Πρίγκιπας - Δαίμονας

Κεφάλαιο 52

       

*Αντώνης*

«Αιμιλία μη με τρομάζεις...» Είπα και ξανακάθισα στη καρέκλα απέναντι από το γραφείο της.

«Άκουσε με... Τέτοιου είδους ουσίες δεν είναι εύκολο να βρεθούν... Εδώ στο νησί, μόνο η Συμμορία 32 είναι πιθανόν να έχει και επειδή είναι σπάνια μόνο ένας συγκεκριμένα! Ο Ηρακλής, ο αρχηγός της Συμμορίας. Σκέψου λίγο σε παρακαλώ με ποιόν ήσουν τότε;»

Κόντεψα να πνιγώ! Ο Ηρακλής;! Το κολλητάρι μου εδώ και δεν θυμάμαι πόσα χρόνια; Παίζει να τον γνωρίζω περισσότερο από τον Λουκά αυτόν! Δυστυχώς η Αιμιλία είχε δίκιο... Τότε που πήγα να πάρω τσιγάρα, τον Ηρακλή είχα συναντήσει! Γιατί; Γιατί να κάνει κάτι τέτοιο;

Και πότε με πότισε αυτός με αυτή τη μαλακία που αυξάνει τις σεξουαλικές σου διαθέσεις κατά δεν ξέρω κι εγώ πόσο τις εκατό;

Μετά -από ό,τι μου είπε η Αιμιλία- γίνεσαι στην κυριολεξία άλλος άνθρωπος! Λες και είσαι υπό την επήρεια ναρκωτικών μόνο που οι ψευδαισθήσεις που έχεις γυρνάν όλες γύρω από το σεξ!

Δεν το πιστεύω πως αυτός ήταν ο αρχηγός της Συμμορίας απλά ήταν αδιανόητο!

«Πώς έμαθες την ταυτότητά του;»

Την άκουσα να αναστενάζει.

«Αν σου πω ότι τα είχα μαζί του θα με πιστέψεις;»

Να το κι άλλο σοκ! Η Αιμιλία με τον... Ηρακλή;! Από πού κι ως πού; Πώς στο διάολο έγινε αυτό;

«Ο Σωτήρης το ξέρει;» Δίστασα να ρωτήσω. Εκείνη γέλασε.

«Αν το ξέρει λέει... Όταν το έμαθε έφαγα το βρίσιμο της χρονιάς και δεν μου επέτρεψε να βγω έξω για μια εβδομάδα!»

Δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ. Έσκασα στα γέλια! Ο Σωτήρης με την Αιμιλία έχουν 7 χρόνια διαφορά και ο μικρότερος την έκανε κουμάντο;

«Πλάκα μου κάνεις ρε Αιμιλία;» Ρώτησα μέσα από τα γέλια μου.

«Καλέ καθόλου! Αν και μικρός, εξακολουθεί να είναι ο αδερφός μου, ο σωματοφύλακάς μου. Άσε που με περνάει κάμποσο στο ύψος πράγμα που τον κάνει να υπερέχει σε σωματική δύναμη... τον μισώ αφάνταστα γι αυτό! Γιατί να είμαι εγώ η κοντή της οικογένειας δηλαδή;! Εγώ κανονικά έπρεπε να προστατεύω τον αδερφούλη μου όχι αυτός εμένα! Είμαι καταραμένη να μείνω κοντή για μια αιωνιότητα!»

Είπε σε δήθεν δραματικό τόνο ο οποίος με έκανε να ξεκαρδιστώ πιο πολύ. Ο Ερμής ο οποίος προσπαθούσε να συγκρατηθεί με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου μιας και πονούσε η κοιλιά μου από το πολύ γέλιο. Κάθε φορά που ήμουν με την Αιμιλία έτσι ήταν, ή ξεκαρδιζόμουν σε σημείο που δεν μπορούσα να αναπνεύσω και χτύπαγα τα χέρια μου σαν φώκια ή κατέληγα να κοπανιέμαι στο πάτωμα.