Vampire And The Heartthrob ✔

Eleven: Going out

-Darryll-

Going Out (Part three of three)

I was so damn woried about her. Natatakot ako na baka mawala siya. I'm scared thay she'll be out of my league, nawala na minsan saakin si Hannah. I can't afford to lose someone special again.

"Do vampires are afraid of water?" Kumuha ako ng isang bag ng dugo mula sa bag niya at isinalin ito sa isang baso. Inalalayan ko siyang umupo at inabot sa kanya ito.

"Ordinary Vampires don't. Pero dahil malayo ako sa source of strength ko which is my kingdom, I'm afraid of many things." Ininom niya ito ng minsanan at sinabihan ako na kumuha pa. Ano ba ang lasa ng dugo at paborito ito ng mga bampira?

"What are you afraid of?" Curious lang naman ako, at wala akong balak na gawing panakot yun sa kanya. Hindi naman ako ganun kasama para gawan siya ng hindi maganda lalo na't siya pa yung nagligtas saakin.

"I'm afraid of the four elements. Fire, water, air, and earth. Pero depending on what form naman." Tumango ako.

"Tara na? Baka mamaya hinahanap na tayo ng mga teachers." Akma siyang tatayo pero hinawakan ko yung dalawang balikat niya at pinaupo siya ulit.

"No. Hindi na tuloy ang field day. Uuwi na tayo kapag ayos ka na." Sabi ko na nakapagpa-tawa naman sa kanya.

"Who says I'm not fine? I'm stronger than you know. Natalo nga kita sa thug of war eh." Speaking of the game, natalo nga pala niya yung team namin.

"You cheated... Nanalo kayo dahil sa lakas mo." Sumimangot naman siya na lalong nakaka-ganda sa kanya dahil sa sobrang pula niyang labi.

"I didn't cheat. It always with me. Saka ayos lang ako." She said while smiling. Yung tingin ba na sinasabi sayo na magiging maayos ang lahat?

"Dito ka lang. Ichecheck ko lang yung kotse kung nandiyan na." Tumango siya at tumayo na ako. Pagkalabas ko ng cottage ay biglang tumunog yung cellphone ko.

I don't know who it was dahil number lang yung nasa caller i.d. Pero siyempre sinagot ko ito.

"Darryll." Nagsimulang bumilis yung tibok ng puso ko nang marinig ko ulit yung boses niya. After five long years, iniwan niya ako tapos ngayon tumatawag siya nang parang walang nangyari?

"Hannah." I can't call her Mira anymore. Parang bumabalik lang yung sakit ng pag-busted niya saakin eh. Yes, si Hannah ang first and only love ko.

"Are you ready for my come back?" Magiliw niyang tanong. Napatigil ako sa paglalakad at naestatwa sa kinatatayuan ko. Is she really coming back?

"If I say 5 years is enough for me to forget you, babalik ka pa ba?" As much as I wanted her to feel the pain I have felt noong iniwan niya ako ng walang dahilan. I can't, because she doesn't worth of being hurt.

"Kaya nga ako babalik eh. Para bawiin ka diyan sa rumored girlfriend mo." Natameme ako ng wala sa oras dahil sa sinabi niya. How does she know about me ang Dasha? Ang alam nga ng lahat eh nakahanap na ako ng kaibigan dahil sa katauhan ni Dasha eh. Nobody at knows about our relationship.

"Who?" Tanong ko.

"That Vampire." Bigla nalang akong kinabahan sa sinabi niya. Hindi lang pala ang relasyon namin ang alam niya, pati pala ang katauhan ni Dasha?

"What?" Medyo gulat kong tanong.

"Oh I'm sorry. 'That Vampire' is the book I'm reading right now. Hindi ko kilala yung babae, but one thing I'm sure is she's a bad ass. Magkita tayo sa school bukas." Then she hung the phone up. Napahawak nalang ako sa dibdib ko dahil sa kaba na naramdaman ko. I'm not pretty sure kung bakit mahalaga saakin ang sikreto ni Dasha.

Nang makita ko yung kotse ay sinenyasan ko yung driver na sumunod malapit sa harapan ng cottage. Agad ko namang binalikan si Dasha at naabutan siyang nakabihis na.

She's staring at the mirror without her reflection. Perks of being a vampire siguro.

"C'mon. Andyan na yung sundo natin." Binuhat ko yung dalawang bag niya at sinenyasan siyang sumunod.

"How about the others?" Tanong niya.

"Umuwi narin sila. It's my orders, I never knew that a field day like this can be dangerous."