Trust no one (Harry Styles)\\Shqip

Kapitulli 11

Kane kaluar disa dite.Gjerat vazhdojne po njesoj.Askush se ka kuptuar per mua dhe Harry-n.Ne takohemi cdo dite dhe naten ai I marri vjen te flej me mua.Shpesh kundra deshires sime.Kishte zenka te shumta mes nesh,sidomos ne shkolle. Kur kaloja vetem dhe ndeshesha me te, me ngacmonte e hidhte fjale.Disa vajza per pak sa nuk na kapen ne banjo.Kemi lene disa ore mesimi per te qene te sinqerte,por gjithcka per fajin e tij. Ma mbushte mendjen me ca fjale qe nuk kisha si ti thoja jo.
Dhe tani po me bind per te lene oren e shkences,por nuk pranoj.
"Harry te thashe jo. Kemi bere shume mungesa dhe jane te gjitha te paarsyetuara."
"Eshte e fundit."
"Per sot do te thuash."
"Ti me njeh shume mire tani apo jo?"
"S'ma hedh dot me."-I them me ironi.
"Mire pra, do provojme dicka tjeter."
Ecen ngadale, sikur mendohet,kalon pas meje kur sekondin tjeter e gjej veten ne krahet e tij.
"Ti je I cmendur apo cfare? Me zbrit poshte."-I bertita.Ai qeshi. "Harry po na shohin."
"Kush? Koridoret jane bosh.
"Mos guxo te hedhesh asnje hap tjeter."
"Afrohu pak, -me thote. -Afrohu se do te them dicka."
"Cfare?"-afroj koken dhe ai me puth.S'bej asgje vecse I kthej puthjen.E lame edhe kete ore mesimi.
Oret e shumta qe kaloja me Harry-n me benin ta pelqeja me shume.Ndoshta te filloja te ndjeja dicka qe nuk e kisha ndjere per asnje djale me pare.Ai me ben te cmendur pas tij.Me veprimet, fjalet qe thote,kokfortesine qe ka.Vertet ishte kokforte,bente si I thoshte koka,por gjithmone e respektoi vendimit tim per te mos patur dicka me shume.E adhuronim te flinim prane njeri-tjetrit.Tregonim ngjarje qe na kishin ndodhur ne te shkuaren,apo cfare donim te benim ne te ardhmen.Na dukej sikur kishim vite qe e njihnim njeri-tjetrin.
Nuk me merziste fakti qe askush nuk e dinte per ne te dy,sepse ne nuk rrinim per te tjeret bashke,por sepse ne donim. Preferonim te jetonim te tashmen dhe te mos benim plane per te ardhmen.Apo ti premtonim njeri-tjetrit gjithcka qe na vinte ne mendje.
Nje nder problemet qe kishim ishte Luke. Ai vazhdonte te me ftonte per te dal dhe ndonjehere isha e detyruar te pranoja te dilja ne kafe me te. Kjo shkaktonte nje debat te madh mes meje dhe Harry-t kur ai vinte ne mbremje.Grindeshim si femije, une acarohesha dhe e ndaloja te vinte ne krevatin tim.Pavaresisht kesaj, ne mengjes e gjeja veten mes kraheve te tij.
"Beth mund te flas per dicka me ty?"-me foli serioz kur ishim larg shkolles dhe po hanim akullore ne nje bar.
"Sigurisht."-u pergjigja.Perqendrova gjithe vemendjen tek ai e po e shihja drejt e ne sy.
"Sot nuk mundem te vi tek ty ne darke."
"Cfare??"-menjehere u ndjeva keq.
"Do ta shpjegoj une,sepse s'dua ta marresh vesh nga te tjeret."
"Po te degjoj."-I thashe.
"Do dal me nje mikesh."
"Mikeshe? Kush eshte kjo mikesha??"-acarohem.
"Nuk ka rendesi,por po te them qe thjesht do flasim.Ajo kembenguli dhe nuk dija si ta refuzoja."
