Vampire And The Heartthrob ✔

Seventeen: Going Back

-Dasha-

Going back (Part Two of Two)

I rested my chin on the back of my hand. Hinawi ko rin yung mga bula na umaaligid sa paligid ko kanina pa. The water is lukewarm, pero naalala ko lang how afraid I was noong kasama ko si Darryll at nasa resort kami.

Darryll. Kamusta ka na? Naagaw ka na ba ni Hannah saakin? Nakalimutan mo na ba ako? Namimiss na kita. Gusto kong sabihin lahat ng yan sa kanya pero gaya nga ng sabi ni Terrah, hindi kami nakakagamit ng phone dito dahil walang signal.

Were between two realms, the realms of fire, and the real world. Hindi niyo naman siguro ineexpect na aabutin ng mga signal tower ang mga lugar na ganito. Hmm.

Nang matapos ko nang ibabad ang sarili ko ay agad akong umahon sa tub at nagbihis. Yung mga usual na sinusuot namin dito?

Nahiga ako at ipinikit ang mga mata ko. Naramdaman ko ang kakaibang lungkot ng pangungulila na naramdaman ko lang noong namatay si kuya Dionysus. I feel like I'm yearning for someone and I'm almost sure who was it.

"I need to see him." Bulong ko sa sarili ko. I don't mean Darryll, I mean Lance. Gusto ko na kasing maliwanagan sa lahat ng nangyayari ngayon. Baka kapag ako ang nakausap niya ay sabihin niya saakin kung ano man yung dahilan kung bakit pineke niya yung kamatayan niya.

Tumayo ako at binuksan yung maletang dala ni Terrah kanina. Kinuha ko yung usual na backpack ko at naglagay ng mga matitinong gamit doon. Kinuha ko rin yung cloak na ginagamit ko tuwing may hunting party kami.

Isinukbit ko sa likod ko yung bag at sinuot yung cloak na kinuha ko kanina. Dahan-dahan kong binuksan yung bintana. I gulp when I saw more than a fifty feet good drop. Napailing nalang ako, maybe jumping on the wall won't kill me.

"I can do this." Sinampa ko yung isang paa ko sa may window frame at tinantya kung gaano kasakit ang katawan ko mamaya pagbaksak ko, napapikit nalang ako.

"I can't." Impit na sabi ko sabay bawi ng paa ko mula sa may bintana. I'll just use the doors, baka sakaling doon makalabas pa ako ng buhay. Susuko na sana ako nang bigla kong naalala, pure blood nga pala ang lola niyo!!

Walang pag-aatubili akong tumalon mula sa bintana ng kuwarto ko, landing on a tree for about ten feet below my window pane. Medyo nadulas ako ng konti pero buti nalang ay naka-recover agad ako at naayos ko ang pagbabalance ko sa puno.

I swung downward hanggang sa makarating ako sa pinakadulong sanga at tumalon mula rito. I hid behind the tree dahil may mga napadaang ilang mga baguhang miyembro ng Vampire Knights sa lugar kung saan ako bumagsak.

"Hindi ako makakalabas ng palasyo without passing the Vampire Ville. They shouldn't recognize me, if they, it's my end." Ano nga ba naman kasi ang pumasok sa isip ko at naisipan kong tumakas?

Tinaas ko yung hood at siniguradong hindi ako makikita o makikilala ng kahit sino. I started walking.

---

"Queen Merina." Nagulantang ako nang may biglang nagtawag ng pangalan ko. Nasa labas na ako ng Arrdission pero may nakakakilala parin saakin?

I faced him pero medyo nagulat ako ng makita kung sino yun. The face we've been searching for, Emilio Dream.

"You still remember me." Nakita ko siya dito sa may school garden at hindi ko inexpect na kilala pa niya ako, lalo na't sa tawagin niya akong queen.

"Who would not? You're almost my daughter in law." Naupo siya sa may isa sa mga upuan at tumitig sa kawalan. Tinabihan ko naman siya at ginaya.

