Trust no one (Harry Styles)\\Shqip

Kapitulli 4

*Trust no one*

4

***

E nesermja erdhi shume shpejt saqe nuk e kuptova fare..Ose ndoshta ngaqe nuk isha me kembe ne toke.Me dukej sikur Harry ishte gjithandej..Fale zotit ai nuk u erdhi kete nate ne shtepine time.Sa me pak ta shihja aq me mire.
Zbres poshte ne dhomen e ndenjes dhe gjej vetem Abby qe ishte bere gati per te dal.
"Ku po shkon?"-e ndalova para se te ikte.
"Po dal te blej disa gjera.Nuk vonohem."-mu pergjigj dhe hapi deren.
"Cate ne shtepi eshte?"
"Jo, ka dal edhe ajo,por tha se do kthehej shpejt. Shihemi me vone."-tha dhe mbylli deren.Shkoj ne kuzhine dhe marr nje gote me lemonade.Sapo ulem ne divan bie dera. Abby me siguri ka harruar dicka.
"Po tani cfare harrove Abby?"-I flas duke hapur deren,por nuk ishte Abby.. "Mund te te ndihmoj me ndonje gje?"- I flas e pasigurt.
"Ckemi Elizabeth.Mund te hy?"- pyeti dhe une me nje levizje te dores e lejova te futej brenda.Ulemi ne divan dhe une ndihesha shume ne siklet. "Si po ia kalon? Cate me tha qe do te gjeja ne shtepi tani."
"Une jam shume mire..."-doja ti therrisja ne emer,por harrova qe nuk ia di. Ne cfare telashesh me ka futur Cate? "Ne fakt nuk prisja vizita ne kete ore."
"Oh, me vjen keq nese te shqetesoj..Nuk doja te te bezdisja.."-tha I vene ne siklet,por jo me shume se une.Te pakten ishte I pashem..Kemisha e kuqe qe kishte veshur I rrinte shume mire.
"S'ka problem..Deshiron ndonje gje per te pire?"-e pyeta sa per te ndryshuar teme.
"Une do te kisha shume deshire nese do te dilja me ty nje mbremje."-me tha,ndersa une bera mbrapa disa milimetra. Ky djali po me ftonte per te dal nderkohe qe une nuk ia kisha as idene me te vogel kush ishte..Nuk fola,sepse s'dija cfare te thoja.. "E di qe po pyet veten perse nuk ta kam kerkuar me pare kete gje,por kisha frike nga pergjigja..Por tani Luke pot e kerkon te dalesh nje mbremje me te.S'mund t'a refuzosh apo jo?"
Mire, tani po filloja te kuptoja dicka. Ky eshte Luke, ai djali qe une supozohej ta njihja dhe dje isha e acaruar me te. Dhe sot Cate ka shkuar dhe I ka thene te me ftoj per te dal. Cate do ma paguaj shtrenjte kete..Cfare te bej? Luke po me shikon me ca sy sikur do te me haje dhe une nuk dua ta merzis apo te shtirem sin je mendjemadhe qe do vetem dike si ajo; te pasur, me gjak mbreteror apo budalliqe te tjera qe per mua nuk kishin aspak rendesi. Thjesht doja dike qe te me donte per kete qe une jam dhe un eta doja shume.
Buzeqesh dhe I pohoj me koke qe pranoj.
"Domethene..kjo eshte nje po?"-pyeti serisht duke buzeqeshur.
"Po,Luke. Do me pelqente."
"Shkelqyeshem.Shihemi te marten mbrema."-cohem duke ruajtur ate buzeqeshjen rrezatuese dhe drejtohet nga dera. E hap I lumtur dhe del jashte.
Cate je e vdekur, mendova me vete dhe u mbusha me fryme.Ndoshta s'eshte ndonje ide e keqe..Nuk eshte nga ato lloj takimesh.Jemi vetem shoke.Edhe pse u njohem kete te diele.
Nuk kalon shume kohe dhe Cate kthehet ne shtepi. Une ndodhesha duke pare TV dhe asaj me sa duket I kishin shkuar gjerat shume mire,sepse ishte duke buzeqeshur.
" Cfare ndodhi?"-me pyeti dhe u hodh mbi divanin tjeter.
" Si munde te ma besh kete gje pa me thene?"-iu ktheva keq.
"Ti the qe ai ishte nje djale I lezetshem..U perpoqa te te ndihmoj."-nuk folem per pak minuta,por shikimi I saj me bezdiste.Donte ta merrte vesh patjeter cfare kishte ndodhur.
"Mire,ne do dalim te marten mbrema."-u dorezova.
"Aaa, jam shume e lumtur per ty."-erdhi me vrap dhe mu hodh ne qafe.
"Por s'ma ka qefi.."-u ankova.
"Perse?"-tha e cuditur.
"Nuk di shume gjera per te."-u perpoqa ta bindja serisht.
"Kete ma ler mua ne dore. Neser do bej disa kerkime dhe do te duket sikur ken je jete qe e njeh."
"Jo, Cate..vertet."-vazhdoja si kokforte te kembengulja.
"Me thuaj arsyen e vertet."
"S'ka asnje arsye konkrete..Nuk kam deshire,kaq."-I thashe dhe u ngrita ne kembe me drejtimin nga shkallet per tu ngjitur ne dhome.
"Eshte dikush tjeter apo jo?"-zeri I saj me ndaloi.
"Jo, cfare thua?"-e mohova.
"Ma trego ose do merzitem keq.."
Shfryj gjithe inat,sepse ajo fiton gjithmone ne keto lojra.
"Dakort, do dal por vetem qe tit e me lesh te qete me pyetjet e tua dhe te bindesh qe nuk pod al me askend tjeter."
