Cassiopeia : University of Mafias

Chapter 12

Charlene's POV

" We'll not fetch you so let's see each other in the ball venue." sabi ni Mc James. Edi wag! may kotse naman kami ano tingin mo samen mahirap?!

"Okay." Sagot nilang tatlo habang ako nakataas ang kilay na nakatingin kay asungot.

"What's your problem?" napansin niya palang nakatutok ako sa kanya.

"Problema ko? Ang mukha mo, nasubrahan kasi sa kapangitan!" I rolled my eyes on him.

"Tss. Ang sasabihin mo nagagwapuhan ka saken." ang kapal ng mukha, dinaig pa ang encyclopedia. Hindi ba siya kinakalibutan sa sinabi niya?

"Heh! Arogante."

"Crush mo naman." sabay kindat. Eww! 

Pero pansin ko lang, hindi na niya hinahanap ang credit card niya saken. Ibig sabihin ba nun nakalimutan na niya? Yes!

"Oh I remember we have an unfinished business that we need to settle." Ay leche! kakaisip ko lang diba? iniisip ko pa lang yun diba?

"Mel umalis na tayo, naiihi na ako eh." palusot ko.

"Your not going anywhere." cold at deadly ang pagkakasabi niya nun kaya naman nanatili ako sa kinatatayuan ko.

"Gusto mo ba maihi ako dito?" sabi ko sa kanya, epal lang eh.

"Tss." pagkarinig ko sa sagot niya ay hinila ko si Carmel palabas, good thing sumunod na din sina Faith at Regine.

Hay salamat! nakatakas na naman ako.

---------

"Saan na kaya ang mga bruhang yun?" tanong ko sa sarili ko. Eh kasi naman kanina ko pa hinahanap yung tatlo asan kaya nagsusuot yun.

Pumunta ako sa library pero wala naman sila dun, dumaan ako sa science laboratory para silipin sila, nagbabakasali lang, paki nyo?

On the way na ako sa cafeteria ng may marinig akong ingay sa music room.

Hindi ko alam kung bakit parang may humuhila saken na sumilip sa music room.

I was amaze by the music, every melody, every rhythm, I felt peace, I felt love.

I stared for him, he was playing the violin. I was strucked by his face, the way he plays it. Damn!

Why did I have this stupid butterflies in my stomach?

Why is my heart beating so fast?

Shit! I think I need a doctor, I need a cardiologist.

This is your fault Mc James.

Because of your shitty music.

But for the second time I let my ears listen to the soft melody again. I didn't mind who is playing, I didn't mind my  weird heart . 

I closed my eyes, I felt like the rhythm was made for me, only for me.

"Fuck!" hinawakan ko ang noo ko dahil may kung sinong tao ang pumitik rito. Ang sakit Leche! wag talaga siyang magpapakita saken dahil naku! babalatan ko talaga siya ng buhay.

Binuka ko ang mata ko at Boom! parang may sumabog sa loob ko. Pakshet! nakita nya kaya na nakkikinig ako sa kanya?

"Anong ginagawa mo dito? siguro gusto mo na ako noh?sorry hindi ako pumapatol sa katulad mong tomboy pe...*boogsh* shit!" ngumiti ako ng malapad. ngiting tagumpay bwahahahah..Well  sinuntok ko lang naman siya sa mukha! edi ayun muntik ng maiyak ang aroganteng ito.