Giftige Jaloezie

Hoofdstuk 15

In één ruk tilde hij me op en draaide me rond. Lachend laat hij me los waarna hij me verraste met duizenden kussen. "Ilyas, moet je niet iemand opereren?"vroeg ik lachend. "Ja", hoorde ik hem zeggen terwijl hij mijn hoofd vastpakte met zijn handen. "Thuis bespreken we dit verder." Nog een laatste kus en rende dan weg. Dit allemaal maakte me zo vrolijk. Ik wilde mijn moeder nog niks vertellen tot ik op z'n minst vier maanden zwanger zou zijn. Er was nog één iemand die hier niet van wist. Ik stapte snel mijn auto in en reed weg. Bij Lamia's kantoor klopte ik aan. Nu ongeveer zou ze pauze moeten hebben, ik had haar in de auto al een bericht gestuurd dat ik onderweg was. En morgen zouden we lekker knallen op de trouw waar ze me voor had uitgenodigd. Lamia zelf kwam de deur open doen. Ze zag er moe uit, maar schonk me toch een zwakke glimlach. "Lieverd", zei ze en liet me naar binnen. Ik liet me vallen op één van de stoelen en kwam maar direct ter sprake. "Dusss", zei ik. "Ik ben zwanger." Zo snel had ik het eruit gegooid dat ik even dacht dat Lamia me niet had gehoord. Ze zag er geschrokken uit, teleurgesteld, geen idee. "Ben je niet blij voor me?"vroeg ik een beetje bezorgd. Na enkele seconde had Lamia zich hersteld. "Ja ja, lieve schat, natuurlijk ben ik blij voor je. Het is gewoon dat ik dat niet zag aankomen. Maar geweldig nieuws, gefeliciteerd", zei ze en ik bedankte haar. Lamia deed zo afstandelijk dat ik maar zei dat ik dringend weg moest. Misschien was ze gewoon moe, hield ik mezelf voor. Tijdens mijn terug rit naar huis, kwam ik de schoonbroer van Lamia tegen. Geen idee waarom, maar ik had het gevoel dat ik hem moest spreken. Dus ik stapte mijn auto uit, ik had niet eens deftig geparkeerd en rende op hem af. "Hé, je moet vast Yunus zijn", zei ik. Yunus keek me vreemd aan. "En jij bent?" Hij deed niet eens zijn best om vriendelijk over te komen. Auch. "Ik ben Lina Saffra", antwoordde ik. Wat ik niet deed, was mijn hand aanbieden, want ik wist zelf ook wel dat Ilyas dat niet zo graag had. "Wat moet je?"vroeg Yunus. Zijn krullende, bruine haren zagen er niet gekampt uit en hij trok een wenkbrauw op alsof hij zichzelf heel wat vond om met mensen zoals mij te praten. "Je hebt toch een broer?"vroeg ik. Yunus keek me vreemd aan. "Wie ben jij en vanwaar ken je me?"vroeg hij. Ik probeerde zo vriendelijk mogelijk te zijn, maar hij maakte het me verdomd moeilijk. "Ik ben een vriendin van Lamia en...". Bij het horen van die naam, lachte hij soort van gemaakt en stapte zijn auto in. Vervolgens reed hij weg. Geen waarschuwing, niks. Oké, fijne kennis making. Thuis maakte ik het avond eten want deze keer zou Ilyas eindelijk weer thuis komen en met me eten. Normaal kwam hij nooit thuis na een dag werken. Dan ging hij wat met vrienden koffie drinken of chillen. Ach ja, wat deed je eraan? Mijn kleren voor morgen had ik al gestreken en klaar gezet. Kon nu al niet wachten, ik had veel te lang geen trouwfeest meegemaakt. Toen ik klaar was met het eten, ging ik zitten en pakte mijn telefoon erbij. Terwijl ik op Ilyas wachtte, logde ik me in op facebook. Geen idee waarom, maar iets in me zei dat ik Yunus op facebook moest opzoeken. Zelf wist ik ook wel dat dat soort van stalkachtig was, maar de nieuwsgierigheid won het van me. Al snel zag ik zijn foto staan. Ik zou er ook niet omheen draaien, het was een knappe jongeman. Leuke verschijning, maar wat er achter die ogen schuilden, was wat me aantrok. Niet aantrok aantrok alsof ik hem leuk vond, maar er was iets met hem. Toen ik keek naar hoe laat het was, deed ik alles weg en wiste mijn geschiedenis. Wat raar dat Ilyas nog niet thuis was. Omdat ik me zorgen maakte, belde ik hem. "Hallo?"hoorde ik hem aan de andere kant van de lijn. "Ja, Ilyas, waar blijf je?" "Sorry, schat, maar ik ben een oude vriend tegen gekomen, ben pas laat thuis. Je hebt toch geen avondeten gemaakt?"vroeg hij. Ik keek naar de tafel en naar al die moeite die ik had gedaan voor hem. "Nee, ik heb geen moeite gedaan", zei ik en hing op. Misschien zou ik Yunus uitnodigen, eens zien of Ilyas dat wel leuk zou vinden. Son of a bitch! Zoveeeelll had ik voor hem over en hij kon niet eens deftig thuis komen naar zijn vrouw. Izan.