Unexpected.

1°

● Check out my new story: Rooftop Party ●

(Φωτό κεφαλαίου: Αίμιλη & Άρης)

"Φινίτο τα σχολεία για φέτος. Πάμε για Γ' λυκείου. Αλλά πρώτα πάμε διακοπές!" παραμιλάω σιγανά βγαίνοντας από την μπροστινή είσοδο του σχολείου. Σήμερα 16/6/2016 γράψαμε το τελευταίο μάθημα των εξετάσεων, Φυσική γενικής.

Σίγουρη για τον εαυτό μου, βγάζω την τσάντα από τους ώμους, την πετάω στο παγκάκι έξω από το σχολείο και ύστερα κάθομαι και γω.

Ο Άρης μου είχε πει να τον περιμένω να πάμε για καφέ μετά. Πάνω στην ώρα, τον βλέπω να βγαίνει από το σχολείο με ένα πλατύ χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

"Τελειώσαμε μικρό!" μου λέει γλυκά.

"Δυστυχώς, δε τελειώσαμε ακόμα και όχι μόνο αυτό αλλά έμεινε το δύσκολο κομμάτι, Πανελλήνιες. Μεγάλε." είπα μιμώντας την φωνή του.

"Καλά καλά μέχρι τότε βλέπουμε! Λοιπόν συμφωνία: Δε θα ξαναμιλήσουμε για το σχολείο μέχρι αρχές Σεπτέμβρη. Έκλεισε;"

"Χαχαχα έκλεισε ρε μεγάλε!" είπα γελώντας.

"Πήρες τους άλλους τους ηλίθιους τηλέφωνο;" είπε ο Άρης, προφανώς αναφερόμενος στον Αλέξανδρο και τον Ραφαήλ.

"Έστειλα μήνυμα στον Αλέξανδρο όταν βγήκα από την αίθουσα να έρθουν να μας βρούνε στο μαγαζί οπότε πάμε εμείς."

[•••]

"Τι λέει νιάνιαρο τελειώσαμε;" ακούω την σπαστική φωνή του Ραφαήλ από πίσω μου την στιγμή που σκύβει από πίσω μου και μου σκάει ένα φιλί στο δεξί μου μάγουλο.

"Προτιμότερο να με φιλούσε ο Ιούδας... και ναι, τελειώσαμε. Μαλάκα.." λέω, ψιθυρίζοντας την τελευταία λέξη καθώς τον κοιτάω στα μάτια.

"Δυναμική όπως πάντα." απαντάει ο Ραφ ειρωνικά ενώ εγώ ήμουν κυριολεκτικά έτοιμη να του ορμίξω!

"Σκάστε ρε γαμώτο, σαν το σκύλο με την γάτα κάνετε και δεν έχει ούτε δύο λεπτά που ήρθαμε!" φωνάζει ο Αλέξανδρος με προφανώς ενοχλημένο βλέμμα.

"Ο καθυστερημένος φίλος σου μόλις αποκάλεσε την μικρή σου αδερφούλα νιάνιαρο αδερφούλη μου, κάνε τα κουμάντα σου πριν τα κάνω εγώ."

"Κόφτο και συ ρε μαλάκα.." λέει ο Αλέξανδρος στον Ραφ σιγά.

"Στην υγειά σου, Αίμιλη." είπε ο Ραφ σηκώνοντας το ποτήρι με το νερό προς την μεριά μου ενώ με κοιτούσε έντονα στα μάτια. Τόσο έντονα που για πρώτη φορά στην ζωή του κατάφερε να με κάνει να νιώθω άβολα. Το κάθαρμα.. Τις σκέψεις μου και την αμηχανία στο κλίμα διέκοψε ο Αλέξανδρος.