Unexpected.

7°

● Check out my new story: Rooftop Party ●

"Τι λες παιδάκι μου;"

"Μαμά βοήθεια δε ξέρω πως να ανταποκριθώ στα συναισθήματά μου, βοήθησέ με σε παρακαλώ!" ακουγόμουν απεγνωσμένη, αλλά είναι η μαμά μου, δε θα με παρεξηγήσει, έτσι;

"Αχ αγάπη μου... Ο έρωτας είναι ένα πολύ όμορφο πράγμα. Λίγοι τον έχουν πραγματικά νιώσει. Πρέπει να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο όμως. Ξέρεις πόσο αγαπάω τον Ραφαήλ, μα σας βλέπω, η σχέση σας δεν είναι σε καλή κατάσταση. Θα πληγωθείς, και η μανούλα δε το θέλει αυτό για την μονάκριβη κόρη της..."

Άκουγα τα λόγια της με προσοχή, μα πόσο δίκιο είχε.

Όλα ακούγονται λογικά και σωστά όταν τα λέει αυτή.

"Μαμά δεν είναι μόνο αυτό που βλέπεις.. Τις προάλλες μπήκε στο δωμάτιό μου αλλά εγώ έκανα πως κοιμόμουν, δεν ήθελα να του μιλήσω." της μιλούσα λες και την παρακαλούσα να δει και την άλλη πλευρά.

Αλλά μετά σκέφτηκα: Υπάρχει άραγε άλλη πλευρά..;

"Και τι έκανε στο δωμάτιό σου;"

"Δε ξέρω τι ήθελε.. μπήκε με κοίταξε για κάτι δευτερόλεπτα και μετά έφυγε..."

"Μόνο αυτό;"

"Είπε ότι ήμουν πολύ όμορφη.."

Η μαμά αναστέναξε. Και δηλαδή τι να κάνει η γυναίκα με αυτά που ακούει. Αφού το παιδί είναι αψυχολόγητο!

"Μωρό μου.. ξέρεις ότι τον συμπαθώ πολύ σαν παιδί. Αλλά αφού ζητάς την γνώμη μου θα σου την δώσω. Δεν είναι για σένα."

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι. Τα λόγια που άκουσα δεν ήταν με το μέρος μου από την μία, από την άλλη όμως ήταν για το καλό μου.

"Σ'ευχαριστώ μαμά.. χρειαζόμουν να μιλήσω μαζί σου." Με φίλησε στο μέτωπο.

"Ας πάμε τώρα στα νέα που σου έχω.." η μαμά φαινόταν ανυπόμονη να μου πει κάτι, αλλά τι;

"Τι έγινε;" ήμουν περίεργη να μάθω.

"Δε πρόκειται να ξαναπάω στην Κύπρο στον μπαμπά σου.."

Ορίστε;

"Τώρα μου λες με τρόπο ότι χωρίσατε;" απάντησα ελαφρώς μπερδεμένη.

"Φάε την γλώσσα σου βρε! Απλά ο μπαμπάς πήρε μετάθεση."

"Σοβαρά; Που; Πιο μακριά; Δε θα μπορείς να τον βλέπεις;"

Κοιτούσα την μαμά, περίμενα μια απάντηση μα αυτή αντίθετα άρχισε να μου φαίνεται λίγο.. κάπως (;).