Cassiopeia : University of Mafias

Chapter 1

"Stop it Faith!" I hissed. Kanina pa kasi nito niyuyogyog ang braso niya. Like okay? Nakita lang naman niya ang love of her life na si Kirk Alvarez. Pwede naman siyang kumlama hindi ba? OA lang talaga ang kaibigan kong ito.

Minsan talaga nakakapurwisyo ka ng tao dahil sa pag-ibig na yan. Pero infairness kay Faith, hindi minsan namumurwisyo, halos araw-araw.

Tss!

"Tse! Inggit ka lang kasi wala kang minamahal!" Sabi niya. I kept reminding myself that Faith's my friend 'cause if not, ibabalita na sa tv iyong bankay niya! She's too much!

Meron nga siyang minamahal hindi naman siya pinapansin, what's the use of it anyway?

"Hoy wa nga kayong maingay!" nagsalita na ang pinakabrutal kong kaibigan, mas prefer pa namin na huwag na siyang magsalita, dahil kapag nagsalita yan straightforward na minsan nakakamatay na sa sobrang sakit. Pero infairness sa kanya, pawang katotohanan lang iyong lumalabas sa bibig niya. Masakit pero totoo.

"Ano na naman nangyari sayo dyan tomboy?" pangaasar ni Faith kay Charlene as usual heto na naman ang eksena araw-araw, magbabangayan. Pero alam namin at the end of the day kami lang ang magbestfriends, at kahit ganito kami mahal na mahal namin ang isa't isa. Pero minsan nagdadalawang isip talaga ako kung mahal ko itong si Faith eh, minsan kasi gusto ko nalang siya bitayin patiwarik dahil sa kagagahan niya.Baka nga may ganitong klase ng pagmamahal, ako lang iyong nakatuklas.

Tinuro ni Charlene si Carmel gamit ang mata. Actually lima kaming magkakaibigan ako , si Faith , si Charlene, si Regine at si Carmel ang pinakatahimik sa lahat.

" Hays! Masanay na kayo no!" sabi ni Faith. We saw Carmel reading a very thick book, of course what do you expect? Nerd kaya ang isang yan though nakakatulong ang pagiging nerd at matalino niya dahil nagkakaroon kami ng  source ng answer tuwing exam.

"Hoy babae!" tawag ni Charlene kay Carmel. Tingnan mo na kung makatawag ng tao akala mo hindi kaibigan, tawag nga lang ginagawa pang brutal.

"Uh..ha?" ngayon lang natauhan to, as usual lumilipad na naman ang isip niya sa libro, minsan nagdududa na nga kami kung sino talaga ang bestfriend niya kami o ang libro. 

"Dangsin-eun amugeosdo geongayo cha?(May sinasabi ka cha?)" dugtong niya na hindi namin maintindihan.Psh! Carmel is a half korean one fourth filipino at one fourth american, kaya nakakainggit ang kagandahan eh! Dinaig pa si Aphrodite, kaya lang nakatago dahil sa laki ba naman ng eye glasses niya?

"Méiyǒu!" Charlene said with sarcasm. She's half-Filipino, half-Chinese by the way, and she speaks seven languages. Magaling rin ang babaeng iyan sa martial arts kaya walang preno ang bibig, alam niya kasing kayang-kaya niyang ipagtanggol ang sarili niya anuman ang mangyari.

"Ah..okay." Carmel replied at binalik na ulit ang mata sa libro. Uto-uto rin eh, I wonder if she's really that smart, or were just stupid. Pero naperperfect niya lahat ng exam.

"Waaahhhhhhhhhhh!!!!!!!!!" nakakabinging hiyawan lang naman ang naririnig namin dito. Parang alam na namin ang dahilan. I mean, very used to it, we should know.

The five popular guys of this school are coming!

We're not interested about them. Hindi kami fan nila,  bakit? Kasi gwapo nga masasama naman ang ugali! I was never judgmental, pero nakita ko kung paano sila makaasta dito sa university. Oo, sabihin na nating sila ang may-ari ng school, but for pete's sake! Nagbabayad kami! We have all the rights! Kung wala kami, kung wala ang mga pera namin, this school would not even exist. Magkaroon naman sila ng utang na loob kahit papaano.

Sometimes, the charmer the person, the more evil his heart is.

"Waahh! I love you Mc John!" sigaw nung isang babae na makapal na makapal ang make-up, para na nga siyang clown, seriously?