Trust no one (Harry Styles)\\Shqip

Kapitulli 17

*Trust no one*

17.

Po behet rreth nje jave qe jam kthyer ne shtepi.Larg te gjitheve. Babai punesoj nje mesues privat per disa dite per mua dhe kete kohe I kam ndjekur mesimet ne shtepi.S'kam dal asgjekundi.Babi me pyeti disa here nese ndihesha mire, perse qendroja aq e heshtur dhe kaloja pjesen me te madhe ne dhome mbyllur, por I dhashe disa pergjigje te shkurtra, qe me vinin ne cast.Genjeshtra te vogla te bardha.Jo te demshme.Kam marr nje mesim te mire per genjeshtrat.S'kam per te genjyer askend qe e di se me do vertet. Perpiqesha te mos flisja shume me Cate ne telefon,sepse degjoja vetem emrin e Harry-t. Sa ma permendte me vinte t'ia mbyllja telefonin,por s'mundesha. Ajo s'ka per ta marr vesh kurre.Ishte I gjithi faji im, s'duhet ti lejoja gjerat te shkonin kaq perpara, brenda nje kohe aq te shkurter.
Po behen rreth tre muaj qe e njoh Harry-n dhe ndjej kaq shume per te. Mendoj se ndjenjat per te linden kur ai kembengulte qe kisha ndenja per te dhe une refuzoja. Fjalet e tij e benin zemren time ti pershpejtonte rrahjet.
Ditet e para qe erdha ne pallat, ai s'me telefonoi.Ndihesha shume keq, doja apo s'doja une ai me mungonte si ajri. Me zinte gjumi duke menduar per te, dhe kur zgjohesha ai ishte gjeja e pare qe me vinte ne mendje.
Te premten mbrema, u cudita kur pashe emrin e tij ne ekranin e telefonit.Ora ishte 1 e nates dhe une sado qe perpiqesha nuk mund te flija.Isha ne medyshje nese duhet ti pergjigjesha, u vonova pak, por ne fund ia hapa.
"Alo,"-u pergjigja me gjysem zeri.
"Ckemi Beth!"-ma ktheu menjehere. Dicka e cuditshme lindi ne stomakun tim dhe s'me linte te flisja e qete.
"Ckemi!"-thashe si e lodhur.
"Si je?"
"Shume mire."-zeri sikur mu kthye serisht ate moment. E bera vetem per ti krijuar pershtypjen qe s'kam nevoje per te. "Po ti?" -pyeta dhe menjehere u pendova qe e bera kete gje.
"Jo shume mire..."-tha.
"Perse telefonove?"-toni I zerit sikur u ftoh pak.
"Thjesht doja te te degjoja zerin.Jam I lumtur te dije qe ti je shume mire."
"Jam mrekullisht mire, s'kam qene kurre kaq mire."
"Me behet qejfi per kete."
"Po."-psheretiva. U ktheva permbys dhe futa njeren dore poshte jastikut.
"Beth..."-foli pak me vone.Isha si e mbytur perbrenda.
"Cfare?"-mezi I fola.
"Vertet e kam, a je mire?"
Dhe dallga me mori me vete. Lotet dolen nga syte, zhyta fytyren ne jastik saqe per pak mu mor fryma.
"Jam shume keq."-guxova I tregova te verteten.Doja te shfryhesha tek dikush.Harry e kuptoi qe po qaja,por se leshova veten. Fshiva fytyren,pash tavanin e nenqesha me vete. Jam e sigurt se edhe ai po zbavitet qe une jam ne kete gjendje.
"Por do me kaloj."-shtova.
"Me mungon Beth."-thote me ze te ulet.
"Harry, e di lojen tende tashme.-Ia ktheva me ironi. -Perse ia ben kete gje Cate? Ajo eshte nje vajze e mrekullueshme."
"Po ti perse s'me beson kur..."
"Mos u lodh kot te me mbushesh mendjen me gjera te keqija per Cate,sepse nuk do te besoj asgje."-ia nderpreva fjaline ashper.
"Dakort, e kuptoj kete pjese,por tani cfare do behet me ne? S'mund te hedhim tutje dy muajt qe kemi kaluar bashke."-ngriti zerin I vendosur.
"Po,mundemi. Une e kam bere tashme."
"S'te besoj."
"Nuk me intereson."
"Beth!!"-bertiti.
"Cfare do? Per cfare dreqin me telefonon ne mes te nates?"-thirra.
"Se kupton qe po cmendem pa ty??"
"Kurse une po cmendem nga gjithe genjeshtrat e tua. Me lodhe."
"Sikur te me shihje tani, jam si I vdekur pa ty. Beth duhet te te shoh patjeter."
