Unexpected.

30°

"Φύγε απο το σπιτι μου αυτη τη στιγμη Αιμιλη" επανελαβε με αγριο υφος.

"Μωρο μου πας καλα τι επαθες?"

"Φυγε γαμω τη τρελα μου δε γουσταρω συζητησεις παρατα με!" με εσπρωξε αποτομα και εκανε να ανοιξει την εξωπορτα με τεραστια ενταση στα χερια του.

"Τι στο διαολο επαθες μπορεις να μου πεις?" φωναξα σοκαρισμενη.

Γυρισε και με κοιταξε υποτιμιτικα. Γελασε. "Μας κοροιδευεις Αιμ? Με περασες για μαλακα?" συνεχισε να με κοιταει με ενα βλεμμα που πραγματικα με σκοτωνε... Τι στο καλο ειχε παθει?

Σκεφτηκα οτι ισως εμαθε για τον Αρη, αλλα και παλι! Γιατι τετοια συμπεριφορα? Στο κατω κατω αυτος ηρθε να με βρει, και τελος παντων, αν οντως κανει ετσι για τον Αρη, απο ποιον το εμαθε?

"Μπορεις τουλαχιστον να μου εξηγησεις αντι να συμπεριφερεσαι σαν υστερικος?" 

Ξεφυσηξε. "Ασε με να ηρεμησω και θα τα πουμε. Για την ωρα απλα φυγε." αναφωνησε πολυ πιο ηρεμος αυτη τη φορα.

Τον κοιταξα λυπημενη, μα αυτος δε γυρισε καν να με αντικρισει, απλως κοπανησε δυνατα την πορτα πισω του, αφηνοντας μου φυσικα χιλιαδες ερωτησεις.

Οπως για παραδειγμα, τον λογο που ηταν ετσι, ή αν εμαθε κατι για τον Αρη, απο ποιον το εμαθε και τι ειδους λογια ειπωθηκαν, τι σκεψεις περιτρυγιριζαν το μυαλο του.

Εκατσα απογοητευμενη στο κρυο σκαλοπατακι της εξωπορτας ακουμποντας τις παλαμες μου στο μετωπο μου και τους αγκωνες μου στα γονατα μου. Η αναπνοη μου φαινοταν σαν καπνος λογω του κρυου μα εγω μεσα μου εκαιγα απο την ενταση.

Ολα εγιναν τοσο γρηγορα, τωρα αρχισα να συνειδητοποιω καπως το προηγουμενο σκηνικο.

Το πρωτο πραγμα που μου ηρθε στο μυαλο ηταν να τηλεφωνησω στον Αρη, να μαθω αν εμπλεκεται στην εκρηξη του Ραφ. Ετσι ομως πρεπει να ρισκαρω να τα ξερασω ολα στον Αρη, σε περιπτωση που δε γνωριζει τιποτα, και δε ξερω κατα ποσο θελω να συμβει αυτο. Πρεπει να δρασω διαφορετικα.

Μετα απο κανα 5λεπτο σκεψης σηκωθηκα με μιζερια απο το σκαλοπατακι και με τα παγωμενα χερια μου εβγαλα το κινητο απτην τσεπη μου. 

Προς: Ραφ❤️  "Οταν θελησεις να μιλησεις ελα απ'το σπιτι."

Το πεταξα ξανα μεσα στη τσεπη μου και κατευθυνθηκα με γοργο βημα στο σπιτι μου. Η αληθεια ειναι οτι σκεφτηκα να περασω απ'την Αναστασια να τα πουμε γιατι το σπιτι δε με χωραει καν στη κατασταση που βρισκομαι, αλλα θυμηθηκα μετα πως εχει φροντιστηριο.