"How did you survive here? For the past century?" Hindi ko maiwasang matanong. Emilio is quite as old as my parents and yet, siya nalang ang natitira sa kanilang tatlo.

"I live like them." Tipid na sagot niya. Kung ganon lang kaya iyon kasimple, hindi na ako naghihirap na humarap sa pang-araw araw na problema ng kaharian ko?

"I mean how did you satisfies your thirsts?" Tinignan ko siya pero ngumiti lang siya.

"I didn't, I just let my head over my heart. My heart wants to satisfy my thirst, but my mind told me that it would be a little aloof. Para saan pang nilagay ng lumikha saatin ang utak na mas mataas sa puso?" Binabalik lang naman ata niya yung tanong ko eh.

"Then why does Darryll do not carry your vampire blood?" Isa pang tanong yan na bumabagabag sa utak ko since the day I figure out what Darryll means to me. Does he inherited his mother's blood?

"Because he's not from me. I adopted him when he was still a little. Namiss ko lang ata si Lance." Maybe he is still a father that wanted a love from his son. I guess wala namang pinagkakaiba ang mga vampire sa mga tao eh.

"Thanks for your time Mr. Dream. Let's talk a little more pag may oras na ako." I started to walk away. Hindi pa siguro ito yung tamang panahon para malaman ni Mr. Dream ang tungkol kay Lance, lalong-lalo na yung fact na nagtratrabaho pa siya dito.

"Dasha." I blankly stare at this man in front of me na pinagluksaan ko for about eternity. Gusto ko siyang saktan pero hindi ko magawa, I feel frozen, I feel empty. Walang emosyon ang dumadaloy sa mga ugat ko sa mga oras na ito.

"Lance." Mapait naman akong ngumiti para ipakita sa kanya na hindi na ako masyadong apektado sa pekeng pagkamatay niya.

"Let's talk in my office Miss Empire."

---

"Why did you faked you death bastard?" Halata ang pagka-gulat sa mga mapupungay niyang mata. Siguro nagulat siya ng sabihan ko siya ng bastard, eh samantalang dati ay kahit isang masakit na salita ay hindi ko mabitawan sa harapan niya.

"I didn't fake it Dasha!! I woke up in a different world at doon nag-umpisa ang lahat. Hindi ko rin alam kung papaano ako nakaligtas." Sincerity faked his statement. Yung Lance kasi na kilala ko ay hindi marunong maging sincere at hindi marunong magbago.

"Stop lying Lance. Bakit mo ba kasi naisipang bumalik. Let's say, nabuhay ka nga... Then live as an Astray, it's not illegal." All I wish is he would say the truth and only the truth.

"I'm not lying. Bumalik ako para iligtas ka sa nalalapit na katapusan, I'm saving you Dasha." Dahil sa pagod na akong nakikinig sa mga kasinungalingan na madalas na lumalabas sa bunganga niya, I stood up and look at him straight in the eyes.

"Hindi ako nasurprise na bumalik ka, I'm not happy either. Wala akong pakealam... That death, dapat kasama na ako doon. I'm freaking tired of this mess." Lumabas ako ng office niya na medyo maluwag ang pakiramdam. I just never knew kung saan ko nahugot yung lakas ng loob na sabihin sa kanya yun.

Huminga ako ng maluwag at nagpatuloy na sa last agenda ko ngayon. Ang hanapin si Darryll at magpaliwanag.

Nang mahanap ko siya ay napatago ako sa isang gilid. Shit, kasama nanaman niya si Hannah at tumatawa siya kasama ito. Maybe I'm not that important on him kaya nakalimutan na niya ako.

The symptoms of being inlove with a human ay hindi ko nararamdaman. I can't feel human force when I'm around him, in fact mas lalo kong nararamdaman na vampire ako kapag kasama ko siya.

Pero that doesn't change the fact na si Hannah yung mahal niya at tanging siya lang. Nakaramdam ako ng kalungkutan for the first time.

"Maybe I should go home."