*Αφροδίτη*
«Αφροδίτη μου λείπει!» Παραπονέθηκε για δέκατη φορά η Αλίκη καθώς έπεσε ξεθεωμένη στον καναπέ.
Αναστέναξα και κάθισα δίπλα της. Ο Αντώνης είχε φύγει για τις σπουδές του και η Αλίκη είναι πιο πεσμένη από ποτέ. Λογικό μου φαινόταν, θα τον έβλεπε πολύ μετά... η κτηνιατρική είναι δύσκολη.
«Αλίκη, έχει μόνο μία ώρα που έφυγε...»
«Χέστηκα! Εμένα μου λείπει! Πως θα αντέξω μου λες; Θέλω τα φιλιά του, θέλω τις αγκαλιές του, θέλω το σώμα του, θέλω αυτόν! Εσύ έχεις τον Λουκά εδώ κάθε μέρα...» Παραπονέθηκε ξανά και είχε δίκιο.
Έκρυψε το κεφάλι της στα μαξιλάρια του καναπέ.
«Ξες γιατί κάνει έτσι; Γιατί ο Αντώνης της είπε κάτι πριν φύγει...» Πετάχτηκε ο Λουκάς από το πουθενά και κάθισε δίπλα μου βάζοντας με ανάμεσα στα πόδια του. Φίλησε τον γυμνό μου ώμο.
Η Αλίκη τινάχτηκε όρθια.
«Λουκά έτσι και το πεις σε έχω σκίσει!»
Εκείνος ανενόχλητος έσκυψε στο αυτί μου.
«Της είπε πως θέλει παιδιά...» Μου ψιθύρισε σχεδόν γελώντας.
«Λουκά!» Παραπονέθηκε η Αλίκη η οποία είχε κατακοκκινίσει και του πέταξε ένα μαξιλάρι στα μούτρα.
Εγώ έμεινα να τους κοιτάω.
«Σοβαρά;» Ρώτησα.
Η Αλίκη κοίταξε αλλού και κατένευσε.
Αμέσως ενθουσιάστηκα. Πραγματικά η Αλίκη και ο Αντώνης είναι ίσως το καλύτερο και το πιο ταιριαστό ζευγάρι.
Από εκεί που δε το περίμενα ο Λουκάς μου δάγκωσε το αυτί.
«Κι εγώ θέλω παιδιά...» Είπε σε αισθησιακό τόνο.
Απομακρύνθηκα ντροπιασμένη.
«Λ-Λουκά τι λες; Είμαι μόλις δεκαοκτώ».
«Ε και η Αλίκη δεκαεννιά, πια η διαφορά;»
«Παρεμπίπτοντος είδατε το νέο εξώφυλλο του Ερμή;» Ρώτησε η Αλίκη και μας πέταξε ένα περιοδικό.
Ο Λουκάς το πήρε μπροστά του.
«Ποια είναι αυτή η θεογκόμενα μαζί του;»
Τον σκούντηξα.
«Θεογκόμενα ε;» Επανέλαβα παραπονεμένα και πήγα να σηκωθώ από τα πόδια του.
Όντως η κοπέλα που πόζαρε μαζί με τον Ερμή ήταν πανέμορφη, σαν Άγγελος... Κατάξανθα σπαστά μαλλιά, γαλάζια μάτια... έλαμπε...
ESTÁS LEYENDO
Πρίγκιπας - Δαίμονας
RomanceΛουκάς: Να σας πω τη γνώμη μου για τον Λουκά; Είναι απαίσιος, εντελώς απαίσιος!! Τώρα καταλαβαίνω γιατί όλοι τον αποκαλούν Δαίμονα! Μόνο την εμφάνιση έχει τίποτα παραπάνω. Τον μισώ ή μάλλον τον απεχθάνομαι! Μακάρι να μην τον είχα γνωρίσει ποτέ...