"Degjo, ajo qe ndodhi midis nesh ishte nje gabim gjigand, ishte I gjithi faji im.Tani te kerkoj vetem te me lesh te qete. Kur te kthehem pas disa ditesh, do shtiremi sikur asgje s'ka ndodhur.Ti me Cate do keni nje jete te lumtur bashke,kurse une do kem jeten time. E qarte??"
"Por mua nuk me intereson Cate."
"Me vjen keq, s'dua te nderhy ne marredhenien tuaj."
"Midis nesh s'ka asnje marredhenie. Asnjehere nuk ka pasur."
"Ashtu? Cate me tha qe keni shkuar tre here bashke. Prandaj them une qe je shume I shpejt."
Harry shfryu I inatosur.
"Kush dreqin ta ka mbushur mendjen me keto genjeshtra??"
"Naten Harry."
"Beth..."
Afroi serisht telefonin tek veshi.
"Cfare?"-u pergjigja dhe goja mu hap per gjume.
"Te dua"
"Edhe...-isha aq pergjumesh saqe se kapa ne fillim ate qe me tha. -Edhe kete se besoj.Naten."-mbylla telefonin e tmerruar se mos thoja dicka qe s'duhej.
***
Kthimi ne shtepi mu duk nje rruge e gjate.Mendova gjithe kohes se cfare mund te ndodh dhe sesi do te reagoja ndaj ketyre probleme qe s'kishin mbarim ne mendjen time.
"Beth, u ktheve."-thirri Cate me Abby-n nga kuzhina.U takuam me njera-tjetren.Asgje s'kishte ndryshuar qe nga hera e fundit qe isha ne kuzhine.U ulem ne tavoline, Abby dhe une shkembyem nje shikim te gjate.E kuptova qe e kishte per Harry-n,por bera vetem nje fytyre te keqe dhe nuk ia zgjata shume.
" Cfare ka ndodhur kete jave?"-pyeta dhe menjehere me erdhi nje pergjigje qe e prisja.
"Une dhe Harry jemi me te lumtur se kurre."-u pergjigj Cate. Buzeqesha lehte,por e ndjeva qe perbrenda po qaja.
"Jam e lumtur per ty. Po ti Abby? Si po shkon me Jack?"-ktheva syte nga Abby,sepse nqs shikoja edhe njehere Cate, do ia plasja te qarit aty. Keshtu mund te merrja edhe pak veten.
"Shume mire, si gjithmone. Cfare doni per darke?"-tha.
"Une s'kam uri. Po ngjitem lart ne dhome,sepse jam e lodhur nga rruga."-I thashe.U ngrita nga karrigia,mora canten e u drejtova nga shkallet.
"Je mire?"-pyeti Cate e shqetesuar.
"Po,shume mire."-buzeqesha lehte si per te treguar qe isha vertet mire.
U ngjita ne dhomen time,hapa deren dhe cdo gje ishte e rregulluar.Vajzat duhet ta kene rregulluar nderkohe qe s'kam qene ne shtepi.Nese do ishte per mua, s'kisha per ta rregulluar kurre.
Vura rrobet neper vende,vesha ato te gjumit dhe u hodha ne krevat.Afer jastikut,poshte rrobeve ishte dicka jo shume e madhe,por qe ma terhoqi vemendjen.Heq rrobet dhe gjej arushin qe me kishte dhene Harry. Abby e ka lene me qellim.
Telefoni im dridhet mbi komodinen afer krevatit tim, zgjat njeren dore e kam dhe pergjigjem direkt pa e pare se kush ishte.
"Alo,"u pergjigja.
"Pershendetje Beth!"foli me nje ze te embel ne anen tjeter te telefonit.
"Cfare do?"iu ktheva keq e u ngrita e zura pozicionin ulur.
"Mora vesh qe je kthyer ne shtepi."
"Po, edhe cfare pastaj?"
"Mund te te takoj neser?"
Sa behem gati ti pergjigjem,dera e dhomes fillon hapet ngadale.
"Beth, zgjuar je?"peshperit.
Para se ti pergjigjem, fut telefonin poshte batanijes dhe buzeqesh drejt Cate.
"Cfare ka Cate?"
"S'mund te te lija pa ngrene. Te pergatita nje sanduic."
"Faleminderit shume,por s'kam uri."
"S'dukesh mire, -tha.La tabakane mbi tavolinen ku studio dhe u ul ne cep te krevatit tim. -Eshte gjithcka ne rregull?"
"Hm...po."
"Atehere,meqe gjithcka eshte ne rregull me trego pak per ate djalin qe te pelqente ty dhe me te cilin ke dal disa here."-thote duke me veshtruar me nje shikim qe s'me pelqen fare.
