Bir Sevda Hikayesi(Tamamlandı)

Söz Verdik

YIL 1989

Dayak olayından sonra en akıllı çözüm buydu herkes için.Evet Ersinle aileler arasında söz kesecektik.Ersin bütün sorumluluğu üstüne almıştı.Benle konuşmadan önce abimlerle konuşmuş,ne kadar ciddi olduğunu anlamalarını istemiş abimlerin.Sonra bana da içimi rahat tutmamı,her şeyin gerektiği gibi olacağına dair söz vermişti.Tabi bunların olabilmesi için babamın her şeyi bilmesi gerekiyordu.Babamla aramızda çok özel bağ olduğu kesindi.Her kız baba arasında olan türden.İlk kahramanınız babanız olur kız çocuğuysanız.Bu yüzden babamla ilk olarak benim konuşmam daha iyiydi. En azından biricik kızından öğrenmesi gerekliydi.Evde tek kız olunca üstüme ayrı bir titrerdi babam.O yüzden onu üzmeden,ona tatlı dille anlatacaktım bu işi.Sonuçta kötü bir şey olmamıştı,seviyordum ve bunu babama usulüyle söyleyebilirdim, en azından bu sayede herkesin kafası rahat olacaktı.Babamı bekledim o gece fabrikada çalıştığı için geç gelirdi eve,o geldiğinde herkes uyumuş olurdu.Ama o gece uyumadım ve bekledim sabırsızlıkla.Küçüklüğümde olduğu gibi babamı bekledim bütün gece. Ve sonunda gelmişti. Hayrola kızım yatmadın mı? sen bu saatte dedi.Hayır babacığım,seninle konuşmam gereken şeyler var deyiverdim.Sonra baba kız karşılıklı olan biteni konuştuk,anlattım her şeyi.Babamın gözleri yaşarmıştı,belki de zamanın bu kadar çabuk geçmesine içerlendi sanırım.Bende dayanamayıp sarıldım babama.Gelsin önce tanıyayım onu kızımı okul bitmeden evlendirecek değilim,gelsin bir görelim bakalım ne kadar seviyor dedi olur baba söylerim dedim ardından gülümseyerek teşekkür ederim dedim bu gece birlikte yatalım mı? baba dedim olur dedi gülerek.Çocukluğumdaki gibi huzurlu bir şekilde uyudum.

Olanları Ersine anlattım hemen ertesi gün.Oda ailesiyle konuşacağını ve uygun bir zamanda bize geleceklerini söyledi.İkimizde mutluyduk,herhangi bir şeyden dolayı şüphe duymuyorduk birbirimize karşı,beraber bir ömrü rahatlıkla paylaşabilirdik seve seve.

Artık beklenen günü anlatayım sizlere.Bendeki heyecanı anlatamam tabi o gün için.Evliliğe ilk adımımızı atacaktık.En azından rahatlıkla birbirimizin elini tutup,gezebilecektik bu bile yeterdi.Hazırlandık,hazırdık artık onları karşılamaya.Onlarda çok geç kalmadan geldiler.İkimizinde mutluluğu gözlerimizden anlaşılıyordu.Annesini,babasını,ablalarını ilk defa görüyordum ama çok içten,samimi oldukları her halleriyle belliydi.Her şey usulü neyse ona göre oldu önce kahveler içildi,sonrada beklenen gerçekleşti.Babam bana baktı lafını söylemeden önce napacağımı bilemedim gülümsedim babama sadece.Bunun sadece bir söz olacağını ve evlenmek için okulumuzu bitirmemiz ve iş sahibi olmamız gerektiğini dile getirdi.Bizde kabul ettik.Yüzüklerimizi taktık.Birbirimize o an her ne olursa olsun beraber bir ömür yaşayacağımıza dair söz verdik,birbirimize sadık kalacaktık her konuda.Alnımdan öptü,bununda üstesinden gelmişti benim adamım.Benim için dayak yemesine rağmen benden vazgeçmemişti o sıralar.Bizim için en iyisini bulmuştu evet artık rahattık, artık insan içinde utanmayacaktık gururla elimizde yüzüklerimiz ailelerimizin desteğiyle beraber bir hayatı yaşayacaktık.O zamandan bu zamana hiç bir şey değişmedi,aynı sevgiyle bakıyoruz birbirimize,verdiğimiz sözün sonuna kadar arkasında durduk,farklı ortamlarda da olduk,farklı insanlarda tanıdık ama hiçbir zaman birbirimizi sevmekten vazgeçmedik.