Buzeqeshi e kenaqur,ndersa une doja ta vrisja.Futem ne dhome dhe perpiqem te imagjinoj takimin tim me Luke dhe gjejeni cfare mendoj; asgje..S'kam asnje ide se si do te shkoj, cfare te vesh apo cfare do te flasim.
***
Eshte e hene, dielli shkelqen jashte, koha eshte shume e ngrohte sot, por une s'kam energji fare.S'dua te bej asgje..Dhe si per te me shkaterruar diten,sot mora dhe nje mesazh nga Harry.Thote se mezi prêt te me shikoj ne shkolle..
Pastaj me dergoi dhe nje mesazh Luke. Edhe ai ka deshire te me takoj. Kurse une kam deshire te fshihem nga ted y. Por nga Harry me shume. Nuk e duroj dot.Prania e tij me shkakton shume bezdi.
Mberrim ne shkolle dhe per here te pare isha e lumtur qe isha me vonese.Koridoret ishin bosh dhe pa bere zhurme shkoj ne dollapin tim te marr librat. As nuk e vrisja mendjen qe do merrja qortime,por doja vetem te hiqja qafe ate...Dhe meqe ra fjala tek ai,po ndjej nje arome..qe nuk me pelqen...Eshte parfumi I tij. Qe pas asaj puthje ne faqe,mund ta dalloja me mijera kilometra larg. Bej sikur nuk e kuptoj dhe nxitoj te ngjis shkallet e te futem ne klase. Tani po shqetesohesha qe isha vone. Hapat e mia shpejtohen.Edhe kembet e tij fillojne te levizin me shpejt.Ngjis shkallen e pare dhe ne ate cast doren e tij e madhe me kap krahun e djatht.Shikimet tona ndeshen,jemi shume serioz dhe asnje nuk flet.Te pakten derisa ai buzeqesh.. Ishte menyra me e keqe per te filluar diten.
"Cfare do?"-I fola keq duke terhequr krahun.
"Erdha te te pershendes."-buzeqeshi.
"Mire, tani me ler te iki se jam vone."-I thashe e prere.
"Dua te dalim nje mbremje se bashku."-me foli sikur te ishte e vendosur.
"Cfare? Harroje. Une nuk dal me ty. Dhe me lesho se po me vret."-I them,ndersa ai ma leshon doren.
"Eshte e vendosur, me vjen keq."-me tha,por dukej qe nuk I vinte aspak keq.Perkundrazi,dukej shume I lumtur.
"Qekur merr vendime per jeten time ti?"-ia ktheva me ironi. "Me vjen keq,por duhet te refuzoj.Kam nje takim tjeter."-vazhdoj me ironin time, qe po e bezdiste shume ate.
"Takim tjeter?"-pyeti.
"Po.Dhe tani me ler te iki,sepse vajti vone per ne mesim."-e shty,por duart e tij me bllokojne trupin dhe me afroj prane tij."Cfare mendon te besh? Te thashe te mos lodhesh kot. S'do te bie ne kembet e tua."
"S'mendoj keshtu"-peshperiti dhe qeshi. "S'ke menduar fare qe pas te shtunes ne furren e bukes per mua?"
"E harrova qe ti ekzistoje deri me tani."
"S'e besoj. Nuk jam nga ata qe harrohen lehte."
"Po,por truri im nuk ka kujtese te gjate."-pergjigjet e mia po e acaronin gjithnje e me shume.
"Atehere le te bejme dicka qe truri jot ta mbaj mend pergjithmone."-me foli me ze me te ulet.Sekondin tjeter Harry ishte poshte qafes sime dhe po me puthte. Trupi mu drodh I gjithi sikur te me kishte zene korenti..U ngjit pak me siper dhe dukej qe ishte I pasigurt..Aroma e tij po me cmendte te gjithen si asnjehere me pare. Kuptova qe Harry buzeqeshi lehte ndersa me prekte lehte buzet e mia me te tijat,por nuk ishte nje puthje e vertet..Dua te them...lere fare, sepse ishte nje puthje e vertet. Nje puthje e magjishme dhe e bukur..Duart e mia shtrenguan fort bluzen e tij,sepse kisha nje parandjenje qe do me binin te fiket kur ai te shkeputej nga une.Duhet te largohem nga ai..jemi ne mes te koridorit te shkollet. Mund ten a shohin dhe...nuk dua te mendojne dicka te keqe per mua..Ok, mjaft tani.Duhet te shkeputem...Mbledh ato pak forca qe me kishin mbetur dhe I largoj buzet e mia nga te tijat..Dhe si gjithmone ai do me befasoi mua. Me mbeshtet pas murit dhe me puth serisht ,me shume,aq sa gjuha e tij prek timen. Oh zot I madh cfare po bej keshtu, mendova e tmerruar nga kjo qe po ndodhte. Trupi im nuk ndalonte se dridhuri..Ketej here sikur me kishin vene flaken nga brenda.Dukej sin je puthje e pafundme,qe nuk kishte mbrapim..Degjojme zilen qe bie per mbarim e ores dhe shkeputemi ted y nga njeri-tjetri..Une e shtangur, kurse ai qe buzeqeshte I zbavitur. "Shihemi Beth."-me preku lehte buzen me njeren dore dhe u largua si me magji. Rreshqas ngadale dhe ulem ne cep te shkalleve nderkohe qe korridoret mbusheshin plot me studente.I largoj te gjitha mendimet nga mendja akoma e tmerruar dhe vetem lutesha qe askush te mos na kishte pare.

