powiedziała Suzy

Siedziałyśmy tak do 20 kiedy dziewczyny poszły zeszłam do kuchni zjeść coś.

-Jak było w szkole?- spytała ciocia

-Dobrze, jak widzisz mam 2 przyjaciółki.

-To dobrze, jutro też wrócę dość późno. Więc zjedz obiad jak wrócisz ze szkoły.

-Jasne.

-A tak w ogóle poznałaś jakiś fajnych chłopaków?

-Ciociu!

-Dobrze, już dobrze nie będę pytała. Dobranoc.

-Dobranoc. Do jutra.- ciocia wyszła z kuchni a ja jeszcze jadłam kolację, którą sobie zrobiłam. Gdy już zjadła poszłam do pokoju i słuchałam sobie piosenek. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam, obudziłam się o 8.