"Dakort.Shko. Dil me ke te duash."-I them sikur kjo gje te mos me bej pershtypje.
"Nuk te ngeli qejfi?"
"Mua? Jo. E perse duhet njehere?"
Bej nje buzeqeshje ironike,qe ai nuk e kupton.
***
Kthehem ne shtepi, e lodhur shtihem ne divan ne dhomen e ndenjes.Shikoj oren, eshte 7 e mbremjes.Takimi I Harry-t eshte ne oren 9.
Shikoj Cate qe vjen verdall neper shtepi dhe duket shume nervoze.
"Po ti cfare ke?"-e pyeta.
"Kam nje takim me djalin qe me pelqen."-tha e entuziasmuar.
"Me ke?"-pyeta serisht.
"Do ta prezantoj njehere tjeter,por tani me ler se jam kaq e emocionuar. Cfare te vesh? Eshte ne oren 9..Beth me ndihmo.."
Telefoni im dridhet ne xhepi tim dhe une shikoj emrin e Luke mbi ekran.
"Hej Luke."
"Ckemi Beth, te mora sepse doja te ftoja per darke sonte.Si thua?"
Shikoj nga Cate,pastaj oren te varur mbi mur..Pse jo? Harry ka nje takim. Cate ka nje takim. Epo edhe Beth ka nje takim.
"Po,patjeter."
"Shkelqyeshem.Do jem aty ne oren 8.Shihemi me vone."
"Cfare donte?"-foli Cate.
"S'je e vetmja q eke nje takim, e dashur."-Ia ktheva dhe po e falenderoja Luke qe me telefonoi pikerisht tani.
Harry me telefonoi kur po shkoja drejt restorantit ku do te takoja Luke dhe une e genjeva.
"Jam ne shtepi. Perse telefonove?"-I thashe pak e ftohte.
"Doja te dija se cfare do beje sonte."
"Do shikoj nje film.."
"Do me pelqente te isha me ty dhe ta shikonim bashke."
"Nuk mundesh sepse ke nje takim."-ia rikujtova dhe nje inat u shfaq brenda meje.
"Po, e di..Por me beso qe s'mund te beja asgje per ta refuzuar.Do te te marr serisht me vone."
E mbylla telefonin dhe perpara mu shfaq imazhi I Harry-t me nje vajze tjeter.
"Boll Beth."-I thashe vetes.Tunda koken si per te ardhur ne vete e dola nga makina.
Luke kishte mberritur para meje, u pershendetem me nje puthje ne faqe dhe u ulem per te darkuar.
Gjate gjithe mbremjes folem per gjera te ndryshme, mund te them se ishte nje bisede e kendshme.
"Faleminderit qe pranove te dalesh me mua Beth."-tha kur po ngjisnim shkallet drejt shtepise sime.
"Kenaqesia ime Luke. Me fal nese heret e tjera nuk kam pranuar,por kam qene vertet e zene."
"S'te kam pare shpesh ne shkolle keto dite."-shtoi.
Sepse une s'kam qene ne shkolle, mendova me vete te verteten qe kishte ndodhur keto dite.
"As une ty.."-thashe gjene e pare qe me erdhi ne mendje.
Luke mu afrua..Mu afrua shume.
"Mendoj se duhet ta kisha bere qe ne kinema kete gje."-me peshperiti.Ndoshta gjerat do te ishin ndryshe,por tani eshte Harry...Pse kam nje pershtypje qe edhe ai kete gje po ben me ndonje vajze?
"Luke, me duhet te shkoi. Eshte ora 12 e nates..Me vjen keq, sinqerisht..Me ler pak me shume kohe."
E shty dhe futem brenda. Nuk I thashe as naten e mire.Do ti dergoj nje mesazh me vone.
Futem ne dhome pa bere shume zhurme, ndez driten dhe gjejeni kush ishte ne krevatin tim shtrire?!