"Cate, jo tani.Jam e lodhur."-kundershtova,sepse s'dija cfare ti thoja. Se mendoja dot reagimin e saj nese do ti thoja te verteten. Pastaj s'dija si t'ia thoja; "Hej Cate, une kam qene e lidhur per dy muaj me te dashurin tend fshehur,kemi pasur nje aventure shume te bukur,kemi shkuar dy here bashke dhe tani une kam rene ne dashuri me te."
S'ka pike kuptimi.
"He tani mos bej keshtu."-mu lut. Kete here do I permend dike qe e njoh,por ajo jo.E kam nje ide. Cate se ka takuar kurre me pare ate.
"John."-thashe. Cate me hodhi nje veshtrim te cuditur.
"John? Kush eshte ky?"
"Hm...eshte nje djale qe e njoh prej shume vitesh, eshte shume i pashem, i bukur,i mire, i mrekullueshem etj,etj."-e mbylla me nje levizje ted ores.
"Jeni puthur?"
"Po."-genjeva dhe se kuptova perse.
"E takove kur ishte ne pallat?"-vazhdoi te pyeste e kjo gje me bezdiste.
"Po,cdo dite."
Edhe kjo ishte genjeshter, sepse une e takova vetem nje here dhe as gjysem ore nuk ndenjem bashke. Me kerkoi te dilnim per dreke,por ende s'kemi caktuar gje.
"Hm...-ia beri Cate. -Do biesh brenda edhe ti shume shpejt. E njejta gje me ndodhi dhe mua me Harry-n."
"Perse s'me tregove qe ne fillim? Kujtoja se kishe besim te plot tek une."-fola si me ze te trisht.Nese Cate do me kishte treguar qe ne filim, gjerat do te ishin njemije here me mire dhe mua s'do me vriste ndergjegjia.
"Sigurisht qe kam besim tek ty.Ti je motra ime,por mendova se ishte me mire keshtu.E gjithe shkolla do me kritikonte nese une dhe Harry do u thonim te gjitheve qe jemi bashke, dhe e duam njeri-tjetrin shume."
Me dashje apo padashje fjalet e Cate ma copetuan zemren,por s'mund te beja asgje. Ajo ishte e dashura e tij.
"Te kuptoj."-belbezova e nxorra te gjithe frymen jashte.
"Mire pra, po te le te flesh.Naten e mire."-tha. U ngrit, me puthi ne faqe dhe doli jashte.U zhyta ngadale poshte rrobeve,kur dora preku telefonin.Harrova fare. E mora dhe Harry ishte ende ne linje.
"Harry?"-I fola.
"Kush eshte John?"
"S'ka c'te intereson ty."
"Mu pergjigj!"-gerthiti eger.
"Eshte nje shok, cfare ke?"-iu ktheva.
"Ah po, shok i pashem, i bukur, i mrekullueshem."-me imitonte mua.Qesha lehte me idiotsine e tij dhe mora arushin ne dore.
"Po, eshte shume i pashem."-fola enderrimtare,ndersa para me shfaqej imazhi i Harry-t.
"Vertet e ke puthur?"
"Po. Me ke mendon se ndenja tere javen?"
"Nuk te besoj."
"O zot,-ia bere dhe ferkova koken.Me dhimbte shume nga cdo gje qe kishte ndodhur keto kohe. -Per cfare telefonove?"
"Duhet te te takoj me patjeter. S'ma ndien aspak mungesen?"
"Cfare rendesie kane ndjenjat e mia? Ty nuk te interesojne."-I thashe thate.
"Dua ta di."-tha me ton me te zbutur zeri.
"Harry, s'dua t'ia bej Cate kete. Sa here do ta diskutojme kete gje?"
"Perse je kaq kokefort dhe nuk me jep as mundesine te shpjegohem?"
"Sepse e kam humbur besim tek ty. Me ka ardhur ne maje te hundes me lojerat e tua."-I bertita.
"Beth..."-belbezoi.
"Cfare?"-thashe me ze te ulet duke u rrotulluar nga ana tjeter e krevatit.
"Le ti harrojme zenkat per nje minute. Vetem une dhe ti."
"Dakort.-shfryva. -Tani cfare do bejme? Po vdes per gjum, fol shpejt."
"Sa here me ke menduar gjate javes qe lam pas? Me trego te verteten."
"Kush tha qe kam menduar per ty?"ngrita zerin serisht
"He pra Beth, mjaft u solle keshtu.Jam vertet keq."
"Ti je I vetmi pergjegjes per kete qe po kalojme ne ted y."
"E di dhe me vjen keq."
Ra nje heshtje e sikletshme dhe une u bera gati ta mbyll telefonin.
"Beth, aty je?"-pyeti.
"Po."-peshperita.
"Mu pergjigj."
"Per cfare?"-u hutova fare.
"Te mori malli per mua apo jo?"
"Ti je kaq idiot."-me shpetoi menjehere nga goja pa u menduar shume.Harry qeshi.
"Perse?"-tha.
"Sepse ti e di mire cfare ndjej une per ty, dhe une e di qe ti e di,por thjesht te pelqen kur un eta them."
Ai qeshi serisht.
"A mund ta thuash?"
"Harry, vertet, mos me ve ne kete pozite. Cate eshte motra ime."
"Edhe? Ne s'po bejme asgje te keqe. Jemi vetem shoke."
"Por shoket nuk I thone njeri-tjetrit fjale te tilla."
"S'mund te te mungoj nje shoke ndonjehere?"-vazhdonte me kokefortesi.Po me lodhte keshtu dhe per me teper ishte shume vone.
"Mjaft tani.E kam seriozisht.Duhet te shkoj te flej."
"Jo,jo, -ngriti zerin. -qendro edhe pak."
"Per cfare do flasim ne mes te nates?"-pyeta ndersa hidhja nje sy neper te gjithe dhomen.
"Ehmm... cfare po ben tani?"
Po tallesh, mendova me vete. Eshte mesi I nates dhe ai me pyet se cfare po bej.
"Po perpiqem te fle."-I thashe.Kuptova nga zeri qe Harry qeshi lehte.
"Nuk ke frike vetem?"
"Cfare eshte kjo pyetje pa kuptim?-u hodha perpjet. -Sigurisht qe s'kam frike."
"Po une qe kam frike dhe nuk fle dot vetem?"-tha me embelsi.
"Nuk besoj se Cate eshte zgjuar tani,por nese I telefonon do te vij menjehere.Me beso."
"Une nuk dua Cate."
"Atehere ke do ti zoteria me njemije kerkesa ne mes te nates?"-I fola me ton pak ironik.
"Ty."-ma ktheu thjesht.
"Pune qe s'behet.Naten."
Largova telefonin,por ai thirri aq shume saqe une perseri e degjova.E vura serisht ne vesh e I bertita.
"Cfare te bej qe te flesh dhe te me lesh edhe mu ate qete te pushoj??"
"Prit ta mendoj."
Ndenjem ca sekonda ne qetesi, derisa ai foli serisht.
"Me trego nje histori."
"Cfare historie?"-ngrita zerin.
"Nje histori te bukur."
"Je I cmendur? Une po vdes per gjume,kurse ti thua me trego nje histori."
"Mire pra, dicka qe te me bej te lumtur."
"Ah,-shfryva. -Dakort."
"Duhet te me pelqej ose nuk iki."
Ka edhe teka madje.C'qelbesire.Do them nje budadallik, dhe nuk me intereson nqs atij nuk I pelqen.Dua gjume.
"Imagjino sikur ti je duke ecur ne rruge, naten, kur papritur shikon nje vajze te bukur,me floke te zeza,elegante..."
"Um..."-leshoi nje tingull te pakuptushem.
"Cate dukej vertet e mrekullu..."
"S'me pelqen
"Por ti s'me le ta perfundoj. Ishte shume e bukur si histori.Vertet."-bera si e trishtuar,por as qe me interesonte fare.
"Gjej nje vajze tjeter.Jo Cate."
"Perse jo Cate?"
"Sepse nuk dua."
"Me duket mua apo ti nuk e do Cate aq shume sa te do ajo?"
"Me ne fund e kuptove.- tha I lehtesuar. -Eshte I gjithi nje keqkuptim.Ajo s'me ka interesuar ndonjehere.Eshte gjithcka ne mendjen e saj.Midis meje dhe asaj nuk ekziston asgje."
"Ah, tani po e ben dhe genjeshtare? Harry perse ia ben asaj kete gje? Perse ma bere mua nje gje te tille? S'te kemi bere asgje te keqe."
Harry leshoi nje psheretime,por s'tha asgje.
"Mos me telefono me.-fola me ton me te zbutur. -Vertet.Mund te besh cfare te duash me jeten tende. Nuk dua t'ia di me.S'dua te nderhyj midis teje dhe Cate."
"Me lendon kur ti flet keshtu,Beth."
"Po I vim rrotull muhabetit kot Harry. Ishte nje gabim I tmerrsem,prandaj mjaft e zgjatem kot."
E mbylla telefonin,sepse e dija qe ai do me zbuste serisht me fjalet e tij.Po bej vertet shume gabime te njepasnjeshme. Thjesht s'dua ta di reagimin e Cate kur ta marri vesh.