~Gitmek~

10.7K 362 68
                                    

Herkes bana kötü kötü bakarken nutkum tutulmuştu. Ne diyeceğimi bilmiyordum.

"Kendimi savunmak için yaptım. Üstüme yürüdü." dedim ama kimse bana inanmış gibi değildi.

"Yalan söyleme." dedi Zühre ve kendini acındırmaya başladı. Münevver anne kolumdan tuttu ve sıktı.

"Odana çık!" diye emir verdiğinde ağzım şaşkınlıktan hafifçe aralanmıştı.

"Ben ken..." derken lafımı kesti.

"Odana dedim! Çıkma odadan. Başımıza açmadığın kalmadı." dedi ve kızının yanına gitti.

Gözlerim yanmaya başlarken koşar adımlarla merdivenlere gittim. Elimi merdivenlerin tutunma yerine koyup ayakta kalmaya çalıştım.

Neden her şey benim üstüme geliyordu? Neden bu kadar nefret ediyordu herkes benden? Ben onlara ne yapmıştım ki?

Yavaş yavaş merdivenlerden çıkmaya başladım. Dolan gözlerimi elimin tersiyle sildim.

Odaya girdiğimde kapıyı kilitledim ve perdeleri çektim. Üstümdeki her şeyi çıkardım. Sadece çamaşırlarım ile kalmıştım. Yatağa geçtim ve yorganın içine girdim. Sıkıca yorgana sarılırken gök gürlemeye başlamıştı.

Çocukken gök gürültüsü duyduğumda yorganın içine girerdim. Şimdide öyle yaptım. Yorganın içine kafamı da soktum ve gözlerimi sıkıca kapattım. Geçecek...Hepsi geçecek Belinay. Kendimi teselli ederek uykuya daldım.

Kapının çalınması ile gözlerimi araladım. Birisi kapıyı yumrukluyordu adeta.

Üstümden yorganı attığımda soğuk iliklerime kadar işlemişti. İpekten oluşan beyaz uzun geceliği üstüme geçirdim ve kapıyı açtım.

İçeriye Emre Ağa girdi ve arkasından kapıyı sertçe kapattı. Sinirli olduğu belliydi. Bir adım geriledim ve uykulu gözlerle baktım.

"Zühre'ye tokat mı attın?" diye sordu hiç beklemediğim bir sakinlikle.

"Ben..kendimi savunmak için yaptım." dedim.

"Sana ne yaptı?" diye sorduğunda zümrüt gözlerine dikkatle bakmaya başladım.

"Olmadık laflar etti. Ben burada olmayı hak etmiyormuşum. Üstüme yürümeye başladığında attım tokatı." dedim.

"Zaten kahvaltıda da olmadık laflar söylüyordu." dedi sinirli bir şekilde. Elin kapı koluna koyduğunda kolunu tutup durdurdum onu.

"Bir şey yapma. Küçük daha. Anlamıyor olabilir." dedim.

"Bana onu koruma!" diyerek odadan çıktı ve kapıyı çarptı.

Hızlı bir şekilde üstüme bir şeyler giydim ve odadan çıktım. Koşar adımlarla merdivenlerden inerken yağmur yağıyordu. Yağmurun kayganlaştırdığı merdivenlerden düşmemeye çalıştım.

TÖRE -Küçük Hanımağa-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin