Unexpected.

20°

Έβγαλα έναν αναστεναγμό από την ηδονή.

Συνέχισε να κινείται με αργούς ρυθμούς, και δεν υπάκουγε όταν του ζητούσα να το κάνει πιο γρήγορα.

Ήταν πολύ τρυφερός, ασυνήθιστα τρυφερός θα έλεγα. Με εξέπληξε ευχάριστα αυτό αν και δεν άκουγε στις εντολές μου.

"Γιατί δε με ακούς;" αναστέναξα, τα λόγια έβγαιναν με δυσκολία από το στόμα μου.

"Γιατί μπορώ μωρό μου.." με κοίταξε γλυκά και με φίλησε στο μέτωπο.

"Από πότε σ'αρέσει το ήρεμο σεξ; Εσύ πάντα-"

Σταμάτησε.

"Το σεξ από τον έρωτα διαφέρει." αποκρίθηκε, σοβαρός αυτή τη φορά.

Έμεινα να τον κοιτάω.

Ξαναμπήκε ακόμη πιο απότομα μέσα μου και συνέχισε εξίσου αργά όπως πριν.

•••

Ήμουν τυλιγμένη με μια ζεστή γκρι  χουχουλιάρικη κουβερτούλα στην άκρη του κρεβατιού του. Ρούφιξα μια μεγάλη γουλιά από τον ζεστό καφέ που μου είχε φτιάξει. Πάντα τον πετύχαινε.

Ο Ραφ καθόταν στο κρεβάτι και ακούμπησε την πλάτη του στο κεφαλάρι, μισοσκεπασμένος με το άσπρο του σεντόνι.

"Πώς πήγε η πρώτη μέρα;"

"Καλά υποθέτω. Ήρθαν καινούργια παιδιά. Α και άλλαξε ο λυκειάρχης."

"Τι καινούργια παιδιά;"

"Τι να σου πω, απλά καινούργια παιδιά." γέλασα.

"Μιλήσατε;" ο Ραφ φαινόταν ελαφρώς ενοχλημένος.

"Ναι, μια απλή γνωριμία κάναμε. Επίσης τώρα που το θυμήθηκα, ξέρεις αν έχει κάτι ο Άρης;" ρώτησα με απορία.

Με κοίταξε περίεργα. "Γιατί ρωτάς; Τι είπε;"

"Δεν είπε κάτι απλά συμπεριφέρθηκε περίεργα όταν του είπα ότι θα βρεθούμε σήμερα."

"Δηλαδή;"

"Δηλαδή, σα να νευρίασε..."

Ο Ραφ ξεφύσηξε ενοχλημένος, άφησε την κούπα του στο κομοδίνο του και πήρε το κινητό στα χέρια του.

"Τι κάνεις;" ρώτησα απότομα.

"Ξεκαθαρίζω τα πράγματα."

"Ποια πράγματα; Τι έχει γίνει, γιατί δε ξέρω τίποτα;" με αγνόησε, καμία απάντηση. Έριξα την κουβέρτα κάτω και άφησα τον καφέ μου στο γραφείο του βιαστικά.

Έβαλα την μπλούζα του Ραφ πάνω από τα εσώρουχα, η οποία μου ήταν σαν φόρεμα, και έτρεξα προς το μέρος του.