Memory

Who is he - Part 5

Μετα απο λίγο βγήκε έξω απο το δωμάτιο.

Me: Τα ειπατε????
Katherine: Περιπου. Είπε απότομα.
Me: Τι εννοεις???? Δεν καταλαβαίνω....
Katherine: Τίποτα το σημαντικό. Θα φύγεις τωρα????
Me: Μάλλον. Ειπαν πως είναι εκτός κινδύνου και ευτυχώς δεν έχει αμνησία.
Katherine: Κάτσε ειπαν για αμνησία??? Εννοώ οι γιατροί είπαν οτι μπορεί να έχει αμνησία????
Me: Ναι, γιατί???
Katherine: Εεε.... Τίποτα το σημαντικό. Θα φύγεις ειπαμε????
Me: Ναι, θες να σε πάω κάπου???
Katherine: Αν δεν σου είναι κόπος.
Me: Οχι, δεν ειναι.

Μπηκαμε στο αυτοκινητο και την πήγα σπίτι της. Τελικά δεν είδα εγώ τον Stiles απόψε, μπορεί να πάω αύριο. Αλλά γιατί ηταν έτσι η Katherine τι της είπε ή τι έγινε. Πάντως αυτό το φιλί καθόλου δεν μου άρεσε.
Οι μέρες περνούσαν γρήγορα και συνηθισμένα. Πηγαινα καμια φορα στο νοσοκομείο για να δω τον Stiles ο οποίος με τις μέρες γίνεται καλυτερα. Αλλά ντρέπομαι κάπως να τον κοιτάξω στα ματια δεν ξέρω γιατί, νιώθω σαν να ξέρει οτι την είδα να τον φιλάει και οτι ζηλεψα. Νομιζω νιώθει οτι του κρύβω κάτι και ντρέπομαι γι' αυτο μην με ρωτήσετε τον λογο. Δεν ξέρω. Τέλος πάντων οι μέρες περνούσαν γρήγορα όπως είπα και έφτασε η μέρα που θα έπαιρνε εξιτήριο απο το νοσοκομειο και θα ερχόταν στο σχολείο. Οχι απο τις πρώτες ώρες όμως. Εκείνη την ημέρα ήμουν κατά ενθουσιασμένη. Το ξυπνητήρι χτύπησε και εγώ πεταχτηκα απο το κρεβάτι μου αμέσως. Ντύθηκαν, επλεινα το προσωπο μου, βουρτσισα τα δόντια μέσα σε λιγοτερο απο πεντε λεπτά με αποτέλεσμα να έχω τουλαχιστον μισή ωρα μπροστά μου για να πάω στο σχολείο. Εφαγα το πρωινό μου και πήγα στο σχολείο όσο νωρίς κι αν ηταν.
Μπήκα μέσα κι έπειτα απο κάποια λεπτα το κουδούνι χτύπησε για την πρωτη ωρα. Η 3 πρωτες ωρες πέρασαν τόσο γρήγορα. Επιτελους εφτασε η 4 ωρα οπου θα ερχόταν και ο Stiles. Ηταν διαλλειμα και καθόμουν στα ντουλαπακια με την Katherine😑, τον Scott και την Kira όταν ξαφνικα είδα την πόρτα να ανοίγει και είδα τον Stiles. Ετρεξα κατα πανω του και τον αγκαλιασα. Τώρα θα σκεφτητε οτι δεν μπορουσα να τον αντικρυσω και για αυτό δεν έμπαινα παντα στο δωμάτιο οπου ήταν για να τον δω, το ξέρω αλλά εκείνη την στιγμη δεν σκέφτηκα τίποτα, δεν με ένοιαζε τίποτα, το μονο που με ένοιαζε ηταν οτι αυτός ηταν απέναντι μου, καλα και ότι στεκόταν ξανά στα πόδια του.
Απομακρυνθηκα και του χαμογελασα. Μου ανταπέδωσε το χαμόγελο.

Scott: Είσαι καλά???
Stiles: Ναι....Τωρα ειμαι.Είπε και με κοίταξε.
Scott: Να σε ρωτησω κάτι, που θέλουμε όλοι να μάθουμε.
Stiles:Ναι.
Scott: Ειμασταν εκεί, την μια στιγμη πηγες να σουταρεις και την αλλη ήσουν κάτω με αίματα τι έγινε.
Stiles: ε... Κοιτ-.

Το κουδούνι χτύπησε. Ξεφυσηξε λες και δεν ήθελε να μας πει. Τύπου " Αχ ευχαριστώ θεέ μου, την γλιτωσα" κάτι τέτοιο. Πήγαμε για μαθημα. Οταν τελειωσε κι αυτή η ωρα είδα τον Stiles να αρπάζει τον Scott απο το χερι και να τον βγάζει εξω απο την αιθουσα, τους ακουλουθησα, πήγαν στην αίθουσα της χημείας. Προσπάθησα να τους κρυφακουσω.

Stiles POV:

Scott: Τι έγινε ρε???
Me: Κάτι με ρωτησες πριν σωστα.
Scott: Ναι, τι με αυτό??? Λογικό δεν είναι να θέλω να ξέρω???
Me: Λογικό είναι, η Lydia δεν πρεπει να μαθει. Προσωρινά....!!!!! Δεν πρέπει να μαθει τίποτα εντάξει????
Scott: Δεν ξέρω, είναι στην αγέλη και φιλη μας, επίσης ανησυχεί κι αυτη τοσο πολύ όσο κι εγώ για σενα.
Me: Σε παρακαλώ μην της πεις τίποτα για τώρα μετα βλέπουμε. Για το καλο της ειναι.Πιστεύω.
Scott: εντάξει πες τι έγινε???
Me: Οπώς ειπές κι εσύ πήγα να σουτάρω, την στιγμη αυτή που θα σουταρα κάποιος μου χτύπησε το γονατο απο την πίσω μεριά πολυ δυνατα με αποτέλεσμα να πέσω κάτω, εκείνη την στιγμη είναι που έκλεισαν και τα φώτα. Το κεφάλι μου το χτύπησα καθώς έπεφτα κάτω.
Scott: Και τι έγινε σχετικα με τις γρατσουνιές????
Me: Δεν είναι ακριβως γρατσουνιές. Μερικές είναι όπως έπεσα με κάτι που υπήρχε στο έδαφος. 2 βαθιές "γρατσουνιές" δεν ξέρω πως ακριβως εγιναν. Καθώς επεφτα ενιωσα κάτι πολύ κοφτερό να με γρατζουναει στην πλάτη και μετα στην μέση μου.
Scott: Τουλάχιστον είσαι καλά. Αλλά γιατί δεν πρέπει να το μάθει η Lydia????
Me: Γιατί ξέρω αυτός που μου το έκανε.!!!!!
Scott: Ποιος ηταν???
Me: Ο Kian.
Scott: Ο ποιος???
Me: Είναι πρωτοετής και πως να το πω έχει ψυχολογικά. Κυριολεκτικά.
Scott: Οκ, αλλά ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί να μην το πούμε στην Lydia????
Me: Αυτός ο τύπος έχει εμμονή με την Lydia. Οτάν έπεσα, πλησίασε στο αυτί μου και μου είπε "έτσι και την ξανά αγγίξεις ή της ξανά μιλησεις, αυτό θα σου φανεί αστείο σε σχεση με αυτό που θα σου κανω!!!!!!"