Cassiopeia : University of Mafias

Chapter 2

"Ano ng gagawin mo ngayon Marie?" tanong ni Carmel.

"Di ko alam...hindi ko kasi napigilan ang sarili ko eh...huhuhu.." kasi naman pinaghahanap na ako sa buong campus..

"Patay na talaga ako nito.." dugtong ko pa.

"Wag kang mag-alala girl sisguraduhin namin na maganda ka sa burol mo.." kahit kailang talaga tong si Faith eh asar talaga..

"Oo nga friend tapos yung dress mo kami mismo ang magdedesign.." nakisali pa tong si Regine..

"Wag kang magalala Marie ako na ang bahala sa kape.."uggh! nagkakampihan to the mode na naman sila..

"Salamat ha? I laki ng tulong nyo sa problema ko..kaibigan ko talaga kayo no doubt..."I said sarcastically.

"Syempre mahal ka namin eh.." they said in unison.

"Kayo talaga guys..tulungan nalang natin si Marie sa problema niya.." kapag ganito talagang mga sitwasyon si Carmel lang talaga ang maaasahan ko.

"Anong gagawin natin?"Regine asked.Buti naman at nahawa na sila ni Carmel.

"Edi go with the flow ka nalang girl..ayaw mo yun sikat ka sa campus..instant celebrity ka na..akalain mo yun may tinatago ka pa lang ganda sa face...haahaha.." tumawa ng malakas silang tatlo habang si Carmel halatang nagpipigil.

"Heh! sarap ng tawa nyo dyan..ikaw naman Carmel wag mo ng pigilan baka pumutok ka..." Baling ko dun kay Carmel hindi na napigilan at tumawa ng napakalakas...itong si Carmel tahimik pero pag nagingay na toh wagas na wagas naman.

"Ok girl, Ano bang magaggawa natin? magtatago ka sa tower katulad ni Rapunzel o haharapin mo si Mc John na parang si Wonder woman?" my god! napa face palm nalang ako. Ano bang klaseng utak mayroon tong si Regine?

"Better face your problem Marie, don't worry we will always be there by your side. Right guys?" si Carmel lang talaga ang matino dito.

"Yeah!" sabay silang lima. Napangiti nalang ako. Kahit ganito ang mga kaibigan ko, alam ko mahal na mahal nila ako.Hindi nga lang halata.

---------------

"Oh my god!" grabe ang kaba sa dibdib ko. Nakita lang naman ako nina Mc John at gosh ang dilim ng paningin niya. Baka anumang oras mapatay nya ako.

"Ah girl una na kami ha." sinasabi ko na nga ba! iiwan na naman nila ako sa ere at ang masaklap pati si Carmel sumama na rin sa kanila.

Lalong lumakas ang kaba ko nung ilang hakbang nalang siya papalapit saken.

Pumikit ako sa sobrang takot.Nanginginig ang katawan ko kaya hindi ako makagalaw.

'Dios ko kayo na ang bahala saken.'

"Marcos building, 4th floor, 5 pm tomorrow. Go there or else..DIE!" bulong nya saken.Unti-unti kong binuka ang mata ko at nakita kong nakalagpas na sila saken.

Anong nangyari?

Pupunta ba ako dun? Oh god! bakit ba ako napasok sa ganito!

"O ano na?" bumalik na pala yung apat. Sarap paguntugin!

"What happen Marie?" Carmel asked.

"Wala! kainis kayo!" sigaw ko sa kanila.

" Ba't hindi ka pinatay nun? Sayang!" sabi pa ni Faith. Ito pinagduduhan ko na kung kaibigan ko ba talaga.

"Tse!" nagtawanan naman sila.Kainis!

----------------------

"Pupunta ka ba talaga dun Marie?" halata sa boses ni Carmel ang pagaalala.

"Di ko alam. huhuhu.." kanina pa talaga ako hindi mapakali.

"Pano kung patayin ka dun? torturin ka? gahasain ka?! pano nalang kami?! " binatukan ko si Charlene. Ang OA lang noh? Masanay na kayo!

"Uggh! wag nyo nga akong takutin."aatakihin nga ako sa takot dadagdagan pa nila. Sila kaya malagay sa sitwastyon ko.

"Waaah girl 4:55 na!"Regine shouted.

"Oh my god!"I sighed heavily. "Kaya ko toh!"

---------

Pinihit ko ang door knob ng mahina.Gosh! papasok ba talaga ako dito. Baka magkatotoo yung sinabi ni Charlene kanina.

"2 minutes late!" he said coldly. Nakakatakot ang mukha niya parang anumang oras mapapatay na niya ako.

"Sorry.." I mouthed.

"Naku! sorry talaga, di ko naman sinsadya yun..huhuhu..wag mo na akong ipapatay, wag muna akong ipabugbog..huhuhu.." pagmamakaawa ko. Sana lang may puso siya para makinig.

"Tss!" yun lang ang sagot niya.

"Gagawin ko lahat ng gusto mo basta wag mo lang akong sasaktan.." lumuhod na ako sa harap niya

"Lahat?" he asked.

"Yes!"I desperately answered.

"Then pack up! we will go to spain tomorrow!" maawtoridad niyang sabi.

What did he just say?

Papunta kami ng Spain?

"What? But why?" Sunod-sunod kong tanong.

"Malalaman mo rin.. for now go and pack up. Magkita tayo sa airport tomorrow."

"Pero wala pa akong passport at ibang mga papeles." alangan naman sumakay ng eroplano ng walang passport at visa.

"I already set it all."

"Pero hindi pa ako nagpapaalam sa tito ko." wala kasi akong mga magulang kaya tito nalang ang mayroon ako.

"I don'y care! paghindi ka dumating, patay ka saken!"

"Fine!" takot ko namang mamatay noh.

---------

Regine's POV

"Ano na kayang nangyari sa isang yun? " I asked them while eating my spaghetti.

"Ba't kami tinatanong mo? nandun ba kami?" sagot naman ni Charlene.Wala talaga akong napapala sa mga kaibigan ko.

"Let's just pray na walang gawing masama ang lalaking yun sa kanya.." Pagaalala ni Carmel. Edi siya ang mabuting kaibigan!

Hindi na kami nagimikan. Busy ang tatlo eh, si Carmel as usual nagbabasa ng libro, si faith naman nagdadrawing, while Charlene is playing COC in her phone. Ako naman, wag nyo ng itanong, wala naman akong ginagawang iba bukod sa pagkain. Hobby ko kaya ang eating.

Sa kalagitnaan ng pagkain ko at isusubo ko na sana ang paborito kong lasagna nang....

1 message recieved

From: 09******143

Hi.

Sino namang kutong lupa toh? Nahinto tuloy ang pagkain ko!

To:09******143

Who u?

1 message recieved

From: 09******143

Secret. Name and ASL?

Anong pangalan niya? Secret? kakaiba ha.

Name And ASL?

So hindi niya ako kilala?
Mapaglaruan nga.

To: 09******143

Victoria. 18. Female. Gold Village, Manila.

Syempre hindi Victoria ang pangalan ko.

After a couple of minutes hindi na siya nagreply. Anyare? Bahala nga siya.

Mas importante ang lasagna ko kaysa sa kanya.

-------------

Yey! nakapagUD rin ako.

AteGine : nagupdate gyud ko ha..hahaha

Vote and Comment.