Kapitulli 18

728 65 10
                                    



*Trust no one*

18.

***

"Beth, zbrit poshte.Mengjesi eshte gati."-thirri Abby per te treten here.Fillova te zbrisja shkallet ngadale kur Abby thirri serisht "Beth, eja."
"Erdha, -thashe me ze te ulet e shume e qete. -Mjaft me thirre."
Zbrita edhe shkallet e fundit,pashe rreth e rrotull dhe u ula ne karrigen e tavolines se kuzhines.Zgjata doren,mora nje gote dhe e mbusha me leng portokalli.Po prisja te shihja Cate,por I ndihej mungesa ne shtepi.
"Ka ikur heret."-tha Abby duke me veshtruar ne sy.
"Jam e lumtur per te."
"Me mua nuk ke pse te shtiresh Beth."-ma ktheu menjehere Abby.
"Jo e kam me te vertet.Keto dite e kam harruar sikur te mos kete ekzistuar fare ne jeten time."
"Syte e tu thone dicka tjeter."
"Po ti ke filluar ndonje kurs per leximin e syve?"-I thashe me tallje.
"Cdokush eshte I aft eta dalloj ate."
"Po,po."
"Do kthehesh sot ne shkolle?"-pyeti.Une pohova me koke,pasi e kisha gojen plote. "S'ke frike qe do ta shikosh ate?"
"Nuk me intereson ai."-u pergjigja dhe u pertypa.Abby me pa me medyshje.
***
Shkolla me kishte munguar keto dite.Ne pallat eshte gjithmone qetesi.S'dua te rri ne vende aq te qete,por ndonjehere ke nevoje.U futa ne mesim,por per cudi kishte rene heshtja.S'kishte me aq zhurme.Minutat e para u perpoqa te perqendrohem ne shpjegimin e profesorit,por ne ate cast edhe muri me dukej me terhiqte me shume se mesimi idiot per ligjet e Mendelit.Mbylla librin dhe fillova te zhgarravisja kapakun e librit.Te pakten kisha me ca te merresha.Shfletoj librin dhe gjej nje leter te vogel ne mes ted y faqeve. Kureshtja me merr me vete dhe nxitoj ta nxjerr nga libri,por nuk del.E ngre librin lart,e shkund dhe letra bie ne toke.Ulem ta marr dhe sikur po kujtohem se cfare eshte.E shoh dhe me kujtohet gjithcka.Ishte e enjte, une dhe Harry u larguam nga mesimi per te shkuar ne park, ndenjem atje deri ne oren 8 te darkes duke folur dhe ai me shkruajti nje shenim ne leter.
"Kur u njohem per here te pare, une nuk e kisha idene qe ti do beheshe kaq e rendesishme per mua.Te dua Beth"
Dhe cdo gje u kthye mbrapa sin je film qe kthehet nga fillimi.Mu kujtua gjithcka ne te njejten kohe; te qeshura, zenkat,puthjet,perqafimet,fjalet e embla,netet pa gjume, arratisjet...
"Williams!"-foli nje I trashe siper meje.Pashe dy kepuce te zeza afer meje,ngrita koken lart dhe pashe profesorin serioz.
"Po?"-fola e frikesuar dhe futa letren tek libri.
"Te kerkojne jashte."-tha si me ton me te zbutur.Hodha syte nga dera,por ishte e mbyllur.Pashe serisht nga profesori si per te thene "aty s'ka njeri",por ai e hodhi poshte hipotezen time.
"Eshte jashte. Shko dhe mos u vono shume."
U ngrita e turperuar,me gjithe veshtrimet e shokeve te klases mbi vete.Veshtrova nga Abby,patem nje kontakt me sy,por ajo s'me tregoi gje.Keshtu eshte kur nuk e ke mendjen Beth,qortova veten.
Mbylla deren pas vetes,pashe ne te dyja anet e koridorit dhe s'kishte njeri.Cudi. Degjova zera nga salla e informatikes qe ishte ngjitur me klasen tone dhe ngadale, duke hedhur shikimet gjithandej se mos shihja ate dikush qe me kerkonte.
Dera e salles ishte e hapur.Pavaresisht kesaj, une trokita dhe pyeta para se te hyja.
