My Love

Chapter 11 : Emergency

Dumaan muna ako sa flowershop bago pumunta sa Sky Dining. 

Siguro may clue na kayo kung saan kami kakain. Sa pinakataas kami na floor kakain ng 80 storey building. Tanaw na tanaw ung buong city mula sa kinalalagyan ko. I know, magugustuhan ni Jessi dito. Ganda ng view. 

Ang romantic ng dating. 

Syempre, Blaize Cruz to! 

Dito kasi magdidinner ni Jessi to celebrate our monthsary. Dinner muna for now then sa weekends kami mag-iikot.

Pagtingin ko sa orasan ko, 7:30 palang. May 30 minutes pa. 8 pm kasi usapan namin ni Jessi.

Pinasched ko din ung quartet na tumugtog sa amin mamaya. 

Excited akong makita si Jessi! Excited din akong makitang suot niya tong kwintas ng regalo ko sa kanya.

'Hi Babe. Can't wait to see you. :* ' Tinext ko siya.  

'I'm on the way. Can't wait to see you Babe. :* ' Reply niya. 

Nagbasa na ako ng dyaryo, magazing, trending sa yahoo tska twitter, newsfeed sa facebook, tumingin na din nga ako ng pictures sa instagram e pero wala pa din si Jessie.

3 oras na akong nagiintay pero wala pa din siya.

Nagtetext ako sa kanya kung nasan na siya pero lagi niya lang 'May emergency dito sa office. Sandali lang to. '

Puro sandali ng sandali. Ilang oras ba ung sandali niya?

'Babe, where are you? I'm worried.'

Nagvibrate agad ung phone ko.

'At your back.'

Hindi na ako nakalingon dahil yinakap agad ako ni Jessi.

'Happy Monthsary. Sorry Babe. Hindi ko alam na mapapatagal ung meeting namin. Sorry talaga.' Sabi neto.

'No, it's fine. Nandito ka na ngayon, iyon ang mahalaga.' Humarap ako sa kanya at yinakap ko siya. 'Happy Monthsary.' At hinalikan ko siya sa noo at sa labi.

'Come on, I know you're hungry. ' 

Kwinento sa akin ni Jessi ung nangyari kanina sa opisina. Tungkol pala un sa anniversary celebration ng kumpanya nila. Next month na nga pala iyon. For sure, headline tong celebration nila. Ganyan ung nangyari last year.  Talagang pinagusapan.

'So okay na? Wala nang problema?' Tanong ko sa kanya.

'Yup. Okay na.' Medyo wala niyang ganang sumagot. Hayy, siguro sobrang pagod at stress si Jessi ngaun.

Ayun! Timing! Ngayon ko ibibigay sa kanya ung kwintas para naman medyo mabawasan ung pagod niya.

Tumayo na ako sa upuan ko nang biglang nagring ung phone niya.

'Babe, wait lang ulit. Tumawatag ung secretary ko. ' Tapos umalis na din.

Kainis naman oh! Wrong timing naman tumawag ung secretary niya. 

Arrrrgh! Eto na ba ung monthsarry namin? Ganto nalang ba namin icecelebrate un? E wala pa ngang isang oras nung nagkasama kami? 

3 minutes. 5 minutes. 10 minutes. 15 minutes. 

Hindi pa rin bumabalik si Jessi. 

Parang bigla akong kinutuban. Ano tong nararamdaman ko?

Tinatawawagan ko siya pero out of coverage.

Hindi ko kayang umupo dito at maghintay. 

Tumayo ako at naglakad na palabas ng biglang mamatay ang ilaw.

Nakarinig ako ng mga taong napasigaw dahil sa gulat. Bigla nga kasing nagbrown out.

'Sorry for the inconvenience. We're currently experiencing a shut down due to an important .... ' 

Hindi ko na narinig ung sinabi nung manager ata un. 

Bigla kasing nagsigawan ung mga tao. 

Umalingawngaw kasi sa buong lugar ang tunog ng bumagsak ng mga pingan.

Damn! Hindi parin sumasagot si Jessi!

'BABE! JESSI! BABE! Where are you?' Sigaw ko. Kelangan kong mahanap si Jessi.

Nasan ka ba Babe? Natataranta na ako kakahanap sa kanya. 

'Wang wang wang wang wang.' Tunog ng ambulansya.

What the heck?! Paano nakaabot ung tunog ng kotse pulis dito?

WTH?! May biglang pumasok na mga swat! Balot ng itim na tela ung mukha nila.

Napatakbo ako palapit sa pinto pero hindi ako pinadaan ng mga swat.

'Pasensya na po Sir. Bawal pong lumabas.' 

'Umalis kayo dyan! Hahanapin ko si Jessi!' Halos dinadamba ko na ung swat na kausap ko pero hindi pa rin tumatabi.

'Hindi po talaga pwede Sir. It's for your safety.' 

'Safety safety! Damn! Ung babaeng mahal ko, nawawala!' 

'Calm down Sir. Secured na po ang place.'

'Damn! Umalis ka sa ----.' 

'Mic test mic test. ' Hindi ko na natuloy ung sasabihin ko. Parang kilala ko ung boses na un.

'Oy ikaw, Mr. Blaize Cruz,' Oh. Ako un ah! 'Oo ikaw nga, nahaharap ka ngayon sa salang pagnanakaw....

pangnanakaw ng puso ko.'

Napangiti ako. Daming pauso. 

'Wag ka ngang ngumiti ngiti dyan, hinding hindi mo ako madadaan daan dyan sa ngiti mo. HAhahaha' 

Alam niyang nakangiti ako? Tumgin ako sa paligid pero wala siya.

' Wag ka nang lumingon para hanapin ako, nasa puso mo lang naman ako.'

' Ang swwwwweeeeeet!'

' Kiliggggg!' 

' Romantic!' 

Yan ung mga sabi nung mga kasama ko dito.

Tuloy tuloy lang ung pagbanat sa akin. Bawat banat niya, hindi ko maiwasan ang mapangiti. Syempre naman, sino ba namang hindi kikiligan ngaun db?

Hindi ko alam pero bigla nila akong dinumog nung mga tao. Hindi ko makahinga. Teka, ang sikip!

'Teka teka, I can't breath.' Awat ko sa kanila. Totoo naman kasi, masyado nila akong dinumog.

Tinatanong nila ako kung nagshushooting ba daw kami etc. Basta kung ano ano lang.

Nang bigla akong nakitang liwanag sa may dulo. Papalapit ito ng papalapit. Alam ko na! 

'MAY MULTOOOOO!' Sigaw ko.

Pero hindi nila ito pinansin, imbis na mataranta sila, kumalma pa sila.

Ala? Baliktad ata pagiisp ng mga taong to.

Maya maya ay naaninag ko na ang mukha nung nagdadala nung kandila.

Ay! Hindi lang pala siya kandila, may cake pala.

'Happy Birthday to you. Happy Birthday to you. Happy Birthday, Happy Birthday.' Ang sarap pakinggan ng pagkanta niya. Ang ganda din ng ngiti niya. 

Teka, birthday. Birthday ko ngaun?! Ay, weh?! Sarili kong birthday, nakalimutan ko.

Sumabay na din sa pagkanta ung mga customers. Lumingon ko, pati ung mga swat kumakanta. 

Hala?

Nasa harap ko na siya ngaun. Nakangiti.

Tumingin siya sa orasan niya. 'It's already 12:01. Happy Birthday Babe. Make a wish.'