Giftige Jaloezie

Hoofdstuk 33

Daarna ging het goed tussen. We maakten ons klaar voor de komst van ons kleine. We waren er achtergekomen dat we een dichtertje zouden krijgen en Ilyas leek daar heel blij mee te zijn. Natuurlijk was ik dolgelukkig. Het contact met Lamia had ik verbroken. Achteraf besefte ik dat ze niet zo'n goeie advies gaf en ze nogal iets had tegen het huwelijk van mij en Ilyas. Mijn gedachten en mening werden uiteraard bewezen door Ilyas. Het ging namelijk zo:

"Ilyas!!! We moeten naar de gynaecoloog, doe snel!!"riep ik beneden aan de trap. Ilyas was net thuisgekomen van een operatie en zag er heel erg vermoeid uit. Hij had een douche genomen en moest zich alleen nog omkleden. Toen hij naar beneden liep, hield ik mijn adem in. Het leek alsof ik mijn ogen niet kon geloven. Ik wist heus wel dat mijn man één van de knapste was, maar soms werd ik gewoon ademloos door hem. Hoe hij eruit zag... te mooi. Als een kunstwerk. "Niet zo gapen, ik weet ik ben lekker", plaagde hij me en daarvan moest ik blozen. "Ja ja, niet overdrijven", speelde ik het luchtig ook al wisten we beide beter. We gingen met de auto naar de gynaecoloog. Het was een speciale dag, want vandaag zou blijken wat we zouden hebben. Een dochter of een zoon. Eenmaal in de auto, reden we weg. Net voordat we aankwamen, werd het bij de stoplicht rood. Toen ik uit het raam keek, was ik sprakeloos. "Is dat niet Lamia? Ocharme meid, ik heb haar al zo lang niet gesproken", zei ik. Ilyas was stil. Ik vermoedde niks, want waarom zou hij geintereseerd zijn in Lamia? Ik deed het raam naar beneden en riep Lamia's naam. Ze keek naar me om, ik glimlachte, maar ze keek gewoon weer weg. "Ze is denk ik boos", kwam ik tot de conclusie. Maar niets was minder waar. Het werd groen en Ilyas zocht een parkeerplaats. Hij stapte niet uit, hij bleef enkel voor zich uit kijken. "Is er iets? Over tien minuten moeten we al binnen zijn", zei ik. Ik maakte me zorgen om hem, wat terecht was. Ik wist dat hij niks had met Jawhara, maar de twijfels waren zeker niet verdwenen. "Ik moet je iets vertellen. Iets dat ik je had moeten zeggen, maar ik niet heb gedaan", begon hij serieus. Mijn hart ging sneller kloppen. Zou hij eindelijk opbiechten dat hij een affaire had? Natuurlijk vertrouwde ik hem, dat leerde ik ten minste, maar de onzekerheid nam het over. "Ik en Lamia hadden vroeger een relatie", begon hij. Mijn ogen werden automatisch groter. Ze hadden een relatie??? "We hadden zelfs een dochter..", ging hij verder op zachtere toon. Aan zijn stem hoorde ik hoe gebroken hij was, ook al begreep ik niet waarom. "Ze had zwarte haren, zoals die van mij. Prachtige bruine ogen en een prachtige glimlach..", hoorde ik Ilyas gebroken zeggen. "Maar Lamia veranderde, ik besloot om bij haar weg te gaan en we hadden een deal. Zij zou ons dochter een week krijgen en daarna ging ze naar mij toe voor een week. Tot ze op een dag hertrouwde...". Ilyas was even stil en hij fronste zijn wenkbrauwen. Alsof hij het moeilijk vond om dit te vertellen. "Je zag aan haar echtgenoot dat hij goed was. Veel te goed, hij zag de monster in Lamia niet. Zoals de meeste dat nog steeds niet zien. Neem jou bijvoorbeeld, jij denkt dat ze een schat is, maar je ziet de ware persoon achter haar nog steeds niet. Net als haar echtgenoot. Ik weet niet wat er mis ging, maar op een nacht werd ik gebeld door de politie. Ze zeiden dat er een ongeluk was en ik zweer je, voor even leek de wereld stil te staan. De echtgenoot van Lamia en ons dochter verongelukten. Een rare situatie, vonden vooral de agenten, de ambulance en brandweermannen." Ik knikte. Had dit vooral niet verwacht. Ilyas pakte mijn handen vast en keek me recht in de ogen. "Dat is waarom ik telkens bij Jawhara ben, waarom ik wilde dat jij dichter bij Lamia zou zijn. Om te bewijzen dat zij achter dat ongeluk zit. Zij is zo jaloers, dat het zelfs giftig wordt", zei hij. Ik knikte. "Serieus? Maar zij is toch..", zei ik, maar hij onderbrak me. "Zij is undercover agente", hoorde ik hem zeggen en alles leek op z'n plaats te komen. "Ze hebben haar, Lina", zei Ilyas. "Ze gaan haar zo arresteren. Voor wat ze heeft gedaan." Die woorden leken hem vooral te kalmeren. Ik zag de rust die hij sinds lange tijd niet uitstraalde. En ik genoot van het moment.