Ηρθε ο Scott να μας διαχωρίσει όταν τελικά το κανει με επιτυχία τον σπρωχνω μακρια με νευρα. Κοίταξα τον Kian με απειλητικό βλέμμα ο οποίος ηταν απενταντι μου και τον κρατούσε ένας άλλος. Πήγα στα αποδυτήρια.Lydia's POV:
Τι έγινε μόλις τωρα!!! Πριν προλαβω να σηκωθω βλέπω την Katherine, ακολουθεί τον Stiles, τι άλλο θα έκανε αυτη???!!!! Κατεβηκα απο τις κερκίδες και την ακολουθησα. Πήγαινε στα αποδυτήρια. Κρύφτηκα πίσω απο την πόρτα και άκουγα.
Katherine: Stiles...
Την διακόπτει.
Stiles: Μην το πεις!!!!
Katherine: Ποιο????
Stiles: Το είσαι καλά???? Τι έγινε????
Καλά είμαι και φύγε τώρα.
Katherine: Γιατί είσαι τόσο απότομος εγώ σε νοιαζομαι και ήρθα εδω μονο και μόνο για να δω τι επαθες, ήρθα στο Beacon Hills, στο σχολειο μονο για εσένα. Γιατί είσαι τόσο απότομος????
Stiles: Εχεις δίκιο, συγνώμη αλλά δεν αντεχω αυτο τον τυπο.
Katherine: Γιατί??? Εχει....Την διακόπτει παλι.
Stiles: Οχι, δηλαδή.... Ναι, αλλά δεν είναι μονο η Lydia, έχει να κανει με τα παντα και σε παρακαλώ μην ρωτήσεις τι εννοεις γιατί δεν μπορω να σου απαντήσω τουλαχιστον Οχι αυτή την στιγμη, λίγο απεχω απο το να μπω ξανά στο νοσοκομειο.
Katherine: Εντάξει.
Stiles: Katherine σου υπόσχομαι οτι θα σου πω τι γίνεται αλλά οχι αυτή την στιγμη.
Katherine: Εντάξει. Ξέρεις οτι είμαι ερωτευμένη μαζί σου και θέλω να ειμαι στην ζωή σου.
Stiles: Katherine ειλικρινά είσαι πανέμορφη και έξυπνοι και εχεις τα παντα για να σε ερωτευτεί ένας άντρας αλλά δεν δεν μπορω.
Katherine: Η Lydia είναι??? Με αυτήν είσαι ερωτευμένος???
Stiles: Katherine μην το κανεις πιο δύσκολο....
Katherine: Κατάλαβα, αλλά δεν με πειράζει γιατί μπορεί να νομίζεις οτι την αγαπάς εγώ θα σε περιμένω
Μην μιλας τώρα να σου περιποιηθω τις πληγές.Οχι, Οχι έτσι και την αφήσει. Είπα απο μέσα μου.
Stiles: Πολύ ευγενικό εκ μέρος σου αλλά θα πάω σπίτι ή δεν ξέρω.
Katherine: Καλά αλλά θα σε πάω εγώ εχεις χτυπήσει στο κεφάλι μπορεί να ζαλειστεις και να τρακαρεις.
Stiles: Οχι θα είμαι εντάξει.Ακούω βήματα πάω λίγο πιο πίσω. Για να μην με δει οποιος βγαίνει απο τα αποδυτήρια. Ο Stiles βγήκε.
Stiles POV:
Το κεφάλι μου όντως πονάει. Πήγα και βρήκα τον Scott.
Scott: Είσαι καλά σε έψαχνα σε όλο το σχολείο.
Me: Καλά είμαι. Μπορείς να με πας σπίτι??? Το κεφάλι μου.
Scott: Ναι.Πήγαμε προς το αμάξι, την Lydia δεν την έχω δει πουθενά μετα απο το λακρός. Μπήκαμε στο αμάξι και με πήγε σπίτι στον δρόμο του είπα τα παντα για χθες και τον Kian. Μπηκα στο σπίτι και πήγα να κάνω ενα μπάνιο και όταν βγήκα περιποιομουν τις πληγές. Ακουσα κουδούνι και κατέβηκα κάτω άνοιξα την πόρτα και είδα την Lydia.
YOU ARE READING
Memory
Teen FictionΞέρω Lydia, ξέρω οτι δεν είσαι ερωτευμένη μαζί μου αλλά, εγώ είμαι και πολύ μάλιστα και Lydia ειλικρινά το να σε ερωτευτω δεν ηταν ποτε στα σχεδια μου, μέχρι που μια μέρα ξύπνησα και σε αγαπούσα τόσο πολύ. Είμαι ερωτευμένος με το χαμόγελο σου, με...