Η Lydia αρχισε να τρέμει...
Me: Mr. Gilbert ευχάριστουμε για την βοήθεια σας.
Mr. Gilbert: όμως...
Me: Ευχάριστουμε. Ειμαστε ενταξει.
Πήρα την Lydia απο το χερι και αρχισαμε να προχωράμε προς την εξοδο.
Mr. Gilbert: Stiles ήθελα να ζητησω συγνώμη για εχθες. Σε εσένα και στην κοπελα σου....
Me: Αα...Εε... Δεν είναι η κοπελα μου.
Mr. Gilbert: Αα... Δεν ήθελα να...
Me: Οχι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Ξεκινήσανε να περπατάμε όταν μας ξανά μίλησε.
Mr. Gilbert: Ομως δεν μπορούν να το κρύψουν.
Γύρισα μονο το κεφάλι μου.
Me: Τι???
Mr. Gilbert: Τα ματια σου... Δεν μπορούν να κρύψουν οτι νιώθεις...!!!
(Quote)
Me: Δεν εχω ιδέα για ποιο πράγμα μιλάτε.
Mr. Gilbert: Κι ομως έχεις. Η αγάπη δεν είναι κάτι που βρίσκεις είναι κάτι που σε βρίσκει. Κι εσένα σε έχει βρει.
Me: Πρεπει να φύγουμε.
Πήρα την Lydia και βγήκαμε εξω απο την βιβλιοθήκη!!
Lydia: Τώρα τι κάνουμε???
Me: Ιδέα δεν εχω... Δεν εχουμε ιδέα πως να νικήσουμε τον Kian.
Η Lydia ξεφυσηξε.
Me: Lydia δεν θα γινει αυτή η θυσια ή οτιδήποτε άλλο. Θα είσαι καλά. Σου υπόσχομαι.
Lydia: Θυσία. Αυτό κάνουν για τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Me: Αυτή η θυσια με αυτό που πρεπει να γίνει για να έχει δύναμη ο Kian δεν έχουν καμια σχέση.
Lydia: Το ξέρω... Αλλά θα έδινα τα παντα για εκείνες τις 2-3 μέρες που δεν γίνεται τίποτα το συναρπαστικό, για εκείνες τις μέρες που ήμουν ευτυχισμένη, για εκείνες τις μέρες που κατάλαβα τι εστί έρωτας....
Οταν τελειωσε αυτό που μόλις είχε πει, ακούστηκε ένας ήχος απο το τηλέφωνο της. Μάλλον ηταν μήνυμα. Πήρε το τηλέφωνο απο την δεξιά τσέπη του τζιν της, το άνοιξε και διαβασε το μηνυμα.
Lydia: Οχι τώρα...!!!!
Me: Τι έγινε???
Lydia: Πρεπει να πάω λίγο απο το σπίτι, μπορείς να με πας???
Είπε διστακτικά.
Me: Ναι.
Μπήκαμε μέσα στο Jeep και ξεκινησα να οδηγω προς το σπίτι της. Οταν φτάσαμε η Lydia μπήκε μέσα για λίγο καθώς εγώ την περίμενα στο Jeep. Επειτα απο λιγο κάποιος μου χτύπησε το τζαμί του Jeep. Η Lydia ηταν. Δεν πρόσεξα οτι βγήκε απο το σπίτι της, ήμουν μάλλον απορωφημενος απο τις σκέψεις μου.
Ανοιξα την πόρτα και βγήκα εξω.
Me: Τι έγινε??
Lydia: Ο παππούς μου.
Me: Δηλαδη???
Lydia: Δηλαδή σε λιγες ώρες θα ερθει ο παππούς μου απο την New York και το βράδυ θα έχουμε δείπνο.
Me: Αα...
Lydia: Και...
Me: Και...???!!!
Lydia: Μπορείς να μου κανεις μια χαρη???
Me: Τι χάρη??
Lydia: Ας πούμε το να παριστανεις απόψε το βράδυ το αγόρι μου???
Την κοίταξα με απορία.
Lydia: Ο παππους μου είναι λιγο.... Τέλος πάντων είναι περίπλοκο, απλως γνωρίζει οτι εχω αγόρι. Και...
Me: Εχει κι αλλο??
Lydia: Αν δεχθεις απόψε δεν θα πρεπει να είσαι ο Stiles...
Me: Και ποιος θα είμαι??
Lydia: O Jackson.
Me: Ο Jackson???
Lydia: Ναι. Δεν ξέρει οτι έχουμε χωρίσει και επίσης δεν τον έχει δει... Και.... Νομιζω καταλαβες...
Me: Ναι... Κατάλαβα.
Lydia's POV:
Δεν μιλούσε καθόλου. Θα αρνηθεί. Σίγουρα δεν υπάρχει περίπτωση.
Stiles: Εντάξει.
Me: Εντάξει?? Δηλαδή εντάξει σαν εντάξει, δηλαδή δέχεσαι να παριστάνεις τον Jackson απόψε???
Stiles: Ναι, αλλά....
Me: Αλλά???
Stiles: Μας μένει μονο μια εβδομαδα για την επόμενη πανσέληνο.
Me: Μονο?? Stiles αυτή την φορά δεν είμαι διαθετημενη να τα παρατησω ολα. Ποσά χρόνια το κάνουμε αυτό??? 5-4. Δεν μπορω άλλο.
Stiles: Lydia σε αυτό το παιχνίδι, σε αυτή την παρτίδα παίζεται η δικιά σου ζωη!!!
Me: Ολων μας. Παντα έτσι είναι. Παντα έτσι ηταν. Μια λάθος κινηση και αρκεί για να παθουμε κάτι κακό όλοι μας, αυτό μπορεί να συμβεί τώρα, αύριο, σε εναν μήνα,σε χρόνια ή ποτέ. Αλλά μέχρι τοτε θέλω να περάσω μερικές ομορφες στιγμές, μερικές στιγμες.... Μαζί...Σου. Γιατί αυτό θα είναι απόψε μια όμορφη στιγμη, μια όμορφη ανάμνηση.
Stiles: Μπορει να εχεις δίκιο. Αλλά δεν είμαι τόσο δυνατός που να μπορω να ζήσω σε εναν κοσμο ο οποίος δεν σε έχει μέσα. Lydia είμαι η σκιά σου. Και μια σκιά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το φως, έτσι οταν το φως φεύγει πεθαίνω μαζί σου. (Quote) Δεν μπορω να σε χάσω.
Me: Τοτε δεν θα το κανεις!!!
Είπα και του επιασα το χερι. Τα ματια μου καρφώθηκαν στα δικά του, και μονο με την σκέψη χαμογελαγα αδυνατώντας να κάνω τίποτα άλλο,δεν μπορουσα να μην χαμογελαω ή να μην λιωνω. Γιατί αυτό είναι έρωτας άπειρα συναισθήματα αδυνατώντας να ξέρεις τι να κανεις, πως να αντιδράσεις, συναισθήματα που ούτε μπορείς να περιγραψείς.
~ΤΕΛΟΣ PART 37~
Ελπίζω να σας άρεσε :) Το επόμενο Part μπορεί να βγει σήμερα ή αύριο.
YOU ARE READING
Memory
Teen FictionΞέρω Lydia, ξέρω οτι δεν είσαι ερωτευμένη μαζί μου αλλά, εγώ είμαι και πολύ μάλιστα και Lydia ειλικρινά το να σε ερωτευτω δεν ηταν ποτε στα σχεδια μου, μέχρι που μια μέρα ξύπνησα και σε αγαπούσα τόσο πολύ. Είμαι ερωτευμένος με το χαμόγελο σου, με...
