Still Behind his Back

Chapter 16

Ivanz'pov

Ilang minuto na ang nakakalipas simula ng dinala ko siya dito agad naman siyang inasikaso ng nurse kaya medyo panatag na ako

Habang kinakausap siya nung nurse ako naman ay nasa bandang likuran niya at nakatitig lang sakanya

'ewan ko ba kahit na galit ako hindi ko padin maiwasang hindi magalala'

Maya-maya pa ay lumabas na ang nurse kaya naman medyo tahimik ang clinic

Iginala ko ang paningin ko upang hindi nya mapansing nagaalala ako sakanya

Naalala ko may pinapasabi nga pala si director kaya walang lingon-likod ko siyang tinawag

"Chezkha"mahinang tawag ko ngunit lumipas na ang ilang minuto at walang sumagot kaya tinawag ko ulit siya

"Chez—pagharap ko agad akong napahinto

'nakatulog ka ng ganon kabilis?'

Dahil mukhang malalim na ang pagkakatulog niya kaya hindi na ako nag abalang gisingin pa siya

Tumayo nalang ako sa harap ng kama at tinitigan siya

'hanggang ngayon napaka ganda mo padin'

Nasabi ko nalang sa sarili ko tsaka dahan-dahang nabubuo ang ngiti sa mga labi ko

Hanggang sa di ko namalayang nakatulog din pala ako

Lucas' pov

Nang dalhin niya si Chezkha sa clinic ayy hanggang ngayon ay hindi pa sya nakakabalik

Palihim akong lumabas ng studio at pinuntahan ko siya at unabutan ko syang paikot-ikot sa gilid ng kama ni Chezkha habang mahimbing naman ang tulog ni Chezkha

'he's acting weird this fast few days'

Ipinapakita niyang wala syang pakialam pero ang totoo halos mamatay na siya sa pag aalala sayo

Nakangiti kong saad sa natutulog na si Chezkha ng maramdaman kong lalabas si Ivanz ay dali-dali na akong bumalik ng studio at nagrehearse

Pero hindi na nawala sa isip ko ang mga ikinikilos niya dahil di man niya aminin alam kong may nagbago sa kanya 'may nagbago sa kanya'

Mabilis na lumipas ang oras at dahil hindi naman kami ang nasa photoshoot hindi namin kailangan magalala na hindi makakapunta si Ivanz

Masyado ata syang worried at hindi magawang umalis sa clinic

'your really something huh'

Makalipas ang ilang minuto ay muli akong bumalik sa clinic and there inabutan ko lang naman siyang natutulog

'tss'

Dahil mukhang wala naman akong mapapala sakanya ay dahan-dahan akong lumabas ng clinic

Ivanz'pov

Napabangon ako dahil sa sakit ng leeg ko tsaka ko napagtantong nasa clinic pala ako

Agad akong tumingin sa kama ngunit gulat akong wala na siya doon

Bigla nalang akong kinabahan at bigla nalang bumilis ang pagtibok ng puso ko

"nasan ka nanaman!"

Inis na wika ko kaya dali-dali akong tumayo at lalabas na sana ng clinic ng bigla namang pumasok siya

'and that ease the nervous I feel'

"Oh gising kana pala hehe eto pagkain baka gutom kana ea"alok niya ngunit tiningnan ko lamang ito

Agad akong napalingon sa kasama niya at si Lucas iyon matagal akong nakatitig sa kanya thinking kung bat sila magkasama

Matapos ay lumabas na ako.Hanggang sa makalabas ako ng clinic ay ramdam ko parin ang mabilis na tibok ng puso ko animo'y makakawala na ito sa ribcage ko

'inaamin ko sobrang takot ang naramdaman ko takot na baka napahamak siya'

'bakit ganon alam ko sa sarili kong wala na pero.......hindi ko maiwasang hindi mag-alala'

Agad kong inihilig ang ulo ko at bumalik na lamang sa studio

"oh anyare sayo bakit kulubot nanaman yang mukha mo?"dinig kong tanong ni Matthew ngunit hindi ko siya pinansin at dumiretso ako sa pinakamalapit na upuan

"Hindi pa ba tayo uuwi?"asar na tanong ko

"Tss uuwi na tayo ikaw nalang ang iniintay"sabi naman ni Niecky ngunit di ko nalamang siya pinansin at nauna na ako sa van

Chezkha's pov

"Anyare don?"napapaisip ko nalamang tanong kanina ng pumasok ako bakas sa mukha niya ang takot at pag aalala ngunit mabilis itong nawala at napalitan nanaman ng salubong nyang kilay

'ang sungit nanaman niya'

Inis na bulong ko sa sarili habang nakatingin sa daan na nilakaran niya

Ngunit hindi ko nalamang ito pinansin at tumayo na sa kama

"paano Lucas una ko ha paki sabi nalang salamat"paalam ko sa kanya na tumango lang kaya lumabas na ako ng clinic at umuwi na din

----------
Philippines.

Masarap na sana ang pagkakahiga ko dito sa kama ng biglang may tumawag sa cellphone ko

'sino nanaman bang istorbo to'

Inis kong tanong sa isip ko at salubong ang kilay na tinignan ko ang caller id

Bahagya pa akong nagulat ng mapagalaman na si daddy ang tumatawag

'problema nito'

"Hello"bungad ko sa kabilang linya

[how are you?]dinig kong sabi nya sa kabilang linya

"tss why do you care?"walang kagana-gana ko namang sagot sa kanya

[anak you still mad at me?]nagpapaawang tanong niya

di uubra sakin yan tch!

"Ano ba kasing kailangan mo"wika ko sa seryosong tono

[You have an appointment to your fiance anak sorry talaga kung ginagawa namin to sayo please understand]sabi niya na hindi ko naman pinansin

"you really think susunod ako? ha! edi kayo ang magmeet"asar na sagot ko sakanya

[anak naman sige na please wag mo kaming ipahiya sa parents niya]pagmamakaawa pa nito

"tss sino ba may gusto nito?"walang ganang tanong ko tsaka ibinaba ko na ang tawag

Inihiga ko na ulit ang katawan ko sa sofa at tumitig na lang sa kisame

'haysssst paano kaya ako paano kaya 'kami'?'

Sadami ng iniisip ko isa lang ang pumapasok sa utak ko'siya lang'hindi ko maintindihan kung bakit ganon wala naman kaming ginawa kung hindi ang mahalin ang isa't-isa bakit pa nagkaproblema?

Hanggang sa hindi ko namalayan na tumutulo nanaman ang masaganang luha sa mga mata ko

'parang kailan lang masaya pa tayo bakit ngayon?....nasan na yon'

Mapait na lamang akong napangiti sa iniisip ko hindi ko kasi akalaing mabilis na magbabago ang lahat ang lahat-lahat

Sa sobrang biglaan hindi ko ito napaghandaan kaya masakit ang kinalabasan

Pilit kong pinapasaya ang sarili ngumingiti ako kahit walang nakakakita'pero sino bang niloloko ko?'

Sa huli inalis ko na ang pilit na ngiti sa mukha ko at nabahiran muli ito ng mga luhang malayang pumapatak
sa mga mata ko

Maya-maya lang ay unti-unti kong naramdaman ang mga bisig sa aking balikat

Hindi ko namalayan na nakayakap na ako sa kanila at wala man silang sabihin ramdam ko ang effort nila na icomfort ako

And that makes me cry even more