Memory

The libary is the solution - Part 34

Me: Ααα... Τέλεια.....
Stiles: Lydia πρεπει να πάμε.
Me: Αυτός ο άνθρωπος ηταν έτοιμος να με σκοτώσει και δεν ξέρω καν το λογο.
Stiles: Μην υπερβαλεις...
Me: Εντάξει, υπερβαλω λίγο, αλλά νομιζω οτι δεν με συμπαθεί και πολύ και δεν εχω ιδέα γιατί...
Scott: Σε αυτό έχει δίκιο, Stiles. Δεν την συμπαθεί.
Me: Stiles πως ήξερε το όνομα μου???
Stiles:....
Me: Και για πιο λογο εγώ ευθυνομαι???!!!!
Stiles:....Scott και Deaton μπορείτε να βγειτε λίγο εξω???!!!!

Κοιταχτηκαν μεταξυ τους και επειτα ο Scott κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Βγήκαν εξω και πια ειχαμε μείνει μόνοι μέσα στην αίθουσα. Ξεφυσηξε.

Me: Λοι-...Λοιπον???

Ρωτησα διστακτικά και ήρεμα.

Stiles: Την ημέρα που μας χτύπησε το αυτοκίνητο, ξέρεις ο Kian, προτου μας χτύπησε, ώρες πριν..... Εγώ και η Elena χωρίσαμε.
Me: Εσύ και η Elena χωρισατε???
Stiles: Ναι....
Me: Γιατί???
Stiles: Επειδή δεν ήσουν εσύ.... (Quote)

Εκανε μια παύση, με κοίταξε στα ματια και συνέχισε.

Stiles: Βλέπεις, ακόμη και τότε ήξερα οτι οταν μου δινόταν η ευκαιρία να διαλεξω αναμεσα σε εσένα και στην Elena θα διάλεγα πάντα εσένα και καπως έτσι χώρισα με την Elena. Επειτα θα πηγαινα στον Scott  αλλά αυτή νόμιζε οτι θα ερχομουν σε εσένα έτσι με ακολούθησε, έμαθε τα παντα για τους λυκανθρώπους,Banshees, kanimas κτλ. Τα υπολοιπα τα ξέρεις.
Me: Θα ηταν καλυτερα να μην πάμε τοτε στην βιβλιοθήκη....
Stiles: Πρεπει!!!
Me:...
Stiles: Lydia... Θα παμε!!!
Me: Ωραία... Πότε???
Stiles: Αύριο το πρωι κατα της 9:00... Θα ήταν καλά...

Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
Την στιγμη εκείνη μπήκε μέσα ο Deaton και ο Scott.

Deaton: Lydia θα ηταν καλυτερα να μείνεις εδώ απόψε μήπως γίνει κάτι καταλαβες νομιζω....
Me: Ναι, ναι.
Stiles: Θα... Θα μείνω κι εγώ....
Scott: Stiles να σου πω???
Stiles: Ναι.

Πήγαν λίγο πιο πέρα, κοντά στην πόρτα για να μην μπορω να τους ακούσω.

Stiles' POV:

Scott: Τι έγινε με την Lydia???
Me: Τίποτα τα συνηθισμένα.
Scott: Δεν τα βρηκατε???
Me: Τα βρήκαμε, νομιζω απλως δεν είμαστε μαζί.
Scott: τι ακριβως φοβάσαι???
Me: Δεν... Δεν ξέρω.
Scott: Σε αγαπάει αλλα μπορεί να φοβάται και αυτή. Το εχεις σκεφτεί ποτε αυτό??
Me: Γιατί???
Scott: Επειδή κανένας άλλος δεν την αγάπησε με τον τροπο που το έκανες εσύ. (Quote)
Me: Το ξέρω οτι με αγαπάει απλως...

Με διέκοψε.

Scott: Τίποτα. Σκέψου αν μπορεσε και αγάπησε τόσο πολύ το λάθος άτομο, φαντασου ποσο πολύ θα αγάπησε τον σωστο. Stiles ο σωστός είσαι εσυ.

Lydia's POV:

Τι λένε αυτοι οι δύο. Ο Stiles με κοιταγε σχεδον συνέχεια. Και οταν το έκανε, καρφωνομουν στα υπέροχα γεμάτα ζωή ματια του. Αχχ ηταν τοσο όμορφος, βέβαια με όλα αυτά που γίνονται αλλη στην θέση μου θα είχε χασει της ελπίδες της αλλά εγώ οχι. Αυτό που ζω είναι έρωτας ενα παιχνιδι που έχει αποδειχθεί πολλές φορες οτι είναι ανώτερη δυναμη απο τους ανθρώπους. Ξέρω οτι η μοίρα μας είναι να είμαστε μαζι, αργά ή γρήγορα θα είμαστε.
Μόλις τελειώσανε ο Stiles ηρθε προς το μέρος μου.

Stiles: Lydia...
Me: Stiles...
Stiles: Πως νιώθεις???
Me: Κα-...Καλά.
Stiles: Ωραια.... Αυτό είναι.... Είναι καλό.
Me: Ναι...Είναι. Εε... Αρχίζω και νυσταζω. Που ακριβως θα κοιμηθώ???
Deaton: Στον καναπέ....
Me: Ααα....

Την στιγμη εκείνη ο Stiles έβαλε το χερι του στην μέση μου και με πήγε προς τον καναπέ. Με έβαλε να ξαπλωσω, όπως με έβαζε η μαμά μου οταν ήμουν μικρή και με σκέπασε με μια κουβέρτα. Επειτα πήγε στο Deaton.

Stiles' POV:

Me: Deaton... Δεν υπάρχει κίνδυνος για οτιδήποτε, έτσι???
Deaton: Οχι, μην ανησυχεις....
Me: Τοτε γιατί ειπες να μείνει απόψε εδώ...???
Deaton: Δεν ηταν ο φόβος μου αυτός, οτι θα πάθει τίποτα απο το φάρμακο που της έδωσα με την σύριγγα...
Me: Αλλά...Ποιος ηταν???
Deaton: Ο Kian... Αν έκανε αυτό μπορεί να κανει και χειρότερα... Και....
Me: Και???
Deaton: Καλυτερα να πάτε πρωτα στην βιβλιοθήκη.... Δεν θέλω να πω κάτι που μπορεί να μην είναι σίγουρο...

~ΤΕΛΟΣ PART 34~

Ελπίζω να σας αρεσε :/ Comment please και vote αμα θέλετε. Λοβ γιου!!!!