"Cfare ben ketu Harry? S'duhet te ishe ne takimin tend me nje mikeshe?"
"Ku ishe? Kam dy ore qe po te pres."-foli ashper,me ton agresiv.
"Me fal, kisha nje takim me nje mikun tim. Luke quhet."
Fjalet e mia po e acaronin shume.
"E veshur ashtu? Me ate fustan te ngushte,te shkurter, taka te larta dhe e bere kaq...-psheretin. -E magjishme...Perse nuk me the asgje kur te telefonova?"
"Sepse e di qe kjo gje te merzit dhe s'desha te te shqetesoj para takimit me mikeshen tende."
"Duhet te me kishe thene!"-bertiti.
"Por ia qe nuk e bera. Cfare do besh tani?"
"Ti e di shume mire qe une nuk e duroj dot ate."
"Edhe ti e di mire qe mua nuk me pelqen fakti qe del me mikeshat e tua. Mendon se e besova faktin qe eshte vetem nje mikeshe?-mbushem me fryme dhe therras serisht. -Sigurisht qe jo. Por ti perseri vajte ne ate takim.Se kuptoj cfare te keqe ka te dal edhe une me nje mik."
"Luke nuk eshte vetem miku jot. Ai te pelqen dhe ti e di mire kete."
"Po, edhe cfare pastaj?"-ia ktheva menjehere.
"Te duket normale?"
"Patjeter qe me duket normale. Ai me ka lene kohe te zgjedh se cfare do te bej."
"Te zgjedhesh cfare? A nuk e ke bere zgjedhjen tende tashme?" -u inatos me shume.
"Nuk mendoj keshtu. Dikush mendon me koken e vet se une kam zgjedhur ate."-se kuptoj nga dreqin e nxorra kete.
"Pra ti fle,puthesh,perqafohesh,rri pjesen me te madhe te kohes me dike qe nuk na qenka I dashuri yt?Cfare jam une atehere? Cfare je ti?"
Fjalet e tij te fundit me lenduan shume.Nuk e prisja qe ai ti thoshte keto gjera.
Ulem ne krevat pa thene asgje fjale,ai me sheh, ul koken dhe pa thene asgje del jashte ne ballkon.Oret kalojne dhe e kuptoj qe ai ka ikur.Nderrohem, vesh rrobet e gjumit dhe shtrihem ne krevat. Per here te pare po qaja per nje djale. Po qaja per nje te cmendur si ai.
~~~
Mengjesin tjeter nuk doja te cohesha nga krevati. Takimi I Cate kishte shkuar shume mire dhe ajo dukej e kenaqur.Dolem te treja nga shtepia per te ikur ne shkolle dhe une ecja si e hutuar. Se kisha mendjen asgjekundi.Ndihesha keq perbrenda.Me mungonte gjalleria qe ndjeja cdo mengjes.
"Perse dukesh kaq e hutuar sot?"-me flet Abby duke me pare qe qendroja pak larg nga te ato.Cate nuk ishte me kembe ne toke sot.Jam e lumtur qe dikujt po I ecka mire.
"Jo, te duket ty."
"Ndoshta, por vertet qe bie ne sy.Keto javet qe lam pas ke qene shume e lumtur."
"Do jem mire."-mblodha veten.
"Nese ke nevoje per dike, ti e di qe jam ketu."
I jap nje buzeqeshje qe me kerkoi shume forca dhe futem brenda ne shkolle. Mesimi s'ka filluar ended he ketu duket kaq e merzitshme.
"Miremengjes Beth."-me pershendet Luke.Pa me lene kohe ti pergjigjem,apo te bej ndonje veprim q eta ndal, me puth ne faqe.S'me pelqeu qe beri kete veprim. "Do dalim neser?"
"Luke, -mbushem me fryme. -Dua te sqaroj dicka me ty."
"Per cfare behet fjale?"
"A mund te dalim jashte?"
