Rosa Ela

Aşk

Medya; Star Black'teki otel odası

Oy vermeyi unutmayın ^_^

Keyifli okumalar :)

Kaybolmak... Bir anda ortadan kaybolmak, sonsuza kadar... O kadar çok istedim ki bunu. Herkes beni unutsun ve yok olayım. Sanki gerçek olabilir gibi içimden art arda bunu diledim. Canım acımıyordu o an. Keşke canım acısa dedim şuan ki durumdan daha iyi olurdum. Ama ne içimde bir acı ne de başka bir duygu. Sadece bekledim... Bu garip duygunun geçmesini bekledim.

 Koltuğun ucuna tedirgince oturup gözlerimi bana açıklama yapmaya çalışan kadında gezdirdim. Ona sarılmak istiyordum gerçekten ama yapamadım. Yapacak kadar yakın hissedemedim.

 Gözlerimi kırpıştırıp ellerimi indirdim gözlerimi kulaklarım sağır olmuş gibi söylediklerini beynime iletmiyordu. Şuan ona bağırmam gerekiyordu değil mi? 'Neden gittin?' ya da 'Neden yalnız bıraktın beni?' belki de sadece 'Burada ne işin var?' demeliydim. Neden buradaydı? Buradaysa neden Semra hanım bana söylemedi? Onlara sık sık gelir miydi? Ne oluyordu burada? 

"Ela?" diyerek ellerimin üzerine bir el gelmesiyle korkuyla ellerimi çekip karşımdaki kadına baktım. "Beni anlıyor musun?" dediğinde sadece baktım. Dediği bir kelimeyi bile duymamıştım. 

"Anne siz bir oyun mu yaptınız?" sinirli sesin sahibine kafamı çevirdim. Cem ellerini sinirle saçlarına geçirmiş ayakta durup annesine kükrüyordu. "Bu saçmalık" dedi bu sefer Cem. 

"Cem olması gerekeni yaptık" dedi annesi sert bakışlarını Cem'e yollarken. Anlamadan onlara bakmaya devam ettim. 

"Biz Rosa ile biraz yalnız konuşabilir miyiz?" dedi kadın. Cem tam arkasını dönecekken "Cem gitmesin" dedim korkuyla onu yanımda istedim. Güveneceğim biri yanımda olsun istedim-ki şuan güvendiğim dün kalbimi paramparça edip güvenimi yerle eden kişiydi.

"Yalnız, lütfen" dedi aksanlı sesiyle  Cem'in annesi onun kolunu tutmuş salondan çıkarmıştı. Gözlerimi tedirgince karşımdaki kadına çevirdim. "Lütfen Rosa benim içinde kolay değildi"dediğinde gülmek istedim kolay olması mı gerekirdi? Onu az önce dinlememiştim. Ona kızmadan önce bana anlatmasını istemeliydim.

"Bana her şeyi baştan anlat." dediğinde umutla gözlerime baktı. 

"Mektubumu okumadın mı? Rosa sana Türkçe mektup yazdım. Sanırım eline geçmeden annem ve babam aldı onu. Ben buraya Ulusan ailesinin yanına geldim. Senide alacaktım ama Ottawa'ya geri döndüğümde yoktun. Bana gittiğini söylediler. Ben geri döndüğümde Nebahat annenin evine gittim ama amcan beni fark etti. Bana 'Kızın senden nefret ediyor' dediğinde bu planı yaptım bebeğim. Başka şansım yoktu. Sana kendim güven sağlayamıyorsam Cem yapmalıydı. Ona güveniyordum" dediğinde 'plan' dediğinde kalmıştım. 

"Ne planı?" dedim şaşkınlıkla. "Neyden bahsediyorsun?" dediğimde derin bir nefes alıp önüne düşen saçını geriye itip anlatmaya başladı.

"Cem annesine evlenmeyeceğini söylemişti. Semra bununla yakınırken bende seni izliyordum o sıralar,Nebahat annenin yeni öldüğü sıralar... Semra oğluna evlenmezse hisselere alamayacağını söyleyince Cem'in güvenilir biri ile sahte de olsa evleneceğini biliyordu. Öyle de yaptı. Adamlarından birini amcanın yanına yolladı ve Cem'in evlenmek için kız aradığını söyledi ve amcan elbette seni önerdi ona. Cem de kabul etmekten başka bir şey yapmadı tabii ki" Şokla ona baktım. 

"Cem seni tanımıyor muydu?" dedim sanki tek derdim bu gibi. Ama nedense kendimden çok onunla ilgili olan yer ilgilimi çekiyordu.

"Cem işkolik biri. Annesinin arkadaşlarını tanıyacak kadar zaman geçirmezdi bu evde." dediğine anlar gibi kafamı salladım. Gözlerimi onun koyu kahve gözlerine çevirdim. Umut dolu gözleri benden bir şeyler beklediğini fark ettim. Kalbim o an çarptığını hissettim. Gözlerim doldu. O an beynimde bir sancı hissettim. Annem buradaydı! Babamdan annemi göndermesi için yalvarmıştım. Ve bana yollamıştı. Kalbim acıdığında yanına gidip saatlerce dizinde ağlayabileceğim, saçlarımı okşayacak annem... "Bana bir şey  söyle Rosa" dedi inler gibi sesi. Bende olduğu gibi onunda gözünden bir damla yaş aktı. Ellerim istemsiz kalkıp onun yanağına gitti. Ama dokunamadım. Korktum. Hızlıca elimi kendime çekip dolu, bulanık gözlerimi dizlerime indirdim.