''Bir zebaniye kendini kaptırıp, cennetten muaf olan kızın hikayesi.
Janseli'nin.''
*Kurgu ilk kez 2016 yılında yazılmaya başlanmış, daha sonrasında tekrardan yazılmaya başlanmıştır. Kurgusu şuan tekrardan d...
Merhabalar, bölümünün saat olarak gecikmesinden dolayı lütfen kusuruma bakmayın. 13.Bölüm aslında kurgu açısından bir nevi geçiş bölümü. O yüzden çok şey yapmayın slaskskaksksk Ama bu ay içinde gelecek olan 14.Bölüm bomba gibi olacak. 😈 Lütfen beğenip, yorum yapmayı unutmayın . Sevgilerimle ❤️ Kirya'nın ınstagram hesabı: kirya_wattpad (Diğer kurgum olan UPIERZCI'ye bakmayı unutmayın, her cuma yeni bölüm geliyor 🧛🏻♀️🧛🏻) Bölüm şarkısı: Boy Epic-Dirty Mind
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçmişe takılan bir iblis merhamete sığınırdı.
Benim sığınacak kimsem kalmamıştı, artık.
Kırılan kalbimin acısını yeniden kendim sırtlanacaktım. Kendi kendimi yine ben iyileştirecektim. Acılarımı zamanın üstüne örtüp, hiç var olmamış gibi yapacaktım. Janseli'nin elinden fazlası gelmezdi. Çünkü kimse Janseli'nin elini tutmamıştı.
Aramızdaki şey bir ruh kırılmasıydı sanki.
Ayaklarım zemine yapıştırılmış, ruhum bedenimden ayrılmıştı sanki. Kral'ın acımasızca suratıma bakışı her geçen saniye onun gerçekten de bir iblis olduğuna inanmamı sağlıyordu. Bakışlarımı ondan çekemiyor, başkasına bakmaya da cesaret edemiyordum. Nefes almam git gide ağırlaştığında yüz ifadem donuklaştı. Hiçbir şey hissetmeden öylece bakıyordum. Ne bir beklentim ne de bir heyecanım vardı.
Cehenneme gelmeyi istememiştim ve ilk kez de haklı çıkmıştım.
Sorun iblis veya zebani olmak değildi. Bunu bana söyleyenin Denes olmasını isterdim. Tam olarak en büyük hayal kırıklığım yanımda süzülüyordu. Gözlerimi sabitlediğim yerden çekersem sanki tüm cehennem bana bakıp gülecekmiş gibi hissediyordum. Boğazıma bir yumru oturduğunda nefes almam zorlaştı. Gözyaşlarım benden bir haber yanaklarımı ıslatmaya hazırdı ancak bunu yapmayacaktım. Onlara kırıldığımı göstermeyecektim.
İçimdeki küçük kız verdiğim tepkiye az çok şaşırmıştı. Daha çok yıkılmamı ve sanırım Erebos'tan hesap sormamı bekliyordu. Ben de bu tepkiyi beklemiyordum ama yapacak bir şey yoktu. Küçük kız birkaç saniye daha beni izledi ve dudaklarına bir gülümseme yerleştiğinde benim de dudaklarım istemsizce yukarı kıvrılmıştı.
''Daha akıllı olduğunuzu sanmıştım.'' dediğimde yan tarafımda süzülen şeytanın da bakışları bana dönmüştü. Bana baktığını düşünmek kalbimi acıtıyordu. Yalan söylerken canı acımamış mıydı? Kalplerimiz ve ruhlarımız birdi. Bunu düşünememiş miydi? Bu hissi kolay kolay aşamayacaktım. ''Beni yanılttınız.''
''Ne demek istiyorsun?'' Kral'ın yüzündeki eğlenir ifade silinmişti ve eğlenmesi gereken kişi artık bendim.
''Denes bunu bana söylemişti. Ancak bunu sizin söylemenizin daha uygun olacağını düşündüğümüzden sonrasında söylediğini unutmamı istemişti. Ben de bilmiyor gibi davrandım...'' Omuzlarımı yukarı kaldırıp indirdim ve dudaklarımı büzdüm. ''Yoksa yanlış mı yaptım?'' Kraliçe'nin bakışlarındaki değişimi fark edecek kadar genişti görüş alanım. Artık büyük yerde eğlenen tek kişi bendim.