Me ndjek nga pas, kalojme mes studenteve qe nxitonin te shkonin drejt klasave dhe ndalojme para nje stoli.Ulem,kurse ai vendos te qendroj ne kembe.
"Ka ndodhur nje keqkuptim I madh midis nesh. Me vjen keq, Luke, por s'mundem te te shoh si dikush tjeter pervecse nje shoke te mire."
"Perse?"-pyeti me ze te ulet.
"Nuk di sit a shpjegoj..Duhet t eta thoja me pare,por nuk dija sesi.Me fal."-ula koken e po ndihesha keq.
"S'ka problem..-thote dhe ulet pak per te me pare fytyren. -E di qe ka qene e veshtire per ty,port e falenderoj qe u tregove e sinqerte."
"Do me pelqente pot e ishim shoke."
"Edhe mua."-tha.Ndihem me e qete tani.I dhashe nje perqafim te lehte e u largova ne klase.
~~~
Ngjis shkallet me shpejt per te mos u vonuar edhe me shume per mesimin, kthehem djathtas per te hyr ne klase,kur dikush vjen me shpejt se une dhe perplasemi.Nuk them asgje pa e pare personin me pare dhe ndeshem me syte jeshil e te bukur te Harry-t. Pa e kuptuar syte filluan te me lotonin dhe une nuk I kontrolloja dot..Me shikon dhe se dija cfare te mendoja..Ishte I lenduar, s'ishte nevoja te ma thoshte ai.
***
Mbyll deren e dhomes pas vetes dhe rri aty per disa sekonda duke menduar.Nuk me foli.Me injoroi.E injorova.Shtireshim sikur nuk e njihnim njeri-tjetrin.Me lendonte.Shume madje. Por besoj se tani e ka me kollaj per te me hequr qafe. Edhe per mua eshte ne rregull,sepse askush nuk e mori vesh. Gjerat do kthehen ne normalitet. Shume mire.Me ne fund. Kete po prisja. S'me behet vone. Kam ndjenja per te?! Epo jam me e forte se ndjenjat qe ndjej per ted he mund ti mposht. E kam trupin nen kontroll tim.Ai do me bindet mua.Askujt tjeter.
Nuk e mora vesh si kaluan oret. Kur u ktheva ishte ora 4 dhe tani eshte 10 e darkes. Kaq shume kam menduar qe mund ti harroj ndjenjat per Harry-n,saqe se kam kuptuar.
Nuk zbres poshte te ha darke, megjithese vajzat kembengulen. Vazhdoja te ndihesha pak keq.Mire, ndihesha shume keq. Pavaresisht se nuk e jepja veten.
Ka shkuar vone,syte mezi me qendrojne hapur.Jam e sigurt qe ka kaluar mesnata.Drita e ekranit te telefonit tim ndizet dhe mesa kuptova kishte ardhur nje mesazh.Zgjat doren gjithe pertese, e marr, me syte qe nuk e perballojne dot driten lexoj me ze te larte
"Nga...Harry..."
U hodha perpjet,syte mu hapen menjehere dhe spo u besoja syte.
"Me vjen keq." shkruante. Shoh oren, ishte 2:37 minuta.Kjo vertetonte qe nuk isha e vetmja qe po mendoja per ate qe ndodhi.
"Edhe mua me vjen keq per ate qe ndodhi." u pergjigja.Nuk ma vonoj mesazhin tjeter, I cili me habiti shume.
"Nuk fle dot pa ty."
"E ve ne dyshim." I shkruajta.Vetemkete nuk e besoja.
"A mund te vi tek ty?"
"Po tallesh? Eshte ora 2 e nates.Absolutisht qe jo."
"Do me lesh jashte?"-ma ktheu.U cova nga krevati, hapa perden dhe e gjej te ulur mbi murin e ballkonit me telefonin ne dore.Hap deren, ferkoj syte,e shoh me nje fytyre te habitur dhe se besoja dot.
"Je totalisht I cmendur."
