O.5

127 10 1
                                    

Ik draai me om en zie pap en mam voor mijn neus staan. Ik schrik. Fuck hebben ze me gezien. Mijn roze vestje is helemaal rood geworden van het bloed van gister. Ik houd mijn mond stijf dicht. We kijken elkaar boos aan. Er valt een dode stilte. Ik begin wat met mijn handen te zwaaien. Ik gebruik mijn gebarentaal die ik op school heb geleerd. Haha en hun kunnen dat niet. Waarom doet Jai niks. Ik kijk naar achteren en zie dat hij er niet meer staat. WHAT the F*ck is hier aan de hand. Dunya komt met uitgelopen mascara naar ons toe gerend.


'Mam, Pap jullie zo snel mogelijk naar huis. Het gaat super slecht met mijn puppy's.' Zegt Dunya buiten adem. Ze knipoogt naar mij.
'Oké maar wat is er dan' zegt mam gestrest. 
'Weet niet. Met Kaj gaat het ook niet best, hij is in de Studio' Zucht Dunya

Mam en pap lopen richtig huis. Ik geef Dunya een knuffel.

'Huilde je om mij of om je puppy's die niks hebben?' lach ik
'Om jou, ik hoorde alles van Sam en Dioni, toen ik bij het Vliegveld was.' zegt Dunya zacht.
'Dus je wilt me helpen' vraag ik zacht.
'Natuurlijk help ik jou, ik ben toch je zusje.' lacht Dunya.

We lopen naar de Starbucks en kopen wat drinken. Als we wat drinken hebben gehad lopen we samen naar de Tattooshop. Ik vraag me af wat we daar gaan doen. We lopen naar binnen. Ik zeg Dioni en Sam gedag.

'Dames kan ik jullie helpen' vraagt Sam
'UHM Ik had een vraagje wonen jullie hier?' vraag Dunya zacht.
'Zekers, maar als jullie hier onderdak willen zoeken is het hier geen goed idee. Want Kaj komt vanavond.

Kaj werk mee, je gaat me nu alles uitleggen. Waarvan. Dat je nu ziek bent. Dat ben ik helemaal niet, wie heeft je dat wijs gemaakt. Dunya, ik weet al waarom. WHAAAT oké maar waarom. Ze help Lauren. We moeten nu naar hun toe.

'Meiden jullie zijn hier niet meer veilig. Ga naar de zolder we komen er zo snel mogelijk aan met eten en drinken.' zegt Dioni zacht.

We knikken alleen maar en lopen zachtjes naar boven. Ik loop naar het raam en kijk naar beneden. Haha ik zie mam voor het eerst in mijn hele leven rennen.

'Lauren we moeten echt naar zolder' zegt Dunya zacht.

Ik knik en loop met haar mee naar de donkere zolder. Ik zie dat ik kippenvel krijg. Ik probeer niet te kijken.

'Lauren, ben jij dat.'
'Wie zegt mijn naam.'
'Lauren je vader'
'PAP waar zit je'

Ik knip het licht aan en de hele zolder is weer te zien. Ik kijk in het rond maar zie niks. Wacht ik mag hem niet meer aanraken hij is een vampier. Ik word vastgehouden. Ik kijk achter me en zie Jai staan.

'Heey sweetie, waar was je net.'
'Kan ik niet beter vragen waar jij was, je moest me helpen. Ik werd bijna vermoord door mijn eigen moeder.'
'Sorry mijn meisje'

Ik kijk in zijn ogen. Ik loop naar achteren. Dit kan niet meer waar zijn.


A//N 
Heey zoals je ziet alweer een cliffhanger. Wat kan eigenlijk niet waar zijn? Wie het weet zet het onderin de reacties. En nog bedankt voor de #27 in Vampier BBy's. Heel veel Kusjes mij.

Verhekst. B-brave (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu