Twenty Nine: Wedding

1.4K 34 1
                                    

-Dasha-

We've already on doing the decoration on Terrah and Xander's Wedding. Yung dalawa naman kulang nalang ay langgamin kaming lahat sa ka-sweetan nilang dalawa. They're really a handful but a perfect couple.

The theme of the wedding is for mortal ofcourse, motif? Na-ah the motif is different, vampire like. Red and white. From the ceiling up to the cover of tables and chairs.

It was a garden wedding because knowing us, we are afraid of crucifix. Nga pala, Xander already know about us. Nung una nga niyang nalaman eh halos mahimatay siya pero buti nalang ay hindi siya nag-back out sa wedding. As if I'll let him. Char.

One thing he didn't know ay ako ang pumatay ka Joane. Hehe mas maganda nang hindi niya alam.

"It's done." Masiglang sambit ni Terrah sa lahat ng taong tumulong na nag decorate. It was at the school grounds. Malapit din pala ito sa Sunlit forest, the right wing part of the forest.

"Yeah. Finally." Sabi ko naman pabalik. We all agreed to eat on a same restau where Terrah and Xander first met.

After we ate, Me and Darryll go back to the wedding place para i-check kung meron bang nag-malfunction sa mga lights na gagamitin. And thank God wala naman, samantalang sila Xander at Terrah naman ay umuwi na muna sa kani-kanilang bahay, obeying the saying na 'bawal daw mag-kita ang bride and groom bago ang kasal' eh samantalang mag-kasama pang naglalampungan yung dalawa kanina. Matinde din eh.

"Susunod tayo." Ngiti-ngiting sabi ni Darryll sakin at saka ako inakbayan. Well we were currently walking right now in the middle of the night sa daan. Buti nalang at wala nang tao na paka-lat kalat at walang bampirang biglang susugod saamin. Hehe

"Sana." I replied. Still looking forward, iniiwasan ang mga tingin niyang nag-tatanong. Even if I want to, fate will lead us into different paths. I already saw it.

"Ano ba naman, let's claim it. Tayo ang end game, promise. Just stay strong and stay with me." Sabi niya sabay hawak ng kamay ko. Different memories flashed before my very eyes. And I love watching it, him smiling.

"Are you ok?" Tanong niya saakin. Tumango naman ako bilang sagot. He stoped at the very moment at may tinitignan. Lumingon din ako at nakita ang traffic lights na naka turn sa kulay red.

"Traffic lights are for vehicle only." Natatawang sabi ko dito, pero imbes na pakinggan ako ay ngumiti lang ito ng parang baliw at saka ako tinignan sa mata.

"Gayahin natin si Noah at si Aly, sa The notebook. Diba sumayaw sila sa may traffic light? Gusto kong ma-experience." Parang batang sabi niya.
(A/N: The Notebook is a best movie. You should watch it.)

"What? Them?" Tanong ko even I don't have any freaking idea who was he talking about. I raised a brow.

"Yes, ohhh nakalimutan kong na-stock ka pala sa isang freezer---este sa isang kaharian with nothing. Hehe." Sabi nito. Napabuntong-hininga na lamang ako nang hinila niya ang kamay ko at saka dinala sa gitna ng daan. Was he crazy?

"But we don't have any music!" I yelled, kahit ba katapat ko lang siya.

"So were making some." Sabi niya sabay hapit sa bewang ko, at ako naman na nilagay sa balikat niya ang mag-kabilang kamay ko.

I held my breath as he start moving through a hymn of a song, which was I recall 'Beautiful Girl' by Jose Maria Chan. Kung hindi ako nagkakamali sa spelling ng singer.

The moment was perfect, not until some rude drivers came unto us and yelled,

"MGA BALIW!! WAG SA DAAN NAG-LALANDIAN!" Na siya namang nakapagpa-takbo samin pabalik sa gilid ng daan.

"Sabi ko na sayo eh. Dapat hindi na tayo sumayaw." Sambit ko dito. Tumawa naman siya at saka niyakap ako.

"You really need to watch that movie, one time. Ipapapanood ko sayo yun." He said sweetly as he embrace me tightly. I just love this guy, I can't afford to lose him in any way.

"Tara na." Sabi ko at saka humiwalay na sa pagkaka-yakap niya. Still in the holding hands position, naglakad na kami pauwi sa kanya-kanya naming bahay-although we are badly neighbors.-

***

"You may kiss the bride." Malumanay na sabi ng pari. I hold on thight sa dress ko fighting the urge to cry. Masaya ako oo, pero malapit na ang huli. Mawawala siya sakin pero hindi ko alam kung paano.

"Hey, are you ok?" Tanong ni Darryll sa tabi ko na nakapagpa-balik ng senses ko. I looked at him and fake a smile.

"I'm just happy for her, finally she met forever." I lied. He just smiled at hinawakan ang kabila kong kamay, yung hindi naka-kapit sa dress.

Xander kiss her and people gone crazy, the only one who is invited in the wedding are Xander's parents and relative's, and ofcourse Terrah's 'dummy' parents. Of course her parents died a long long time ago. Isa pa, Xander's relatives are also invited.

I looked around dahil naramdaman kong parang may nagmamasid saamin, and I was right, he is there standing beside the trees with his tux just watching us.

Matagal din siyang hindi nagpakita, knowing na ako lang ang nakaka-alam na buhay siya ay paniguradong alam din niya na nakita ko na siya.

'Lance' bulong ko sa sarili ko. As if sensing that I'm not on focus, Darryll poke me on my shoulder na nakapagpa-lingon sa akin.

"Did you say anything? Ano ba yang tinitignan mo?" Tanong niya sabay tingin din sa forest but on my dismay, wala na si Lance dun. See, alam niya.

Yung wedding kasi ay para lang naka-canope kaya kita ang paligid. Presko pa nga eh.

"Everyone please proceed to the school's audi for the reception." Rinig kong sabi ng MCee. Nag si alisan naman na ang ibang bisita at nag-punta na sa reception.

'Someting bad would come, are you prepared for the worst? If not, there is no time for it. Just wait and stand on your feet.'

---

So we are on the uhmmmm, how do i will put it, ahhh we are on the half climax. Just stand on there and hit vote and type on the comment box.

Something aloof? Yeah there is. With the author. Hehe

Apple🍎

Vampire And The Heartthrob ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon