Post Zweinstein: Mortem

11. Het drankje

Toen het toverdrankje bijna af was, en het op het vuur stond te pruttelen, heerste er een gespannen sfeer op het hoofdkwartier. Eerst moesten ze zich omkleden naar de mode van de tweede wereldoorlog.

Dat was wel grappig!
(Zie foto bovenaan bij de media om je een ideetje te geven. xxx, Hermione24091)

"Hier kan je toch niet in ademen?!!", piepte Hermelien terwijl ze het strakke jasje dicht knoopte.

Harry, Draco en Ron moesten gniffelen om haar woorden.

"Lachen jullie maar!! De mode van de vrouw is tenminste veranderd! De mannen zijn even inspiratieloos gebleven!", snauwde Hermelien hen toe.

'Wij waren toen al gewoon perfect, dus was er geen verandering nodig, jullie darentegen...', ging Ron tegen Hermelien in.

"Wij staan open voor verandering! Jullie zijn conservatieve luiaards!!", beet Hermelien hem toe.

'Ons kapsel is wel veranderd!', ging Ron ertegen in toen hij door zijn strakke haarlijn wreef met zijn vingers. 'Maar even serieus, hoeveel gel kan je in je haar doen??', vroeg Ron gefrustreerd terwijl hij door zijn glimmende haar ging.

"Nu ben je pas echt een vuurtoren!!", lachte Hermelien.
"Je straalt het licht uit dat door de gel weerkaatst wordt.", ging ze lachend verder.

Harry kon het niet laten om te gniffelen.

'Kijk niet zo, Harry!!', zei Ron, 'gelukkig hebben ze de modellen voor de brillen veranderd.', zei hij terwijl hij Harry medelijdend aankeek.

"Ach! Het is een beetje wennen, maar het kan ermee door.", zei Harry sussend.

'Nu heb je precies zo een bril als die van Zwamdrift op.', zei Hermelien medelijdend. Draco moest grinniken om die vergelijking.

"Ja, ik zie al iets in de toekomst... Je gaat een chagrijnige man tegen het lijf lopen.", grapte Harry.

'Kunnen jullie dat gezijk stoppen en op onze reis focussen??', vroeg Ron geërgerd.

"Daar heb je hem al.", zei Harry hoofdschuddend.

'Ja, blijkbaar is 'waarzegerij' dan toch een wetenschap.', zei Ron boos.

"Waarzegerij en wetenschap gaan absoluut niet samen!! Wetenschap is onomstuitbaar bewezen, waarzegerij is puur lariekoek!!", zei Hermelien toen Ron die opmerking maakte.

'Wat is lariekoek??', vroeg Draco met een frons.

"Kwakzalverij.", antwoordde Hermelien droogjes.

'Nee, dank je.', zei Draco, die dacht dat het echt een soort zalfje was.

"Nee!", lachte Hermelien, "lariekoek betekent hetzelfde als kwakzalverij, en dat betekent dan weer flauwekul.", zei ze lachend.

'Ooohw!', zei Draco toen de euro bij hem gevallen was.

'Dreuzels zijn echt raar.', zei Ron hoofdschuddend.

"Oh,ja?? Wat zeggen tovenaars dan??", vroeg Hermelien terwijl ze één wenkbrauw optrok.

'Wij zeggen: dat is kaboutergeklets.', zei Ron serieus.

"Neee!", zeiden Hermelien en Harry tegelijk ongeloofwaardig.

Ze lagen beiden op de grond te rollen van het lachen.

Ron en Draco keken hen gepikeerd aan.

"Hebben jullie nog zo'n rare spreekwoorden??", vroeg Harry lachend.

'Natuurlijk! Dreuzels hebben toch ook van die rare spreekwoorden??', zei Ron.

"Ja, zoals: iemand blij maken met een dode mus.", zei Hermelien.

'Dat slaat echt nergens op! Wat betekent het??', vroeg Harry, die ook nog nooit van dat spreekwoord had gehoord.

"Het betekent dat je iemand iets goed in het vooruitzicht stelt dat uiteindelijk waardeloos blijkt te zijn.", zei Hermelien droogjes.

'Dat vind ik nou echt een spreekwoord voor Malfidus!', zei Ron lachend.

