Lydia's POV:
Απομακρυνθηκα λίγο για να συνηδητοποιησω τι έκανε.
Me: Stiles, γιατι το έκανες αυτό??
Stiles: Γιατί μου αρέσεις, Martin...!!!
Καθώς πλησίαζε το προσωπο του προς το δικό με κοιταγε τόσο έντονα που νόμιζα οτι θα πεθάνω!!! Τα ματια μου δεν κοίταζαν κάπου αλλου πέρα απο τα δικά του. Κοιταχτηκαμε για αλλη μια φορα τόσο έντονα προτού ενώσει ξανά τα χείλια του με τα δικά μου.
Αρχισα να κάνω μικρά βήματα προς τα πίσω ενω ο Stiles με ακολουθούσε. Σκόνταψα στο κρεβάτι οπου έπεσα και επάνω. (Μετα καταλαβατε τι έγινε).
~ΤΟ ΠΡΩΙ~
Το βράδυ κοιμηθηκαμε μαζί για πρωτη φορά και ένιωθα υπέροχα. Ξυπνησαμε και επειτα συνηδητοποιησαμε οτι ειχαμε σχολείο. Σηκωθηκα τρέχοντας απο το κρεβάτι και άρχισα να ετοιμαζομαι. Υστερα ξύπνησε και ο Stiles απο τη φασαρία.
Stiles: Καλημέρα.
Lydia: Καλημέρα...
Είπα λίγο αμήχανα αλλά και καθώς ετρεχα απο δω και απο κει για να προλαβα την πρωτη ωρα.
Stiles: Τι έγινε??
Lydia: Εχουμε σχολείο...
Πετάχτηκε απο το κρεβάτι.
Stiles: Καλυτερα να πάω σπίτι να αλλάξω!
Lydia: Ναι...
Εφυγε ρίχνοντας μου μια ματια.
Stiles: Τα λέμε στο σχολείο!
Κουνησα το κεφαλι μου καταφατικά αλλά αμφιβάλλω αν με είδε. Ντυθηκα γρήγορα και σε 10 λεπτα εφυγα απο το σπίτι. Σε 5 λεπτα βρίσκομαι στο σχολείο. Στα ντουλαπακια καθοντουσαν Ο Scott, η Kira και ο Stiles. Κατευθυνθηκα προς το μέρος τους, οταν είδα την Katherine να πηγαινει προς αυτους. Πρεπει να βγήκε απο το νοσοκομείο, επιτελους! Δεν σταμάτησα, προχώρησα κανονικά.
Me: Καλημέρα.
Scott+Kira: Καλημέρα.
Stiles: Καλημέρα Lydia.
Του χαμογελασα και το επόμενο πράγμα που εκανα ηταν να τον κοιτάζω οπως έκανε και εκείνος.
Scott: Lydia, Stiles!!!
Είπε με σκοπό να σταματήσουμε να κοιταζομαστε. Μάλλον ο σκοπός δεν ηταν ακριβώς αυτός. Για να μην μας βλεπουν. Ηταν για να μην μας βλέπει η Malia, η οποία ηταν λιγα μετρα μακριά μας και είχε καρφωθει πανω μας, πανω σε έμενε και τον Stiles. Μόλις την είδε ο Stiles απομακρύνθηκε λιγο, και πήρε ενα ύφος σαν να μην έγινε τίποτα.
Scott: Λοιπον...
Η Malia μας πλησίασε.
Scott: Τι κάνουμε??
Me: Ανακάλυψα ενα νεο ειδος ακονιτου το οποίο μπορεί να σκοτώσει και τον ποιο δυνατό λυκάνθρωπο...
Scott: Ωραια...
Me: Αλλά...
Scott: Αλλά τι???
Me: Αλλά πρέπει το ζουμί του φυτού να σταξει πανω σε μια λεπίδα. Η οποία λεπίδα πρεπει να τον διαπεράσει 3 φορες μέσα απο την καρδιά.
Stiles: 3 φορες??? Μιλάμε για εναν λυκάνθρωπο με σουπερ δυναμη, το πολύ να μπορέσουμε να το κάνουμε μια.
Scott: Εντάξει... Πείτε οτι το καταφερνουμε και τον κάνουμε 3 φορες, θα... Θα πιασει???
Me: Ελπίζουμε... Οσες φορες και να διάβασα γι'αυτο, όσα άρθρα να διάβασα και όσα βιβλια διάβασα απο την βιβλιοθήκη γι'αυτο τα αποτελέσματα ηταν... Πολύ καλά. Ηταν αποτελεσματικά.
Malia: Παιδιά μιλάμε για τον λυκάνθρωπο όμως. Εμάς λυκάνθρωπος που είναι ζωντανός αιώνες. Καποιος που δεν έχει πεθάνει!
~ΤΕΛΟΣ PART 39~
Ελπίζω να σας άρεσε :/ Βέβαια ξέρω οτι δεν ηταν και απο τα καλυτερα parts και θα έπρεπε να ηταν καλυτερο τόσες μέρες που εχω να γραψω, γι' αυτό θα προσπαθήσω να ανεβασω και δεύτερο part σήμερα. Και Ευχαριστώ Πολύ τα ατομα με υποστηρίζουν!!! Λοβ Γιου!!!! ❤
YOU ARE READING
Memory
Teen FictionΞέρω Lydia, ξέρω οτι δεν είσαι ερωτευμένη μαζί μου αλλά, εγώ είμαι και πολύ μάλιστα και Lydia ειλικρινά το να σε ερωτευτω δεν ηταν ποτε στα σχεδια μου, μέχρι που μια μέρα ξύπνησα και σε αγαπούσα τόσο πολύ. Είμαι ερωτευμένος με το χαμόγελο σου, με...