Harry qeshi.Futi telefonin ne xhep, e mu afua.
"Ckemi Beth."-me peshendeti,por s'me preku.Ruajti distancen.
"Sa kohe ke qe prêt aty?"
"Rreth nje ore e gjysem..."
"A s'mund te prisje deri neser per te folur?"-e pyeta.
"Nuk erdha thjesht te flas. Beth, e kam me te vertet.Nuk fle dot pa ty."
"Aha po.-tunda koken.- Perse s'thirre dike qe te te bente shoqeri?"
"Do vije po te ta kerkoja une?"-tha, e u shtir sikur nuk e kuptoi per ke e kisha fjalen une.
"Ti e di qe jo."
"Prandaj erdha vete.-mori fryme thelle dhe e nxorri serisht jashte. -Me vjen keq.Me fal qe u tregova aq I pamend.Qe te ofendova ne ate forme te shpifur. S'duheshe,por e kuptova vone gabimin."
Mu afua dhe me kapi fytyren me te dyja duart.Mbylla syte, e rregullova fjaline qe do ti thosha ne mendjen time.
"Edhe une bera gabim.Me fal..."
Bien je heshtje e turpshme,derisa mua me hapet goja per gjume.Harry buzeqesh lehte me veprimin tim.
"Mund te flasim neser me gjate per kete pune,sepse po vdes per gjum."
"Ne rregull."-pohoi.Pashe doren e tij qe mbyllej dhe hapej,ishte nervoz...U nguta pak, por ia kapa dhe e terhoqa brenda.
"Nuk ke per ta hequr bluzen."-I them duke I drejtuar gishtin,pasi ai u be gati ta hiqte.
"Perse jo? Ti e di qe nuk fle dot."-u ankua hapur.
"Po,por meqe ke ardhur vone je I denuar."-qesha.
"Cfare te bej qe te ma heqesh denimin?"
"Se mendova kete pjese."-ngrita supet.U afrova krevatit dhe po rregulloja batanijen.
"Rregullohemi me nje puthje?"
"Jo."-e pashe vrenjtur.
"Dy?"
"Um..jo."
"Me shume se dy?"-buzeqeshi e me tregoi ata dhembet e bukur.
"Jo."-u pergjigja shkurt.
"Une perseri do ta heq bluzen."-tha.Beri si I deshi koka e vet.Nuk eshte gje e re.
"Asgje s'mund te ndaloj ty te besh ate qe te do koka."
"E vertet. Dhe tani asgje nuk do me ndaloj mua te te puth ty."-me afrohet ngadale.
"Harry jo, eshte..."
Nuk e mbaroj dot fjaline,pasi Harry me hedh ne krevati dhe qendron siper meje.
"Me ke bllokuar..Nuk leviz dot."-I thashe.
"Ky ishte qellimi." -buzeqesh I zbavitur.
"Shiko, ka shkuar ora 3, neser kemi shkolle,prandaj me cohu te fleme."
"Jepi pra tani Beth. Me ke munguar shume keto ore."-ul koken dhe me puth poshte qafes. "Po ti?"-pyeti.
"Ti e di pergjigen. Perse pyet?"-ia ktheva dhe I kalova duart neper kacurrelat.
"Kam qejf ta degjoj."
Ndaloi, ngriti koken dhe fytyra tone ishin nje centimeter larg.
"Mire, me mori malli.I kenaqur?"-u dorezova.Harry buzeqesh.Kjo ishte nje pergjigje per pyetjen time.Mu afua lehte te buzet, me puthi shume dhe une ndihesha serisht mire.Shkelqyeshem! Puthjet e tij ishin si ilac per mua. Vertet qe po dashurohem me te.

E di e di,ky kapitull eshte vonuar shume,besoj se edhe tjetri do te vonohet.Kjo sepse nuk ketu ku ndodhem nuk ka internet...Me thoni mendimet tuaja..Faleminderit :-) Love you <3 Viola