What is that?? - Part 35

104 26 0
                                    

Me: Τι??? Εγινε κάτι???
Deaton: Stiles, κάνε αυτό που είπα. Πήγαινε στην βιβλιοθήκη να δουμε τι γίνετε.

Κουνησα καταφατικά το κεφαλι μου.
Επειτα έκατσα σε μια καρέκλα και παρατηρούσα την Lydia. Ηταν όμορφη, τα μαλλια της έπεφταν πάνω στο υπέροχο τρυφερό μάγουλο της. Τα ματια της ηταν κλειστά αλλά μπορούσα να καταλάβω και να φανταστώ πως θα ηταν αν ηταν ανοιχτα. Θα έβλεπα το είδωλο μου μέσα σε αυτά, αλλά μαζί με αυτό θα έβλεπα και τι ένιωθε. Εχει τόσο εκφραστικά ματια που καταλαβαίνω τι νιώθει ακόμα και οταν κοιμάται. Δεν βαριεμαι να την κοιτάζω. Είναι μια οπτασία. Καθόμουν και την κοίταζα για ώρες μέχρι που άνοιξε τα ματια της.

Lydia: Stiles???
Me: Ναι???

Είπα, σηκωθηκα απο την καρέκλα και την πλησιασα. Η Lydia ηταν ακόμη στον καναπέ αλλά καθισμένη πανω σε αυτον.

Lydia: Τι ωρα είναι???
Me: Είναι αργά. Κοιμησου!!!
Lydia: Δεν μπορω. Είδα εναν εφιάλτη... Stiles???
Me: Ναι???
Lydia: Μπορεις να μου φέρεις νερό???
Me: Ναι.

Πήγα της εβαλα νερο σε ενα ποτήρι και της το πήγα. Το ήπιε αμέσως.

Me: Καλυτερα???
Lydia: Ναι.
Me: Ωραία.

Πήρα το ποτηρι και πηγα να το βάλω ξανά στην θέση του.

Lydia: Stiles..... Γιατί χωρίσαμε....????
Me: Εεε.... Είναι....
Lydia: Περίπλοκο....

Με συμπλήρωσε...

Me: Οχι... Δεν είναι...
Lydia: Ε.. Τοτε γιατί??? Για το φιλί??? Δεν το ήθελα ποτε αυτό.... Στο χορό ήρθαμε λίγο πιο κοντά και τώρα...
Me: Lydia ήμουν, ειμαι και θα είμαι κοντά σου...
Lydia: Οχι έτσι όμως.... Οχι με αυτο τον τροπο...Δεν θέλω να είσαι έτσι κοντά μου.... Ξέρεις το φιλί με τον Kian ήταν το χειροτερο.... Γιατί Stiles το καλυτερο φιλί που μπορείς να εχεις είναι αυτό που έχει μοιραστεί χιλιαδες φορες μεταξύ ματιών πριν φτάσουν τα χείλη...(Quote) Και αυτό το φιλί το είχα μόνο μαζί σου, το εχω.... Μονο μαζί σου.... Διαλεξα εσένα και ειλικρινά θέλω να διαλέξεις και εσύ εμένα!!!
Me: Σε έχω διαλέξει ήδη...

Μου χαμογέλασε. Ξάπλωσε ξανά, κουκουλωθηκε και έκλεισε τα ματια αλλά προτου το κανει μου έριξε μια ματια, ένα μήνυμα αλλά ηταν η πρωτη φορά που δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει. Πήγα και εκατσα ξανά σε αυτή την καρέκλα  αλλα τωρα με πήρε ο ύπνος.

~ΤΟ ΠΡΩΙ~

Κάποιος με σκουντηξε και πεταχτηκα πανω. Ηταν η Lydia.

Me: Με κατατρομαξες!!!
Lydia: Συγνώμη. Ηθελα απλως να σε ξυπνησω γιατί η ωρα είναι 9:00. Πρεπει να περάσουμε και απο τα σπίτια μας για να αλλάξουμε κι όλας....
Me: Ναι,ναι.

Πήγαμε στο Jeep και πηγαίναμε προς το σπίτι μου πρωτα. Οταν φτάσαμε, ανεβήκαμε πανω βιαστικά. Μπήκαμε στο δωμάτιο μου, πηρα ρουχα και μπήκα στο μπάνιο 5 λεπτά για να ετοιμαστω. Οταν βγήκα η Lydia καθόταν και κοιταγε καποιες φωτογραφιες μου.

Me: Lydia???
Lydia: Ναι???!!!!

Είπε και πετάχτηκε, με αποτέλεσμα να πεσει η φωτογραφία κάτω.

Me: Πάμε??? Είμαι έτοιμος!!!
Lydia: Ναι,ναι....!!!!

Βγήκαμε απο το σπίτι και πήγαμε στης Lydia. Μπήκε στο δωμάτιο της για να ετοιμαστεί όσο εγώ ήμουν στο σαλόνι και χαζευα.

Lydia: Stiles???

Φώναξε η Lydia μέσα απο το δωμάτιο της. Αρχισα να περπαταω προς αυτό οταν της μίλησα.

Me: Ναι....???

Ανοιξαν την πόρτα του δωματίου της και μπήκα. Ηταν εκθαμβωτική... Ηταν απλα ντυμένη, αλλα ηταν πανέμορφη. Τα μαλλια της, το απαλό χαρακτηριστικο της βάψιμο, το κλασικό της χαμόγελο που τώρα τελευταιο έχει αντικατασταθεί με άλλο και αυτά τα κατα πράσινα υπέροχα ματια της, ηταν υπεροχή. Δεν υπήρχε μια λεξη που να μπορεί να περιγράψει τόση λάμψη.

Lydia: Είμαι έτοιμη...
Me: Ωραια, φευγουμε???
Lydia: Ναι, μισό λεπτο όμως...

Πήγε και πήρε ενα βραχιόλι απο την ντουλάπα της, ομως καθώς έσκυψε λίγο, το μαλλί της που ηταν κοτσος ανασηκώθηκε λίγο ακόμη, με αποτέλεσμα να δω ενα σημάδι που είχε στον αυχένα της.

Me: Lydia??!!!!
Lydia: Tι???!!!!
Me: Τι σημάδι είναι αυτό???
Lydia: Ποιο???
Me: αυτό που εχεις στον αυχένα σου!!!!

Την πλησιασα και την πήγα στον καθρέπτη για να το δει.

Me: Lydia αυτό δεν είναι από αυτό που σου έκανε ο Kian... Δεν φαίνεται για σημάδι από νύχια...
Lydia: Μα τι??! Πως??? Τι είναι αυτό???
Me: Αλλά μοιάζει σαν....
Lydia: Σαν κυκλο και σαν ρόδα???

Την κοίταξα....

Me: Ναι...

~ΤEΛΟΣ PART 35~

Ελπίζω να σας άρεσε :/ Comment please και vote αμα θέλετε. Λον γιου!!!

MemoryWhere stories live. Discover now