"Ka njeri ketu?"-bertita. S'mu pergjigj njeri. Cfare dreq loje eshte kjo? U ktheva te largohem kur perballem me fytyren e Harry-t qe mi kishte ngulur syte te dera. Zemra filloi te me rrahi fort. U bera shume nervoze. Thelle meje,ndjenjat u zgjuat.Doja ta perqafoja fort,shume fort. Por s'doja ta beja.S'do ta jepja veten para atij.Behet serioze,I mposht ndenjat qe filluan te rilindin e drejtohem nga dera duke e injoruar.I kaloj prane dhe per te nuk ishte e veshtire te me kapte doren e te me shtynte mbrapa.Mbylli deren me njeren kembe pa e shkeputur shikimin nga une.Me veshtron dhe ngadale buzeqesh lehte.
"Ta bera te qarte dje."-I fola neper dhembet duke e stermunduar veten ti rezistoja shikimit te tij tundues.
"Por s'me le mua mundesine te thoja dicka sepse ma mbylle telefonin."
"Sepse s'dua te kem te bej fare me nje njeri si ty."
"Beth me ler te shpjegoj gjithcka."
"Nuk dua t'ia dije.Cfare s'kupton ne gjithe kete fjali?? Nuk-dua-t'ia-dije."-ngrita zerin.
"He pra Beth,"
"Jo."-se lashe te mbaronte.
"Nuk do te le te dalesh nese s'me lejon te mbaroj ato qe kam nisur kaq here per te thene."
"Une do dal tani qe ketu."-I them dhe largohem pak milimetra per te shkuar drejt deres.
"Pse je kaq kokforte?"-tha.Se kuptova kur me kishte kapur krahet.Vetem disa centimetra I ndanin fytyrat tona.
"Keshtu jam une."leviza fort krahet qe te me leshonte,por duart e tij me shtrenguan me fort.I vinte era duhan.Bukur, ai kishte filluar te pinte serisht.
"Do rrish mire?"-tha I zbavitur duke me pare ne sy.
"Vetem kur te jem liruar nga ty."-Ia ktheva ftohte e ula koken.S'mundesha ti rezistoja dot syve te tij mahnites.
"Beth,me veshtro ne sy."
"S'dua."-thashe si femije.Dora e Harry-t preku mjekren time dhe lehte ma ngriti koken lart.Ia heq doren, e shof serioze,kafshoi lehte buzen e poshme per te permbajtur veten e per te qetesuar zemren qe po dilte nga kraharori.
"Do te qelloj."-e paralajmerova.Ai e kuptoi per cfare e kisha fjalen. "E kam serio...aaa"-e mbylla fjaline me nje te bertitur.Harry me shtriu mbi tavolinen e madhe qe ishte aty dhe qendroi siper meje.
"Harry!!!"-e qortova.
"Cfare?"-qeshi.
"Po e tepron.S'dua te harxhoj kohen me ty."
"Beth, une te dua."
"Nese me do, atehere me ler te qete. Te kam thene njemije here te njejtat fjale.U lodha."
Harry mu afrua shume.
"Harry nuk me duket ide e mire.Mos,te lutem."-I thashe me ze pergjerues.Ai buzeqeshi. Aroma e tij po me cmendte.Buzet e tij prekin lehte te miat si per te me provokuar me shume.Dhe kur me puthi, une s'munda ti thoja dot jo buzeve te tija.Me mungonte cdo gje e tija tmerresisht shume.U puthem gjithe pasion dhe po ndihesha kaq mire.Te gjitha ndenjat qe po perpiqesha ti mposhtja brenda meje,shperthyen.S'mundesha me. Ky njeri puth mrekullisht mire.Teksa mbaja kapur duart tek bluza e Harry-t per te kontrolluar emocionet qe me kishin mbytur,degjojme nje zhurme.Sikur nje dere u perplas. Me siguri profesori po pyet veten perse u vonova kaq shume.
"Harry boll."-I thashe pasi edhe ai u shkeput nga une kur degjojn zhurmen.Isha ende e shtrire dhe ai siper meje disa centimetra larg meje. U ngrita pak per te ikur,por ai me kapi serisht.Me shtriu prape ne tavoline e me puthi serisht.Gjuhet tona u bashkuan dhe une u ndeza.Se kontrolloja dot me. E leshova veten teresisht. Harry zbriti poshte qafes sime dhe po argetohej aty poshte.E ndjeva qe me kafshoi.Me dhembi.Mblodha te gjitha forcat qe me kishin mbetur dhe e largova nga vetja me nje te shtyre.Zbrita nga tavolina dhe me vrap dola jashte.

Trust no one (Harry Styles)\\ShqipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon