Kelebeklerin Öldüğü Saat

Kelebek günü ( iki yıl önce)

Parçalı bulutlu  gibiydi sarenin hayati ne zaman açılıp ne zaman kapanacaği belli değildi işte . Kızlar diye bağırdı apartmanı ayağa kaldirmak istercesine . Bana yardım edeceğinize söz vermiştiniz,şimdi boyle fosur fosur uyursanız sözünüzü yerine getirmemiş olursunuz hem derken kafasına atılan yastıkla sarsıldı. Bakıyorumda taaruz başlamış şimdi görürsunuz diyerek kizlarin tepesine zıplayiverdi,beklemediği bir taraftan gelen tekme ile kendini yerde bulsada gülmekten kendini alamiyordu bakin size kalk borusu çalarim hee diyerek dalga geçti. Bu böyle olmayacaktı yerden fırladiği gibi müzik aletlerinin yanına koştu zeyzeyi kendi silahı ile vuracaktı baterinin yanına hızla gitti çalmayı bilmesede görduğu kadariyla vurmaya  başladi hem çok eğlenmiş hemde tüm apartmanla birlikte kızları ayağa dikmişti! Unuttunuz mu bugün kelebek günü! Buda demek oluyorki tek tek topaldiğimiz tirtillar kelebek olacaktı. Bunu kare kare yakalamamız gerekiyor çünkü sare bir aydır bu günü bekliyor. Çocuklar içindi hepsi . Tabiki fotoğraf yarişmasinida unutmamak gerekir ama ortaya güzel bir iş çikacağa benziyordu.Kızların beş karış uykulu suratlarına rağmen mutluydu,kahvaltısına devam ediyor aşık olduğu çayı ise kana kana içiyordu .
    - Kızlar gerçekten mi ya bugün bari yapmayın " en sonunda dayanamadı sitemde bulundu . Zeyzey lafa karıştı sarişşkom  sabah saat sekiz oldugundan ötürü uykumuz var ecik maruz gör bacım.Derin bir iç geçirmesinin ardından buseye geçti top hem diyerek cümleye başladı eminim en güzel kareyi yakalayacaksın!  Giyinip sahil kenarında kendilerini bir çime atmaları uzun sürelerini almadı. Güneş ışınları yeni yeni dünyayı ısıtırken ortaliktaki sessizlik geçen simitçiler ve tertemiz bir hava üçünüde mest etmişti sabahki hallerinden eser kalmamıştı.Koştu kendini bir salıncağa bıraktı. Zeynebin onu sallamaya başlaması ile demirlerin birbirine sürtmesinden  çıkan ses onu çocukluğuna babasının  onu salladığı günlere götürdü. Zaten nerde boş bir salıncak görse koşar ve ona binerdi. Kelebekleri beklemek bir hayli sabirsizlaştırdı ortamı .  Bir kıpırdama ile bir anda yüzlerce kelebek uçmaya başladı gökyüzüne çizdikleri resim muazzamdı.  Sare zıplamaya başladı hatta koşuşturmaya resim çekmeyi bile unutmuştu o an ! Kızlar ellerinden geldiğince kare yakaladılar. En son sareninde bir güzel kare yakalaması ile fotoğraf çekme işi tamamlandı. Görev başarıyla sonuçlandı.  Şimdi hepsi özgürse kendi resmini çizebilirdi gökyüzüne , orası onlarındı. Kendini çime bırakıvermişti kızlarla bulutlara bakıyor elleriyle birşeyler anlatmaya çalışıyordu tam üçününde gözlerinin değdiği bir noktaya kalp çizdi . Şanslıydı. Kızlar yorulduğu ve sıcaktan bunaldığı için eve dönmek istediler sare ise çocuklarla biraz daha vakit geçirmeyi palanlıyordu. Devam etti resmine bir adam çizdiğini hayal etti koştuğunu varsaydı ve küçüğüne sarıldığını,babasını özlemişti. En kısa zamanda gitmek istediğine emindi . Başını kaldırdı anam birde ne görsün pembe bulutlar.Pamuk şekerciyi gördüğünde ayağa fırladı koştur koştur yanına gitti tüm cebindeki parayı çıkardi birsürü almiştı. Doyasıya yedikleri pamuk şekerin ardından sareninde artık eve gitmesi gerekmişti, ustunu başini silkelerken karşıda bir köpek dikkatini çekti evet tatlıydı ama sadece uzaktan. Yorgunluğu yavaş adimlar atmasini sağliyordu. Eve geldiğinde ustü başının toz toprak olduğunu farketti. Sıcak bir duş iyi fikir. Kızlarda çoktan serilmişti eve birisi kanepeye atmiş kendini televizyon seyrediyor diğeri balkona atmiş kendini takmiş kulakliğini şuan ben ne yapmak istiyordum emin değildim.

Sınıf yemeğine gidiyor muyuz kızlar ! Evet geldi zeynepten ,hayır cevabi buseden olunca belirleyici oy bana kalmıştı sonradan pişman olmak istemediğimden dolayı evetttt diyerek oylamayı bitirdim. Tanişma yemeği sonuçta bizde bir katkıda bulunalım. Dersimin ikide olması beni doyasıya mutlu etmişti.  Kızlarda onbirde derse girip diğer derse beraber girecektik.Şarkımı açıp bulaşıkları halletmem ile  hazırlanmaya başladım.Güzel olmuştum ya aynada kendimi beyendim. Çantamı toparladım içine rujumu cuzdanımı kalemlerimi koydum. Parfümüm ile noktaladım . Okul ile evimin arası 20 dakikalık yürüme mesafesindeydi. Gözlüğümü taktım ve hızla yürümeye başladım çunku gene geç kalacaktım. Heralde bu hayatta bunu başaran tek insan bendim. Dersim ikide onda kalkiyorum ve yine geç kaliyorum.

İlerde hareketsiz duran birini farkettim. Yolun kenarında öylece dikeliyordu. Hiç kıpırdamaması beni o kadar paniklettiki,yani neyin nesiydi şimdi bu adam! Heran bana zarar verebilme ihtimali vardı !! Bu beni iyice korkutmuş tüm vücudumun kasılmasına neden olmuştu. Geri dönemezdim ilk zamanlardan devamsızlık olmazdı. Peki ne yapacaktım tek başıma yürüyemem! Nefes aralığım hızlandı! Kalbimim küt küt attiğini duyabiliyordum. Sağa sola bakınıyordum ,arkamda birini hissettiğimde panikle gözümü kapattım. Bana birşey yapacaktı yardim çağırabileceğim kimse yokmuydu etrafta.Hanımefendi dedi ürkmuş bir ses! Neyiniz var? Gözümün birini açtım karşimda başka bir yüz vardı arkamı döndüm adam hala ordaydı. Derin bir oh çektim, ellerimin titremesine mana olamasamda daha iyi - en azından güvende- hissediyordum! Ben diyebildim sesim kısılmışken elimle bir dakika dedim. Kendime geldiğimde çocuk cevap vermemi bekliyordu. Beraber yürüyebileceğim birine bakıyordum arkamda varlığınızı hissettiğimde adamın bana birşey yapacağını zannettim! Denk gelmiş biraz kusura bakmayın amacım sizi korkutmak değildi! Önemli değil diyerek sakinleşmeyi bekliyordum. İsterseniz size eşlik edeyim böylelikle telafi etmiş olurum.Ne dersiniz? Aslında durdum ve gülümseyerek çok iyi fikir dedim. Beraberce geçtiğimizde kendimi daha iyi hissediyordum,o ise bana adamın hasta olduğundan korkmamam gerektiğinden bahsediyordu. Derse geç kalma ihtimalim ile acelece teşekkür ettim ve durumu açikladım geri dönebileceğini söyledim. Oda rica ederek tekrar dönüş yönünde ilerledi.

Okula gittiğimde hem korkuyordum hemde  dersin iptal olduğunu öğrendiğimde hüsrana uğramış bana depresyon yolları gözükmüştü. Kızları aradım hiç haber vermiyolar onlara kızacaktımki telefonumdaki 8 çagrı ve 5 mesaji görünce sustum. Kafa mı kalmıştı bende.

Hadi ama zeyzey! Buse kızım bune şikır şıkır giyindin gene!! Kızım belli mi olur dedi ikiside anam bunların kafaları aynı çalışıyor! Bencede beyaz otobüslü prensiniz gelebilir haklısınız! Ögrenciyiz neticede ata parası yetmezse ondan şey ettim. Aynı anda kafama atılan yastıkları bir mağlubiyet olarak görsemde sesimi çikarmadım ayak üstü! Gerçekten şık bir kafe seçmişler helal olsun. Çoğu kişide gelmiş sanırım hemen hemen tam gibiyiz.Derken sınıfın kokoşgilleride  gelmiş diyen zeynebe kahkaha atmadan geçemedim doğrusu kafamı çevirdim en son sandalyeye toplandı dikkatim bugünkü çocuk ! İnanmiyorum aynı sınıftamıyız yani, o an ki telaşla ismini dahi sormamıştım ama oda bana sormadı sonuçta ,gerçi çocuğun ağzına lafları tıkmış olsamda neyse ne ya . Buyrun dercesine bana baktı bende ayıp olacağını düşündüğümden  geçtim oraya " merhaba " demişti sıcacık gülümsemesiyle !

Arkadaşlar buda benim hikayem keyifli okumalar ..