***
"Hey Beth"-me therret Cate me ze te larte ndersa une se kisha mendjen fare..Nuk isha me kembe ne toke."Beth, zgjohu..Elizabeth!!!"-bertet.
"Hm..cfare? Cfare ka?"-pyeta e trullosur.
"Kam nje ore qe po te flas per Luke dhe ti nuk ke degjuar asgje nga ato qe te kam thene une."-mu ankua.
"Me lejon te them nje fjale te keqe qe nuk po e mbaj dot perbrenda?"-e pyeta dhe ajo po priste.Sa hapa gojen te them nje fjale vertet te keqe qe e thoja vetem kur isha e acaruar,ajo me bllokoi gojen.
"E kuptova cfare do thuash,por mos e thuaj."-pohoj me koke dhe ajo qetesohet.Afrohet edhe Abby prane nesh dhe na degjoj.. "Beth..Beth po me degjon?"
"Po,po..vazhdo..."-tund koken si per te thene qe nuk me intereson cfare thua ti per Luke.
"O zot, pse eshte kaq e veshtire te flasesh per djemte me ty? Abby merru ti me te..Edhe ti e njeh, thuaj ndonje gje,sepse une duhet te shkoj deri ne banjo."-thote dhe ngrihet ne kembe.I shkel syrin Abby-t fshehtas meje,por perseri e shikoj. Duan te me mbushin mendjen qe Luke eshte nje djale I mrekullueshem.Ndoshta eshte,por s'me intereson.
"Pra, Luke..."-fillon,por e nderpres me nje levizje te dores.
"Abby te lutem..Do dal neser me te dhe ai do mi tregoj vete keto gjera.S'dua ti degjoj njemije here."-I them me nje ze ankues dhe me nje shikim lutes.
"Ne rregull.E lem me kaq."-mbeshtetet ne karrige dhe shikoj nga dritarja. Pa dashje syte me shkojne tek dera dhe shoh Harry-n qe futet brenda. Me buzeqesh dhe gropat ne faqet e tij shfaqen perseri. Duhet ta pranoj qe ishte faktikisht, objektivisht,tmerresisht terheqes..Drejtohet nga une,por pas asaj qe ndodhi ne koridor nuk kam guxim te nxjerr nje gjysem fjale.Mendoj se ka vetem nje menyre per ta hequr qafe.
"Abby!!!"-I therras dhe I kap doren.Ajo kthehet e cuditur dhe nuk kupton asgje."Nuk me besohet qe kam nje takim me Luke..Jam kaq e emocionuar."-mbaj nje ton te larte zeri qe ai ta degjoj dhe ai vertet e degjon.Nuk afrohet me shume, syte e tij me shikoj shume keq dhe nuk po buzeqesh si pak sekonda me pare.
"Cfare?!"-ma kthen Abby e habitur.
"Po, du ate me ndihmosh te gjej veshjen e duhur..S'di cfare te vesh."-I them me syte qe me shkelqenin nga emocioni..Shoh Harry-n qe largohet dhe ndihem me e lehtesuar.
"Cfare ndodhi me ty kaq papritur?"-me pyet.
"Asgje...Une..."-vetem ne kete cast e kuptova qe kisha bere nje gabim te tmerrshem.
***
"Do veshesh kete fustanin? Apo kete tjetrin?"-me flet Cate qe ishte me e entuziasmuar se une per takimin me Luke.
"Ate te kuqin."-ia kthej pa I kushtuar shume vemendje.
"Ok, une po dal dhe po te le te behesh gati."-thote dhe del nga dhoma.Vishem ngadale, Abby kishte thirrur nje taksi per mua dhe ne oren 7 jam ne vendin e caktuar. "Zuma", nje restorant I kendshem dhe me pamje shume te bukur. Futem brenda, nje kamarier me con drejt tavolines dhe Luke kishte ardhur para meje.
"Me fal per vonesen."-buzeqesh.Me kap doren dhe me ul ngadale ne karrige.
"Te lutem, dukesh shume e bukur sonte."-ulet perballe meje dhe per te qene e vertet edhe ai dukej shume I lezetshem sonte.
"Faleminderit."-ia kthej me ndrojte.
"Cfare do porosisim?"-me pyet dhe me jep menune ne dore.

