Memory

What?? - Part 27

Το σωμα μου άρχιζε να γεμίζει απο θυμό, άρχισα να θυμάμαι το τι μου είχε κανει, ήμουν τόσο θυμωμένος που νόμιζα οτι θα εκραγω και πια το σωμα μου ξεχείλιζε απο θυμό.

Me: Τα ματια σου!!!!!
Kian: Τώρα το καταλαβες έτσι???
Me: Τι?? Τι έγινε???

Ο Scott ήρθε και τον πήρε απο πανω μου.

Me: Τι έγινε???!!!!! Πες μου!!!!

Αρχισε να γελάει.

Kian: Είναι τόσο αστειο!!!
Me: Ποιο πράγμα???!!! Πες μου!!

Ο Scott με κράταγε με το ζόρι να μην τον χτυπησω. Συνέχιζε να γελάει.

Me: Scott.... Ασε με.

Του είπα ήρεμα.

Scott: Θα τον χτυπήσεις αν σε αφήσω.
Me: Οχι.

Με μια κινηση απελευθερώθηκα απο την λαβη του. Πεταξα τα γάντια και το κρανος με δυναμη στο έδαφος και άρχισα να περπαταω προς τις κερκίδες.

Kian: Τα καταφερνω!!
Me: Τι πράγμα??

Αρχισε να χασκογελαει ξανά. Ο Scott με είδε και έτρεξε κατα πανω μου για να μην τον χτυπησω.

Me: Scott είμαι καλά.

Ο Kian χαμογέλασε με ενα πλατύ χαζό χαμόγελο. Τώρα πολύ θα ήθελα να δω τι σκέφτεται και τι κανει η Lydia αλλά αν γυρίσω θα καφορθώ.

Kian: Εχεις πολύ πλάκα!!
Me: Πες μου, γιατί έχει πλάκα???
Kian: Γιατι το καταφερνω!!!
Me: Ποιο πράγμα????
Coach: Τι θα γίνει θα παιξετε ή θα λυσετε τα προβλήματα σας???!!!!
Me: Coach εγώ δεν μπορω να παίξω άλλο σήμερα.

Είπα και πήγα προς τα αποδυτήρια. Τον άκουγα παλι να χασκογελαει ήθελα τόσο πολύ να τον χτυπησω. Οτι παιχνίδι και αν παιζει ομως δεν θα είμαι πιόνι του, εγώ το δικο μου παιχνιδι κι αυτός το δικο του. Η Malia με σταμάτησε.

Malia: Stiles, είσαι καλά???
Me: Ναι.
Malia: Τα ακουσα....Ολα. Σε ενοχλεί που ακουσα???
Me: Οχι. Δεν είναι κάτι κρυφό.
Malia: Αλήθεια??? Εγώ τοτε γιατί δεν κατάλαβα τίποτα??? Γιατί τα ματια του πρεπει να είναι μπλε??
Me: Γιατί υποτίθεται οτι σκότωσε εναν αθώο ανθρωπο, ήμουν μπροστά.
Malia: Ποιον???

Η Lydia ήρθε απότομα.

Lydia: Stiles!!!! Τι έγινε??
Me: Καλά αλλά πρεπει να πάω να αλλάξω.

Εφυγα και άφησα την Lydia και την Malia πίσω μου. Πήγα στα αποδυτήρια.

Lydia: Stiles???
Me: Lydia?? Τι κανείς εδώ???
Lydia: Ηθελα να σου ζητησω συγνώμη με τον τροπο που μπήκα στην συζήτηση, απλως ακουσα αυτό που σε ρώτησε και...
Me: Και νομιζες οτι με έφερε σε δυσκολη θέση.
Lydia: Ναι.
Me: Οχι, είμαι εντάξει. Είναι ενα θέμα πλεον που δεν με απασχολεί το έχω ξεπεράσει, είναι αλλά στο κεφάλι μου τώρα!!
Lydia: Οπως??
Me: Ο Kian, το όλο σκηνικό με τον πρωτο λυκάνθρωπο,το πως θα ξεμπερδεψουμε...Εσύ!!!

Την κοίταξα κατευθείαν μεσα στα ματια της.

Lydia: Εγώ???
Me: Ναι.
Lydia: Stiles τι ήθελες να μου πεις τοτε που η Malia μας διέκοψε???
Me: Οτ-..

Εκείνη την ωρα μπήκε μέσα ο Scott.

Scott: Παιδιά η προπόνηση τελειωσε, θα πάμε απο την Katherine
Me: Ναι, πάμε. Lydia θα έρθεις???
Lydia: Ε... Ναι, πάμε.

Το τηλέφωνο μου χτύπησε ήταν μπαμπάς μου.

Me: Ναι???
Dad: Stiles εψαξα αυτό που ήθελες, αλλά δεν βρήκα τίποτα. Στο νοσοκομειο δεν υπήρχε κανεις που να έχει νοσηλευτεί εκει με αυτό το όνομα.
Me: Εψαξες στ-...
Dad: Ναι, δεν υπάρχει κανεις. Ο μόνος άνθρωπος που έχει γεννηθεί με αυτο το όνομα και επίθετο έχει πεθάνει πριν 5 χρόνια σε ηλικία 52 ετων.
Dad: Ενταξει μπαμπά, σε ευχαριστώ.

Εκλεισα το τηλέφωνο.

Me: Αυτό που θα πω μπορεί να ακουστεί εγωιστικό αλλά νομιζω είναι η αλήθεια.
Lydia: Τι έγινε???
Me: Ξέρω ποιος είναι ο Aaron.
Scott: Ποιος???
Me:....O...Kian.

~ΤΕΛΟΣ PART 27~

Ελπίζω να σας άρεσε :/ Ξερω δεν ειναι και το καλυτερο Part ομως θα το κανω καλυτερο, αλλα θα με βοηθουσαν πολύ οι γνώμες σας αρα Comment please και vote αμα θέλετε. Λοβ γιου!!!