Keesh's POV
Last day na namin ni Damian dito sa Baguio. Sunday ngayon at kailangan naming bumalik dahil monday na bukas at may pasok na. Yon nga lang,di ako nakapunta sa orphanage. Kaya naman,susulitin namin ni Damian ang last day namin dito sa Baguio. Naligo na ako at nagbihis na. Hindi na ako nag-abalang magmake up. Nag lip balm nalang ako at face powder. Lumabas na ako dala ang aking bag and phone. Pagkalabas ko,nakita ko na si Damian na naghihintay sa may pintuan ko.
"Good morning Ionna :)"-damian
"Good morning Damian. :)"-keesh
"Let's go?"-damian
"Sure"-damian
Naglakad na kami ni Damian papuntang parking lot dahil this time,hindi na kami magcocommute. Una naming pinuntahan ang Botanical Garden. Picture dito,picture doon. Sumunod naman kaming pumunta sa Camp John Hay. Gaya nang sa Botanical Garden,picture kami ng picture. Pagkatapos naman sa Camp John Hay,nagtungo naman kami sa White House kung saan pinaniniwalaang may multo daw dito. Noong una,ayokong pumunta kaso mapilit tong si Damian kaya natuloy kami sa white house. Nasa may gate pa lamang kami,nag goosebumps na ako. Shocks! Nakakatakot talaga dito. Pumasok na kami at sinalubong kami ng caretaker ng bahay ng isang ngiti.
"Good morning sir,ma'am"-caretaker
"Good morning po. Ahm. Pwede po ba kaming pumasok sa loob?"-damian
"Oo naman po. Tara,pasok po"-caretaker
Napakapit na ako sa braso ni Damian. Natatakot na talaga ako. Bakit ganon,umaga palang pero nakakatakot na ang paligid? Maybe because of the idea na may multo dito. Tumingin si Damian sakin at ngumiti ng nakakaloko. Pinalo ko siya sa braso na siyang ikinatawa niya.
"Stop laughing. I'm scared,okay?"-keesh
"You're so cute Ionna. Haha don't worry,di kita pababayaan. Besides,umaga naman eh. At saka may kasama naman tayo"-damian
I just glared at him. Napachuckle naman siya. Nasa tapat na kami ng pintuan ng white house. Grabe mas lalo akong naggoosebumps. Enebe! Natatakot talaga ako.
"Ready?"-damian
Bumuntong hininga muna ako bago tumago bilang sagot ko. Pumasok na kami ng tuluyan at sheyt! Tumayo na talaga ang mga balahibo ko hanggang ulo. Napahigpit ang kapit ko kay Damian na siya namang ikinangiti niya. Nililibot namin ang buong bahay and swear pagkaayat namin sa second floor may bolang tumatalbog. Last time I checked,kami lang naman ang nandito. Ako,si Damian at si manong caretaker. Nang tuluyan na kaming nakaakyat sa second floor,mas lumamig pa at naisiksik ko nalang ang sarili ko kay Damian. Uneasy na talaga ako dahil natatakot na ako and knowing na may tumatalbog na bola.
"Hey Ionna,chill"-Damian
Inakbayan ako ni Damian at idinikit pa lalo sakaniya.
"I'm here. :)"-damian
Hindi ako sumagot at nagtuloy lang sa paglalakad. Patingin tingin ako sa mga kwartong nadadanan namin at talagang nakakakilabot talaga. Biglang bumulong si Damian saakin at nakiliti ako sa hininga niya.
"Ayokong natatakot yong mahal ko."-damian
Napablush ako sa sinabi ni Damian at nag-init ang pakiramdam ko. Luhluhluh kinikilig ako. Haha habang naglalakad,nawala ako sa wisyo. Paulit ulit kasi sa isip ko yong sinabi ni Damian.
Ayokong natatakot yong mahal ko.
Ayokong natatakot yong mahal ko.
Ayokong natatakot yong mahal ko.
Ayokong natatakot yong mahal ko.
BINABASA MO ANG
Dear Heart,Why Him?
Teen FictionI think this story is not odd anymore but I hope you'll like it. "Dear Heart,why him" ang naisip kong ititle kasi parang sa title palang,attractive na. well,I got this title from somewhere and thanks to that somewhere because I had an Idea to do thi...