Darka me Luke ishte vertet e bukur.Ai eshte shume shakaxhi,por kishte raste kur nuk ndihesha rehat. Pasi mbaruam darken,me shoqeroi ne shtepi, me puthi ne faqe dhe me pershendeti. Gjerat shkuan mire.Eshte djale I mire,por jo tipi im..Gjithsesi,ai tha qe do te me ftonte serisht per te dale. Deri atehere gjerat mund te kene ndryshuar.Tani me mire te shtrihem te flej,perpara se Cate te kuptoj qe jam kthyer dhe te filloj me pyetjet.
Shkoj ne dhome,nderrohem,pastoj fytyren nga gjithe ai makeup I tepert qe Abby me kishte vene dhe shtrihem te fle.Dicka me shpon doren poshte jastikun dhe me dhemb shume.Ndez driten,kaloj floket, qe me kishin zene fytyren pas veshit dhe gjej nje trendafil te kuq.Mbante nje ere dehese.Njihja vetem dike qe perdorte kete parfum..Nuk kishte asnje pusull apo leter.Me siguri tani ka hequr dore dhe s'do me bezdis me. Fale zotit!
Tani ndihem edhe pak keq..Nuk e kuptoj perse po ndihem shume bosh perbrenda..Sikur kam nevoje per dicka.I marr ere trendafilit dhe me kujtohet momenti kur me puthi tek shkallet. E di qe nuk kam per ta harruar kurre ate moment. Ishte gjeja me e mrekullueshme qe me ka ndodhur ndonjehere.