"Ik denk van niet hoor!", zei Harry, "wanneer heeft hij ons ooit iets goed in het vooruitzicht gesteld??".

'Ja, dat is waar, maar wat hij ook doet, het blijkt uiteindelijk waardeloos te zijn.', verklaarde Ron zijn vergelijkenis.

"Jongens, wees eens niet zo gemeen! Hij deed dat alles uit angst!", zei Hermelien sussend.

'Ik sta hier gewoon bij hoor, jongens!!', zei Draco zuchtend.

'Ja, maar ik deed het op sommige momenten toch ook wel in mijn broek van angst, maar toch ging ik als maar verder, keer op keer voor hetgene waarin ik geloofde.', zei Harry, die niet onder de indruk was van het argument dat Hermelien had aangehaald.

"Je snapt het niet! Voldemort bedreigde zijn familie, zijn vrienden, zijn alles...", zei Hermelien ter verdediging van Draco.

"Dank je, Hermelien.", zei Draco opgelucht.

Hermelien schonk hem een glimlachje.

'Bij mij toch ook??', vroeg Harry lichtelijk geïrriteerd door het lage argument van Hermelien.

"Ja, maar Voldemort stond veel dichter bij de familie Malfidus dan bij jou, Harry.", ging Hermelien in verdediging.

Ergens vond ze dat Harry gelijk had, maar langs de andere kant vond ze dat de familie Malfidus een tweede kans had verdiend.

"Ze hebben jou op het einde niet veraden.", zei Hermelien met een klein glimlachje dat om haar mond speelde.

'Omdat ze daardoor Draco terugkregen!', zei Harry, 'ze gaven niks om mij!', zei hij boos, terwijl hij naar Draco wees.

"Snap je het niet?? Hun liefde vor Draco was zo groot dat ze daarvoor Voldemort veraden, en daardoor jou steunden.", zei Hermelien.

'Maar wat is er toen in mijn voordeel gebeurd??', vroeg Harry, die er nog steeds niets van begreep.

"Alles, Harry, echt alles. Voldemort dacht dat je dood was, waardoor jij nog een kans kreeg om hem onverwacht te vermoorden. Narcissa Malfidus heeft alles bepaald. Als ze de waarheid had gesproken, had Voldemort je daar ter plaatse vermoord. Ze gaf je kostbare tijd, Harry. Iets dat wij je niet konden schenken.", zei Ron met een treurig glinlachje.

Opeens begreep Harry alles: de snerige opmerkingen van Malfidus, waarom hij op het punt stond Perkamentus te verraden, waarom Draco hem in de kamer van hoge nood niet ter plekke had vermoord en waarom hij in Villa Malfidus niet had verteld dat Harry daar was, terwijl hij het wel wist.

"Ze hebben hun eigen leven op het spel gezet voor mij.", stamelde Harry.

Hij schaamde zich opeens dat hij dat nooit had ingezien. Hij schaamde zich voor alle haat die hij voor hun koesterde. Bij slag was deze allemaal verdwenen, en had hij een diepe, onverwoestbare genegenheid voor hen ontwikkeld.

'Ja, Harry, en dat deden ze meerdere keren.', zei Hermelien treurig.

"Hoezo??",vroeg Ron verbaasd.

'In het tweede jaar, toen het Lucius Malfidus niet gelukt was om Voldemort te laten herrijzen wou hij je vermoorden, maar dat deed hij niet.', zei Hermelien met een scheef glimlachje.

"Omdat Dobby mij toen redde.", zei Harry ter verdediging.

'Hij had jou en Dobby daar heel makkelijk allebij kunnen vermoorden, maar dat deed hij niet.', zei Hermelien simpel.

Er ging een belletje bij Harry rinkelen, maar hij ging niet meer verder in duscussie. Hermelien had gelijk, hij was verblind geweest door woede.

"Je hebt weeral gelijk, maar kunnen we nu vertrekken??", vroeg Harry toen hij terug in de realiteit belande.

'Ja, natuurlijk.', lachte Hermelien.

Ze gaf hun allevier een grote beker van het drankje, waarna ze het opdronken.

Ze werd heel duizelig en de keuken draaide steeds sneller om haar heen, in een kleurenwaas die uiteindelijk helemaal zwart werd.