Aşk Yetmezliği

48 • "Tayfamı sevme, beni sev sen."

İki bölüm sonra final bölümü karşınızda olacak. Ve uzun bir final olsun istediğimden, e finallerde kolay kolay yazılmayacağından sizden 49. bölümden sonra üç gün mühlet istiyorum. Son kısımlarını kafamda hatta notelook'umda yazılı durumda. Final kısmının son vuruş kısmı benim için çok önemli.

Sizden sabır ve anlayış istiyorum; karşılığında memnun kalmanızı sağlayacağım bir bölüm gelmesi için dişimi tırnağıma takacağım. Söz.

Sizi çok seviyorum. ❤️

YAREN ALACAN

Saat 19:45'ti ve öyle bir uyku çökmüştü ki düşüncelerimin beynimi fazlasıyla yorduğunu buradan anlıyordum.

Gözlerimi uyku ihtiyacıyla sızlayan göz kapaklarıma yenik düşürerek uykunun kollarına kendimi attım.

Sabahleyin, çok ünlü bir kuaför için randevu almıştım. Saçlarım kesilecekse emin ellerde ve güzelce kesilmeliydi. Bana yakışıp yakışmaması hiç önemli değildi. Yakışmasını kim umursardı ki?

Ben bunu Gölge... Yani Gürkan için yapıyordum. Sadece onun için.

Ona aşıktım. Buna Gamze dediği gün değil, tam olarak bugün emin olmuştum. O kadar mesafeye rağmen gözlerinin içindeki ışığı görebilmiştim. Kalbine dokunabilmiştim sanki. Duygularıyla duygularım eş değerdi. İkimizde şaşkın ve üzgündük.

Belli ki, o da benim Nefes olduğumu asla tahmin etmiyordu.

Güya, şaşırmazdı. Kim olursam olayım asla şaşırmayacağına o kadar emindi ki... Afallamıştı.

Gözlerim kapalıyken, dudaklarım arasından çıkan "Gölge" fısıltısını duyduğundaki donukluğu ve gözlerini doluşu aklıma geldi.

Aklıma geldiği için gözlerimin kapalı olması ironikliğine aldırmadan gözyaşlarım yine boş durmadı. Doldular gözlerime. Aktı sağ yanağımdan yastığa doğru.

Bunu nasıl kabullenecektik? Benim engelim Ceyhun'du. Peki onun? Hakan mı? Hakan'ın bana yavşaması mı?

Önceden benimle dalga geçtiklerini hatırladığımda dudaklarım düz bir hal aldı. O zamanlar sessiz sakin kalan ve doğru düzdün sipariş veren tek kişiydi.

Partiden sonraki yazışmamızda ise dikkat çekmeye çalışan kendi halinde bir kız demişti benim için.

Şimdi... Ne değişecekti? Belkide beni gördüğü anda, ben olduğumu öğrendiği dakikada yanıma gelmemesi hala onun için dikkat çekmeye çalışan kendi halinde kız olduğumu mu gösteriyordu?

Beni, beni tanımadan önce mi seviyordu? Tanıdıktan sonra fikirleri değişmiş miydi?

Düşünceler beynimi kemiriyordu ve böyle olmaması gerektiği aklıma bir balyoz etkisi yaratıyordu.

Böyle olmaması gerekiyordu. Gürkan çıkmamalıydı... O olmamalıydı.

Ben yaşayabileceğim bir aşk istiyordum. Herkesin onayladığı bir mutluluk.