Pierwsza minuta. ~Dramione

Odczucia Hermiony

Nie mogę uwierzyć, że to się stało.
Draco nic nie pamięta, a ja zabiłam Jego Ojca.
Nie będą mnie za to sądzić, rozmawiałam nawet z premierem.
Lucjusz po prostu był zbyt niebezpieczny.
Jednak czuję pewne poczucie winy, bo przeciez nikt nie zasługuje na śmierć,ale wiem , że tak będzie lepiej...
Draco nie pamięta nawet miłości do mnie, chociaż chyba się we mnie zakochuje.
Obawiam się tylko, że to już nie będzie to samo co kiedyś, ale ja będe walczyć.
Nie opuszczę Go w tak trudnym momencie. Moi przyjaciele zobowiązali się być ze mną w tych trudnych chwilach. Cieszę się, że ich mam.
Trudno tak żyć nie wiedząc co przyniesie następny dzień, ale będziemy się starać, żeby każdy dzien był idealny.
Kocham Draco bardzo i nie wyobrażam sobie zycia bez niego.
Jutro pogrzeb Lucjusza. Jakas tam dalsza rodzina zapłaciła za pogrzeb, ale nie mają zamiaru zajmować się Draco. Oni nawet nie chcą z nim rozmawiać. Chyba Go znienawidzili... Ale no co poradzić.
Nie pójdziemy na tą ceremonię. Nie należy mu się pamięć.

Najważniejsze jest teraz szczęście Draco.
Mam nadzieję, że juz nic nas nie rozdzieli.
Nawet luki w pamięci.
A raczej jedna, wielka luka...