Memory

We need to talk with Peter - Part 15

Απομακρυνθηκαμε και, ακουμπησαμε τα κεφαλια μας.
Lydia: Ηθελα τόσο πολύ να το κανείς αυτο.
Me: Κι εγώ αλλά τώρα οντως πρεπει να φύγω. Καληνύχτα
Lydia: Καληνύχτα.

Πήγα στο σπίτι ανεβηκα και πήρα μια κουβέρτα απο το δωμάτιο μου και πηγα να κοιμηθώ στον καναπέ.

~ΠΡΩΙ~

Το ξυπνητήρι χτύπησε δηλαδή το κινητό μου το ξυπνητήρι είναι στο δωμάτιο μου. Σηκωθηκα, εκανα ενα ντους, βούρτσισα τα δόντια μου, ντυθηκα και κατέβηκα ξανά κάτω για πρωινό.

Malia: Καλημέρα
Me: Καλημέρα γιατί ξυπνήσεις τόσο νωρίς????
Malia: Εεε... Δεν ξέρω το ξυπνητήρι σου ίσως....
Me: Οοο.... Σορρυ.
Malia: Δεν πειράζει.
Me: Λοιπον εγώ τώρα θα πάω στο σχολείο να δω τι γίνετε, θα είσαι καλά έτσι??? Για την ακριβεια αν νιωσεις καμια ζαλάδα κάνε ενα γρήγορο τηλεφώνημα.
Malia: Εντάξει. Γεια
Me: Γεια.

Εφυγα απο το σπίτι, πηρα την Lydia και πήγαμε στο σχολείο. Βγήκαμε απο το αμάξι και πηγαμε να συναντήσουμε τα παιδιά.

Me: Καλημέρα.
Kira+Scott: Καλημερα.
Me: Εχει δει κανεις την Katherine???
Scott: Οχι.
Lydia: Πρέπει να μαθουμε τι σας έπιασε χτες.
Me: Ναι αλλά πως.
Scott: Εχώ μια ιδέα αλλά δεν ξέρω.
Me: Scott OΧΙ.
Lydia: Γιατί τι ιδέα ειναι αυτη???
Me: Να πάμε στον Peter.
Scott: Είναι η μονη μας επιλογή μέχρι στιγμής.
Lydia: Παρολο που ουτε εγώ το θέλω πρεπει να συμφωνησω με τον Scott.
Me: Καλά ποτε???
Scott: Σήμερα.

Είδα να περνάει ο Kian απο μπροστά μου.

Scott: Τι θα κάνετε εσείς με αυτό το θέμα???
Lydia: Ποιο???
Scott: Το θέμα με τον Kian. Lydia δεν ηταν μονο η Elena και ο Stiles είσαι κι εσύ πια.

Lydia's POV:

Me: Ναι αλλά τι μπορούμε να κάνουνε???

O Stiles έφυγε και πηγε προς την τάξη.

Kira: Πήγαινε. Πήγαινε στον Stiles.

Κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου και τον ακολουθησα.

Me: είσαι καλά???
Stiles: Ναι, αν εξαιρέσεις το άγχος, την αίσθηση οτι κάτι τρομερό θα γινει και οτι ανησυχω παρα πολύ για εσενα, ναι, όλα είναι μια χαρά.

Πριν προλαβω να τον παρηγορισω το κουδούνι χτύπησε.

Me: Ολά θα πάνε καλά στο υπόσχομαι.
Stiles: Lydia ξέρουμε και οι δυο την αλήθεια.

Είπε και πήγε να κατσει στην θέση του. Είχαμε μαθηματικά αλλά δεν ήρθε ο μαθηματικός ήρθε ο διευθυντής.

Διευθυντής: Παιδιά, ο καθηγητης σας απουσιάζει αρα δεν έχετε μαθημα αυτή την ωρα.

Ολά τα παιδιά ούρλιαζαν και βγήκαν εξω απο την αίθουσα. Ο Stiles βγήκε πρώτος και τον εχασα.

Stiles POV:

Πήγα να βρω τον Scott αλλά δεν τον έβρισκα πουθενά. Το τηλέφωνο μου χτύπησε και ηταν η Malia.

Me:Malia???!!!! Είσαι καλά???
Malia: Ναι, γιατί??? Πως θες να είμαι???
Me: Σου είπα να με πάρεις τηλέφωνο οταν εχεις ζαλάδα.
Malia:Αα... Καλά μωρέ δεν πειράζει μια χαρά ειμαι. Εμ.. Είμαι στον Peter για απαντήσεις σχετικα με το τι έγινε χθες αλλά είναι κάπως ξαπλωμένος.
Me: Τι εννοεις, τι έκανες Malia???
Malia: Τίποτα απλως είχα που είχα νεύρα μου είπε κάτι και.... Ναι αυτά.
Me: Malia είναι ο πατέρας σου!!!
Malia: Εε.. Το ξέρω, αλλά Stiles είναι ο Peter. Θα με βοηθήσεις???
Me: Δηλαδή τι να κάνω???
Malia: Είμαι εδώ τουλαχιστον μια ωρα!!!! Και τα 50 λεπτα είναι...!!!! Ξάπλα!!!
Me: Ωραία χτυπά τον, δωστου μια μπουνια, χαστουκι δεν ξερω Malia εσείς είστε οι λυκάνθρωποι εγώ είμαι ο άνθρωπος θυμάστε???? Δεν έχω πάρει πτυχίο στην λυκανθρωπία.
Malia: Μπορείς να έρθεις απο εδώ???
Me: Δεν μπορω έχω μαθήματα.
Malia: Αλλες φορες εφευγες απο την πρωτη ωρα για να ερευνησουμε, τώρα τι επαθες???
Me: Καλά θα έρθω.
Malia: Καλά σε περιμένω, γεια. Αα και κάνε γρήγορα βαρέθηκα να είμαι εδώ.
Me: Mal- Μου το έκλεισε....

Πήγα να βρω την Lydia αλλά αντί γι'αυτην βρήκα τον Kian.

Ελπίζω να σας άρεσε! Και ευχαριστώ τους ανθρώπους που αφιερώνουν λίγο χρονο για να διαβάσουν την ιστορία μου!! Λοβ γιου!