Cassiopeia : University of Mafias

Chapter 23

Heather Granger ( England transferee)

"I can do it." I looked at Epijul Blood with a sweet smile. After all, I am a Mafia and killing people is my thing.

"Not yet, Granger. We need to set a plan para mapalabas natin na the Momentum Organization is the one who is  behind in all of this." he murmured seriously. There are two reasons kung bakit pumunta ako dito sa Pilipinas, first dahil nandito ang organization na kinabibilangan ko at second, dahil may hinahanap akong tao rito, ang taong nanakit sa akin ng sobra, ang nagpabago sa akin.

Flashback

"I'm sorry." he said in a cold voice. I took a deep breath before asking for more explanations.

"Why?" Honestly I am really nervous but luckily I managed to say it clearly.

"She's smarter than you." hearing those words made my heart shattered. I felt like I'm gonna lose everything.

Those last words made me changed, my entire life has changed.

"She's smarter than you."

I don't want to hear those words again.

I'm going to kill him, he needs to suffer. For sure, now, I am more powerful than him.

"Granger?" bumalik lang ulit ako sa huwisyo nang tawagin niya ulit ako.

"Yeah?"

"Do the plan." I nodded. I looked at the other direction,I arched my brow and grinned.

Humanda ka Regine Chen maaring bilang na ang araw mo.

Virgil's POV (yung nagligtas kay Charlene)

"Naggawa mo na ba ang pinagaggawa ko sayo?" tanong ni Dad saken. Umupo ako sa sofa na single size at nakaharap na sa kanya.

"I'm working on it, Dad. No need to worry." I gave him an assurance look.

Charlene Sy, siya ang kailangan kong pagplanuhan. Kailangang mapalapit siya saken para madali ko ng magawa ang paganti ko sa kanya.

The father of Charlene Sy killed my mother, wala siyang kalaban- laban. My mom is very kind, she is in the mafia world because my lolo said so but she didn't kill anybody, she cannot.

"Good. Remeber this is for your mom." I know dad, I know kaya gagawin ko ang lahat para maranasan rin nila ang sakit  na naranasan natin.

-----

Divina's POV

Naglakad ako sa hallway ng university, wala ang mga kaibigan ko dahil may klase sila sa iba't ibang subject. At ako naman free na sa araw na toh.

Nasa kamay ko ang bible at rosary na dinala ko pa galing sa Korea. I am a roman catholic kaya naman I deeply believe in God.

Plano kong pumunta sa open field ng school para doon magbasa  ng bible, sana lang kaunti ang tao na nandun para hindi gaanong maingay.

"Hey!Nahulog ang rosary mo!" somebody shouted at my back. Lumingon ako sa kanya ng nakakunot ang noo. Napanganga ako  nang makita ko ang isang napakakisig na lalaki, he has granite eyes, reddish lips that suits his milky skin. Gosh! tulo ang laway ko nito, sino ba naman ang hindi di ba? babae lang din ako.

Tiningnan ko ang kamay niya at nakita ang rosary na hawak ko pa kani-kanina lang. Agad akong humakbang para kunin iyon.

"Thanks." saad ko s kanya.

"Sa susunod bantayan mo nga yang gamit mo, nakakaabala ka ng tao eh!" nagulat ako sa sagot niya. Ang amo kasi ng mukha tapos may galit pala siya sa mundo? Naiintindihan niyo naman siguro ang sinasabi ko diba?