Still Behind his Back

Chapter 14

Chezkha's pov

Hanggang ngayon ramdam ko padin ang mabilis na tibok ng puso ko

I really missed him *sigh*

Then suddenly I feel sad I'm sure galit siya sa ginawa ko oo nagtago ako pero for god's sake!?! hindi ko ginusto yon

Kinailangan ko lang gawin yun kung gusto ko pang magkasama kami ng matagal

Naglihim ako para magampanan ko ng maayos ang problema ko at makabalil ako sa kanya ng maayos at masaya

'But I guess hindi niya maiintindihan yon'

Kanina ng makita ko siya the only emotion I saw in his eyes was anger

Alam ko namang deserve ko yon 'pero bakit nasasaktan ako?'

Nandito ako ngayon sa kwarto ko dahil pinatulog ko na si Patricia kaya wala akong kausap

Naalala ko nga after two years kasalukuyan akong nagpapagaling non sa sakit ko

*Flashback*

Pero ako heto nakatunganga"Hayy ang gwapo mo talaga mahal!?! paano ba kita makikita ulit???Alam ko na!!! tatakas ulit ako mamayang gabi para manood ng concert kyyyaaaHhhh!?! Im so excited!? hihihi

Kinagabihan......

Since 6:30 pa lang ng gabi nakaayos na ako ngayon aalis na ako^_____^good thing alas singko pa lang nagpapainom na sila ng gamot kaya makakatakas ako^^

lakad...

lakad...

lakad...

"success!?!?"nakalabas na ako ng ospital at ready to go na.Kaya lang..."oy miss bawal ng lumabas

*PAKTAY*nakita ako ni manong guard"TAKBOOOOOOO!!! agad na may dumaan na taxi kaya dali-dali akong sumakay"wohhh! napagid ako doon ahh"tumingin ako sa likod"buti di na siya sumunod"mas nakahinga na ako ng maluwag

---------

"INFINITEEEEEE"

"WOOOHHHHH"

"WE LOVE YOU INFINITEEE!!"

"KYAAAHHHH"ang mga idolssss ko lumalabas na!?!

"saranghae Ivanz oppa"

"be mine Jared oppaaaa"

"Im yours Adriannnn"

Ilan lamang yan sa mga naririnig kong sigawan"hmf! mangaagaw!?!"

At matapos ang ilang oras ng concert ay agad akong sumakay ng taxi pabalik ng hospital

Nandito ako sa South Korea nagpatuloy ng medication nabalitaan ko kasi nandito daw ang Infinite kaya ginawa ko ang lahat para lang dito makapagpagamot

I even escape on the hospital where I was first confined tanda ko pa kung paano nagalit sakin ng sobra si Mommy nun sa huli wala naman siyang nagawa nalaman niya kung kelan nandito na ako sa Korea

*end of flashback*

Simula ng dumating ako sa Korea kahit oras pa ng medication ko tumatakas ako para lang makita sila lalo na siya

May times na umabot sa punto na halos mamatay na ako sa pagsunod-sunod sa kanya at doon ko naman nakilala si Patricia siya kasi ang tumulong sakin non at sa kasamaang palad nalaman ni mommy